Αντουκανουμάμπη
Βρέθηκε, λένε στις ειδήσεις,
και εμβόλιο κατά του αλτσχάιμερ!
Το όνομά του, «Αντουκανουμάμπη»!
Θα αναστέλλει, όπως λέν’, την αμνησία
και θα επαναφέρει τις χαμένες μνήμες!
Δεν λένε, όμως, αν θα προστατεύει
απ’ τις κακές τις αναμνήσεις μας
και τη μνησικακία προπαντός
ή απ’ τις μεταλλάξεις τους.
Άραγε η μνήμη θα μπορεί
σε λίγο να φιλτράρεται
κάνοντας… αποπαίδια
τα… άσχημα παιδιά της;
Σύγ-κριση
Στα πατρικά παλιά σπιτάκια μας
αχνόφεγγε η λάμπα πετρελαίου
και όταν δεν είχαμε πετρέλαιο,
ο τρεμουλιάρης γερο-λύχνος
και όταν έσβηνε κι αυτός,
μας φέγγανε άπλετα
τα ονειρόφωτά μας!
Μας ψευτοζέσταιναν
τα μαγκαλάκια της πυρήνας
κι όταν φαγώνονταν κι αυτή,
οι μπατανίες και οι άχνες μας
μαζί με των χεριών το τρίψιμο!
Νερό προμηθευόμαστε από της
γειτονιάς μας τη δημόσια βρύση
με τα λαήνια και τους ντενεκέδες,
που αποβραδίς τακτοποιούσαμε
την πρωινή προτεραιότητα τους!
Όσο για τα παιχνίδια, όλα ήτανε
αυτοσχέδια κι «εκ των ενόντων»!
(…………………………………)
Σήμερα, άραγε, γιατί μας φαίνεται
σαν να ’χαμε ’μείς τότε τα παιδιά
τα «πάντα μες στο τίποτα», ενώ
τα σημερινά σαν να μην έχουν
«τίποτα μες στα πάντα»;
Ο δρόμος για το Αύριο
Αν ο αντίλαλος του Χθες,
ηχεί μόνος στη μνήμη μας,
ο δρόμος που βαδίζουμε
δε μας πηγαίνει στο Αύριο!
Αν ο αντίλαλος του Χθες
καθόλου δεν ηχεί
στη μνήμη μας,
ο δρόμος που βαδίζουμε
δε μας πηγαίνει στο Αύριο!
Ο δρόμος για το Αύριο περνά
μονάχα μέσ’ απ’ τη συνήχηση
στη μνήμη και τη σκέψη μας
του Σήμερα και του Χθες.
*Με αφορμή και τη σημερινή (21/9)
Παγκόσμια Ημέρα Αλτσχάιμερ
