Το σύγχρονο παγκόσμιο «γίγνεσθαι» ξεκινά απ’ το Ρέθεμνος

Πριν λίγες μέρες τελείωσαν οι δημοτικές εκλογές, σε έντονο προεκλογικό κλίμα. Από τη μια μεριά, φερέλπιδες αγνοί ανιδιοτελείς νεοεισερχόμενοι αλλά και παλαιότεροι έμπειροι άνθρωποι εξέφρασαν το πάθος τους να υπηρετήσουν την πόλη στη δημοτική σκηνή. Σ’ αυτή την περίπτωση δημιουργείται ευθύνη στην πόλη για το πως θα αξιοποιήσει και δεν θα απογοητεύσει αυτό το νέο αίμα. Από την άλλη μεριά όμως οργίασε το παρασκήνιο, με παλαιοκομματικές συμπεριφορές, ανήθικες πρακτικές, μικροπολιτικές στοχεύσεις, ιδιοτελείς αποφάσεις και επιλογές. Αυτή η πραγματικότητα, λόγω του έντονου παρασκηνίου μας δημιούργησε μια σύγχυση και θυμηθήκαμε ταπεινωτικές πρακτικές για το Ρέθυμνο, όπως την εποχή που ήταν υποψήφιος ο Κωστής Σχοινάς. Το ερώτημα είναι πως φθάσαμε στο σημείο να σκύβουμε το κεφάλι από φόβο, να μην τολμάμε πολιτισμένα και δημοκρατικά να εκλέξουμε με διαφάνεια και αξιοπρέπεια τους αιρετούς μας, από δω απ’ το Ρέθεμνος που θεμελίωσε του δημοκρατικούς θεσμούς στην Ευρώπη και τα ανθρώπινα δικαιώματα στον πλανήτη ολόκληρο; Η απάντηση είναι μία η εξής: αυτοί οι κοτζαμπάσηδες που επί τουρκοκρατίας εκμεταλλεύονταν τον μόχθο του λαού ονομάσθηκαν μετά την ανεξαρτησία μας πολιτικοί και έγιναν αιρετοί, άλλαξαν δηλαδή την ονομασία τους χωρίς να αλλάξουν την νοοτροπία και τις πρακτικές τους περί εκμετάλλευσης, διότι ο λαός είχε συνηθίσει τη φοβέρα και το «ραγιαδιλίκι». Όσο εμείς ανεχόμαστε αυτή την εκμετάλλευση η κατάσταση διαιωνίζεται ως έχει. Εργαλείο τους ο φόβος και η απομόνωση μας από τη γνώση και την ιστορία μας σαν πόλη, μια πόλη που έχει βγάλει απ’ τα σπλάχνα της, ανθρώπους που έχουν προσφέρει στον σύγχρονο κόσμο, ότι δεν έχει προσφέρει όλος ο πλανήτης μαζί.

Γιατί το κάνουν αυτό να μας κρατούν σε άγνοια, γιατί; Γιατί και οι ίδιοι έχουν άγνοια των χαρισματικών δυνατοτήτων τους για θετική συνεισφορά; Γιατί αν συντονισθούμε με τούς τους ρεθεμνιώτικης καταγωγής γίγαντες της αρετής, οι τωρινοί πολιτικοί μας θα πρέπει να δουλέψουν για να ζήσουν, ενώ τώρα δουλεύουμε εμείς μόνον. Και σε τι τους φοβίζουν οι γίγαντες της αρετής; Στο ότι σχετίζονται με ανιδιοτελή προσφορά από αγάπη για την πόλη ενώ δεν έχουν καμιά σχέση με απατηλές δόξες και αρπακτικές εγωιστικές διαθέσεις, ζουν μέσα στο «όλον» και όχι στο «εγώ», γιατί το «όλον» περιλαμβάνει και το «εγώ» μέσα. Διότι αν εμείς γνωρίσουμε ότι η αρετή συνάδει με την ταπεινότητα και την ανιδιοτελή προσφορά, σιγά μην ανεχθούμε να έρχεται ουρανοκατέβατο ένα βουργιάλι ψηφοδέλτια και ο κάθε προσωρινά ίσως ελλειμματικός στο μυαλό καταστρατηγώντας κάθε έννοια δημοκρατίας να μας λέει επιτακτικά ότι την τελευταία λέξη θα την πει αυτός και να ανατρέπει το εκλογικό μας αποτέλεσμα, γιατί; Γιατί οι Ρεθεμνιώτες έχουν φόβο μέσα τους παρ’ όλο ότι έχουν κριτήριο να εκλέξουν σαν αντιπρόσωπο έναν άνθρωπο αγνό πατριώτη, δίκαιο αληθινό γεμάτο αρχαιοελληνικές αρετές, αλλά αν θα άρχιζε να διαχέει γνώση, θα χάλαγε την επαίσχυντη πιάτσα των κοτζαμπάσηδων που σήμερα τους πιο πολλούς του είδους, τους λέμε πολιτικούς. Η γνώση περί δικαιωμάτων θα απομάκρυνε τους ανθρώπους από τον φόβο ότι χωρίς τους καθιερωμένους πολιτικούς μεσάζοντες δεν θα μπορέσουμε δήθεν να επιβιώσουμε. Αλλά όχι κύριοι, τα παιδιά του Ρεθέμνους είναι ευφυή και δεν χρειάζονται κανένα πολιτικό μεσάζοντα, αλλά άνοιγμα στην παιδεία όχι ρουσφέτια από γρουσούζηδες. Και τώρα που όλες οι αξιολογήσεις γίνονται από την τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ), που καμία επιρροή δεν έχει από πολιτικούς δηλαδή θα πεθάνουμε; Δεν είναι ότι ήταν κακοί οι καθιερωμένοι πολιτικοί απλά φοβούνται μην στερηθούν προνόμια, που δεν τους ανήκουν βάσει του δικαίου, είναι φυσιολογικό να νιώθουν φόβο. Και θα μου πείτε να τους τιμωρήσουμε εκ των υστέρων; Όχι βέβαια, αλλά να ξεχάσουμε και να συμφιλιωθούμε. Άνοιγμα στη γνώση και λήθη λοιπόν για εμάς και για εκείνους μακάρι να ενώσουμε όλοι μαζί τα χαρίσματα μας, να δημιουργήσουμε όλοι μαζί και εμείς και εκείνοι σε ενιαία βάση, ένα Νέο Ρέθεμνος με αίγλη ισότητα και δικαιοσύνη για όλους. Γιατί οι καλές ή κακές επιλογές έχουν συνέπειες για όλους μας.

Προσωπικά συγχαίρω τη δημοτική αρχή που επικράτησε και όλους αυτούς που ενεπλάκησαν στον εκλογικό αγώνα εκλεγμένους και μη. Χάρηκα με τις δηλώσεις περί συνεργασίας του επανεκλεγμένου δημάρχου. Ναι ο δήμαρχος έστειλε πολύ ωραίο ενωτικό μήνυμα μπράβο και στον αρχηγό της αντιπολίτευσης που τον συνεχάρη. Εύχομαι λοιπόν να γίνει συνεργασία με όλους και όχι με τους ημέτερους γιατί αυτό δεν θα αποτελεί συνεργασία αλλά εμπαιγμό. Εύχομαι να αποδοθούν αξιοκρατικά οι θέσεις και όχι τα φιλέτα και οι μισθοί να κατανεμηθούν βάσει πελατειακών κριτήριων και να στείλουν τους συμβούλους των κομμάτων της αντιπολίτευσης να βγάζουν τα φίδια απ’ τις τρύπες. Π.χ. ο εκλεγμένος Σταύρος Βουρβαχάκης μακρόθεν υπερτερεί σε οικονομικές γνώσεις και εμπειρία σε οικονομοτεχνικά θέματα, νομίζω θα πρέπει να αξιοποιηθεί ανάλογα όπως και ο Νίκος Δερεδάκης στο θέμα του πολιτισμού της παράδοσης και της παιδείας έχει τεράστιο συγγραφικό έργο. Συγχαίρω όλους τους συγγραφείς άρθρων εκλογικής περιόδου και ιδιαίτερα τον Θέμη Χαμογεωργάκη για το ενάρετο δημοσίευμα «είναι κουλτούρα να είσαι ενωτικός και να αγαπάς τη συνεργασία. Να προσφέρεις γιατί είσαι άνθρωπος του καθήκοντος και όχι γιατί περιμένεις ανταλλάγματα και δόξες». Συγχαίρω τον Αντώνη Πολυχρονάκη για το άρθρο του «Εγώ θα ασχοληθώ». Σ’ αυτούς που σαλιάριζαν στον τύπο έχω να πω ότι τέτοιου είδους δημοσιεύματα θα κόβονται αυτόματα στο μέλλον, οπότε να αρχίσουν να ξεκαβαλικεύουν τα καλάμια με προσοχή να μην σπάσουν γιατί τώρα το καλοκαίρι είναι ξερά, και όσο για τα κομματόσκυλα, ευτυχώς υπάρχουν ζωόφιλοι πολίτες στην πόλη που θα αφήνουν έξω μπολάκια με νερό, για να ανακουφίζονται μέχρι τις 7 του Ιούλη, που θα ασκούν τα καθήκοντά τους.

Τέλος αναφερόμενη στη γνώση, θα ‘θελα να μνημονεύσω τον φιλορεθέμνιο άγιο της πολιτικής Καποδίστρια, που οι μεταρρυθμίσεις του ήταν μια κοσμογονία για την ελάχιστη Ελλάδα του 1828-1831, ο «εκσυγχρονιστής» που πλήρωσε με την ίδια τη ζωή του την αφοσίωσή του στο καθήκον, χτυπώντας κατά μέτωπο τον παραδοσιακό άξονα ισχύος στην Ελλάδα, τους κοτζαμπάσηδες, τους μεγαλοκαπεταναίους και τα συμφέροντά τους. Δεξί του χέρι τον κατά πληροφορίες ρεθεμνιώτικης καταγωγής, γεννημένο στα Κύθηρα Κ. Βαρδαλάχο που προοριζόταν να ιδρύσει ελληνικό πανεπιστήμιο ανάλογο όπως αυτό του Βουκουρεστίου στην Αίγινα. Τον έπνιξε το πελατειακό σύστημα πριν αποβιβασθεί από την Οδησσό στην Αίγινα, γιατί δεν τους συνέφερε να ξυπνήσουν τα πανεπιστήμια τους ραγιάδες. Εγώ δυο αιώνες μετά, καταλαβαίνω και το λάθος του Καποδίστρια, ήταν ότι πολέμησε εναντίων των Κοτζαμπάσηδων, ενώ θα μπορούσε να τους καλέσει σε κοινή συμπόρευση, ώστε να μην τους δημιουργηθούν αισθήματα ανασφάλειας, απαξίωσης, φόβου επιθετικότητας. Oι άφρονες αυτοί δεν είχαν γεννηθεί λήσταρχοι, τους είχαν διαμορφώσει οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής έτσι για να εκμεταλλεύονται όλα τα στρώματα. Αν το έβλεπαν αυτό προφανώς να μην επιχειρούσαν μέσα στην αγνότατους δολοφονία αλλά συμπόρευση με τον Καποδίστρια. Κνωσσός από το ρήμα «κονόσω», σημαίνει άνοιγμα γνώσης, άνοιγμα γνώσης λοιπόν δημιουργεί κοινή πλατφόρμα θέασης και θεραπεύει κάθε παθογένεια! Και αναρωτιέμαι πότε θα πάψει επιτέλους η Ελλάδα να κατασπαράζει τα προοδευτικά παιδιά της και γιατί φοβόμαστε τόσο στην εποχή της ελεύθερης πληροφόρησης του 21^ο αιώνα , να απελευθερωθούμε και εμείς από τον ραγιαδισμό; Ολοκληρώνοντας θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς για τη μεγάλη υποστήριξή σας στον συνδυασμό του Γιάνη Βαρουφάκη ΜεΡΑ25 και για τους πλέον των 2000 ψηφοφόρων που εμπιστευθήκατε το πρόσωπό μου στις ευρωεκλογές.