Το Ρεθεμνιώτικο καμαράκι με τον ελέφαντα

Ελέφας εκ του ρήματος ελέφω καταστρέφω, συντρίβω σαρώνω, δεν αναφέρεται -προς θεού- στον Α. Ξανθό που ΔΕΝ ορκίστηκε κατά την υπουργοποίηση. Αρχή, τα περί παγκόσμιας πρωτιάς στις καισαρικές (η επέμβαση από το όνομα του Ιούλιου Καίσαρα που έτσι γεννήθηκε). Ρεθεμνιώτικος τύπος: «Δεν περιποιεί τιμή» το γεγονός κατά τον Υπουργό, «θέτουν σε αυξημένο κίνδυνο τις εγκύους και επιβαρύνουν οικονομικά το ΕΣΥ». Υποβόσκουν «οικονομικά κίνητρα». Τι κάνει ο υπουργός; Επισημαίνει, αοριστολογεί, υπόσχεται. Έτερον; ΘΑ και ΘΑ. Οταν φυσικά το θέμα ανασκαλεύει ο τύπος, όχι το Υπουργείο. Η μπίλια κυλά ολοένα ταχύτερα προς ολοένα τρισχειρότερα. Πολλοί και πολλά- εάν προς χάριν παιγνίου εισέλθουμε εις τοιαύτην συλλογιστικήν -, φασούλι το φασούλι, επί μακρόν, οδήγησαν στα πρόθυρα. Πολλοί και πολλά.

Ωστόσο λίγοι με πάμπολλα, λιγούρηδες, κοκορόμυαλοι με κου – κουρουκουκού θεωρίες, την κομβική στιγμή μας κάνανε ντιπ ρημαδιό.

Ρεθυμνιώτικος τύπος 22/5: «Υπάρχει αναγνώριση από την πλευρά των δανειστών ότι έχει γίνει εξαιρετική προσπάθεια, έχουν τηρηθεί οι δεσμεύσεις. Πολύ σημαντικό. Το Υγείας έκλεισε τις εκκρεμότητες επιτυχώς με τα προαπαιτούμενα της αξιολόγησης, μια επιτυχημένη διαπραγμάτευση. Αναγνωρίστηκαν από την πλευρά των δανειστών σοβαρά βήματα προώθησης μεταρρυθμίσεων στο σύστημα υγείας που ενισχύουν την ποιότητα της φροντίδας, την καλύτερη οργάνωση των υπηρεσιών και την ορθολογικότερη αξιοποίηση των δημόσιων πόρων». Δηλώσεις του Υπουργού στην επέτειο της… Μάχης της Κρήτης(!) μετά τους εθνικούς ύμνους Αυστραλίας, Νέας Ζηλανδίας και το ριζίτικο του ομίλου Βρακοφόρων.

Οπου σταθούν κι όπου βρεθούν κόβουν και ράβουν τη Συριζοκοστουμιά με παιδαριώδεις τακτικισμούς, επ’ αόριστον μετατιθέμενα, ηδύτατες μνήμες καθ’ όσον αφορά τα παλαιόθεν απωθημένα αναρχοκομμουνιστικά. Αρτι επανακάμψας μνημονιακώς, αυτοσυγχαίρεται για την τήρηση των δεσμεύσεων, την αναγνώριση από πλευράς δανειστών, την επιτυχημένη διαπραγμάτευση, την προώθηση των μνημονιακών μεταρρυθμίσεων στο σύστημα υγείας. Χάρις στα βήματα των μνημονίων της καπιταλιστικής Ευρώπης, πάντα κατά Α. Ξανθό, αποκτήσαμε ποιότητα φροντίδας, καλύτερη οργάνωση υπηρεσιών, αξιοποίηση δημοσίων πόρων κλπ κλπ. Πού’ σαι αριστερά με τους Βελιγκέκες σου…

Εύγε από καρδιάς. Επίσης, ομοίως και για τα εν γένει βαρυσήμαντα ιστοριογραφικά δεδομένα και αποφθέγματα που έπονται έπους του Ομήρου, ελεγείας του Εφέσιου Καλλίνου και του Κολοφώνιου Μίμνερμου, ίαμβος του Πάριου Αρχίλοχου και του εξ’ Αμοργού Σιμωνίδη (όχι του Κείου), ωδή του Αλκαίου ή της Σαπφούς εκ Μυτιλήνης, κωμωδία του Αριστοφάνη και τραγωδία του Σοφοκλή των Αθηναίων. Παίζουν φόρμιγγα, λύρα, άρπα, βάρβιτος και τύμπανα, υπόκρουση εμβατήριο – θούριος – παιάνας του Σπαρτιάτη Τυρταίου. Ας πιαστούμε να χορέψουμε τα Ζαβαρακατρανέμια σε τανγκό και τα τουρναράκια σε μποσανόβα με πίστα από τα ΤοΜΥ ως την αυλή του ΓΝΡ, από το ΚΕΦΙΑΠ μέχρι το αγροτικό στο Ροδάκινο, τα εγκατέλειψαν μέχρι του τελευταίου να ρημάξουν.

Ας επικεντρωθούμε στρατηγικά εις ολίγα ακόμη:

Και πάλι 22/5 ρεθυμνιώτικος τύπος: «Έχουμε υποχρέωση να θωρακίσουμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας, δικλείδες ασφαλείας και όχι απαξίωση και διασυρμό» (πάνω που νόμιζα πως ενεργούσαν ως οπαδοί του θρύλου Ολυμπιακού). Περί του αίσχους με το κύκλωμα των αντικαρκινικών ακριβών φαρμάκων ο λόγος, κατά δηλώσεις του Υπουργού «υπήρξε σοκ, δεν πρέπει να εδραιωθεί το δέος απέναντι στη δύναμη της παρανομίας και του βρώμικου χρήματος, οφείλουμε να αποκαλύψουμε μέγεθος -δομή -μεθοδολογία, το σύστημα έχει προβλήματα αλλά δεν είναι ανοχύρωτο, έχει εστίες ανομίας, διαφθοράς και θεσμικά ελλείμματα».

Ποτ πουρί απρόσωπα λόγια, σαν άλλου, σαν να διαβάζει κείμενο παπαγαλία, σαν σήμερα να τα ανακάλυψε, μονοτονίες, τετριμμένα και για φοιτητάκο, άχρωμα, άγευστα, ανούσια, άοσμα, ανόητα εν πολλοίς, ωσεί απών, ως άλλης χώρας και άλλου θέματος, αφόρτιστα λόγια κενά, του αέρα, αιωρούμενα σαν σε κενό ατμόσφαιρας εντός διαστημόπλοιου. Τι θα πράξει τέλος πάντων; ΘΑ του ΘΑ με ΘΑ από ΘΑ. Τι έπραξε επί τούτων των ιδίων μέχρι τούδε; Τα ΘΑ των ΘΑ ω ΘΑ. Συνεχίζει ο Υπουργός με «παγόβουνα, πάρτι, ορατές κορυφές, η (δώρο άδωρο για σε και τον Πολάκη) Novartis, μαφίες, το παγόβουνο ύστερα λιώνει, όχι εκ κλιματικής αλλαγής (να και η κακομούτσουνη κινδυνολογική ρητορική μάνι μάνι), τέλος στη φαυλότητα και τα στραβά μάτια (απάνω τους μπουρλοτιέρηδες)». Πώς; Πότε;

Θα συνεχίσουμε – ώστε να αιτιολογηθεί πυξ λαξ και ο τίτλος -. Βλέπετε, οι ενταύθα φαφλατάδες διαθέτουν άνωθεν έμπνευση, κάλυψη, υπόδειξη, ενθάρρυνση, εκπορεύεται ιεραρχικά το πανελλαδικά απαίσιο και αδιέξοδο φαινόμενο. Ώρες ώρες σκέφτομαι μήπως από το αφάν γκατέ μέχρι την πλέμπα τους ό,τι, όσα, όποτε, όπως, οπουδήποτε (και στην επέτειο της Μάχης της Κρήτης(!)) διαπιστώνουν και διασαφηνίζουν, δεν το κάνουν επίτηδες. Παντού, πάντοτε, πανταχόθεν κουτουλάνε, κοντράρουν, γλιστρούν, πλαγιοκοπούν και πελαγοδρομούν, προσκρούουν και αντικρούουν από αρλούμπα σε αρλούμπα, από φιάσκο σε φιάσκο. Τείχη και τοίχοι η πραγματικότητα που κατά κύριο λόγο οι ίδιοι οικοδόμησαν. Αν δεν είναι επίτηδες, δεν είναι κατά λάθος, δεν είναι ανικανότητα, απομένει η φρίκη που προκύπτει από τους εγκάθετους. Και από τους απέναντι, όμως, εξίσου, οι οποίοι ενώ αντιλαμβάνονται, ανέχονται, σιωπούν, αναμένουν εξ’ ουρανού.

Υ.Γ

Μην μας εξαναγκάσει κάθε υπουργός και ξεχνιόμαστε. Μίμνερμος: 600 π.Χρ «Οία τε φύλλα φύει πολυάνθεμος ώρη έαρος…». Έτσι Υπουργέ; Και όπως τα φύλλα φυτρώνουν την πολυάνθεμο ώρα της άνοιξης…