Δίκαια αηδιάζεις;
Δίκαια δεν έχεις εμπιστοσύνη;
Δίκαια δεν πείθεσαι;
Δίκαια απορρίπτεις;
17.600 υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι…
45.800 υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι…
122.000 υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι…
1.000.000 υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι…
Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πόσοι είναι!
Όλοι ξέρουμε κάποιον που να είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος. Το ίντερνετ έχει γεμίσει από χιουμοριστικές ατάκες και εικόνες που κοροϊδεύουν την επιλογή τόσων χιλιάδων ανθρώπων να βάλουν υποψηφιότητα. Κάποιες ήταν και πετυχημένες. Κάποιοι το θεωρούν αστείο. Κάποιοι το θεωρούν τραγικό. Κάποιοι το θεωρούν θλιβερό, που πολλοί νέοι κάνουν αυτή την επιλογή.
Σε μένα δημιουργείται, απλώς, μια απορία.
Γιατί είναι αστείο; Αυτό είναι το τραγικό της υπόθεσης; Θέλω να πω, δείτε λίγο την κατάσταση διακυβέρνησης στη χώρα. Δείτε λίγο τις δημοτικές αρχές μας. Ποιοι άνθρωποι είναι μες στα δημαρχεία. Δεν είναι απλά θεσμικός ο ρόλος εκεί. Αυτοί οι άνθρωποι αποφασίζουν τί ώρα θα δουλεύετε, πού θα δουλεύετε, αν θα δουλεύετε. Αυτοί οι άνθρωποι αποφασίζουν αν, έξω από το σπίτι σας, θα υπάρχει ράμπα για να μπορέσει η γυναίκα σας να ανεβάσει το καροτσάκι του μωρού ή ο φίλος σας το αναπηρικό αμαξίδιο. Αποφασίζουν υπερβολικά πολλά πράγματα, για να τους αγνοήσεις.
Ακόμα σου φαίνεται αστείο, το γεγονός ότι πολλές χιλιάδες ανθρώπων θέλουν να το αλλάξουν;
Έχουμε συνηθίσει στις εκλογές να λέμε «…να δούμε αν αυτή τη φορά οι πολιτικοί θα είναι συνεπείς και θα τηρήσουν το λόγο τους».
Το στοίχημα αυτή την φορά είναι αν οι πολίτες θα είναι συνεπείς και θα τηρήσουν το λόγο τους.
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια ο ελληνικός λαός το μόνο που εκφράζει είναι οργή, δυσαρέσκεια και μια γενική κατακραυγή προς το πολιτικό σύστημα της χώρας. Και όχι άδικα… Η κατάσταση είναι κακή και η διακυβέρνηση της χώρας είναι ακόμα χειρότερη… χωρίς καμία ελπίδα να διαφαίνεται καθαρά.
Όλοι λένε «να φύγουν οι πολιτικοί…», «να φύγουν οι παλιοί…», «να μπούνε νέοι άνθρωποι…», «να μπούνε δημιουργικοί άνθρωποι…», άνθρωποι με ιδέες, άνθρωποι που είναι έτοιμοι να τρέξουν, άνθρωποι που είναι πρόθυμοι να χαλάσουν χατίρια και να αντέξουν το πολιτικό κόστος για να φέρουν μια αλλαγή.
Ωραία! Φέρτε τους! Ψηφίστε τους!
Σίγουρα μέσα σε αυτές τις χιλιάδες των ανθρώπων, δεν είναι όλοι καλοί. Σίγουρα κάποιοι είναι παλιοί, κάποιοι έχουν μπει για να εκμεταλλευτούν καταστάσεις, κάποιοι έχουν μπει για διάφορα διεφθαρμένα συμφέροντα, σίγουρα δεν είναι όλοι αξιόλογοι… Αλλά επίσης, σίγουρα υπάρχει κάποιος διαφορετικός. Σίγουρα υπάρχει κάποιος καινούριος. Σίγουρα υπάρχει κάποιος που να ταιριάζεις στις ιδέες σας.
Γιατί εμείς ψηφίζουμε!
Κι αν εμείς βγάλουμε τους ίδιους…
Αν εμείς δεν εμπιστευτούμε και αυτή τη φορά κάποιον καινούριο…
Αν δεν δοθεί σε κανένα νέο παιδί πάλι ευκαιρία…
Τότε ίσως να μην μας αξίζει η αλλαγή…
ΨΗΦΙΣΤΕ!
Έτσι, θα στείλουμε το μήνυμα…
Το δίλλημα είναι απλό: ή αράζουμε… ή αλλάζουμε.
ΤΟ «ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΙ» ΔΕΝ ΣΥΝΑΔΕΙ ΜΕ ΤΟ «ΑΠΕΧΩ»!
* Ο Πέτρος Ευαγγέλου Στεφανάκης είναι δικηγόρος, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Ρεθύμνου με τον συνδυασμό «Ρέθυμνο Αξίζεις» του Θοδωρή Νίνου
