Πιο έτοιμη, πιο σίγουρες κινήσεις και επιτυγχάνοντας τρία τέρματα σε καίρια χρονικά σημεία, η Επισκοπή έφτασε στην κατάκτηση του Σούπερ Κυπέλλου.
Στο πρώτο ματς-ντέρμπι της χρονιάς, στο ΔΑΚ Γάλλου, Άρης και Επισκοπή, δεν έκρυψαν ότι θα μοχθούσαν γι’ αυτό το κύπελλο. Εκτός από το τρόπαιο αυτό καθ’ αυτό, επρόκειτο και για έναν αγώνα ψυχολογίας εν όψει της φετινής απαιτητικής χρονιάς που ξεκινά και για τους δύο.
Τόσο ο πρωταθλητής Άρης όσο και η κυπελλούχος Επισκοπή, είναι αναγκασμένοι να «τρέφονται με τίτλους οι οποίοι άλλωστε συντηρούν τα σωματεία και το κύρος τους.
Οι της Επισκοπής όντες πιο μπροστά σ’ ό,τι αφορά τα άτομα αλλά και τον αριθμό των προπονήσεων, έβγαλαν περισσότερη ενέργεια τη στιγμή που οι παίκτες γενικότερα χρειάζονται παλμούς σ’ έναν ποδοσφαιρικό αγώνα τέτοια εποχή, στο διάστημα 35′-65′. Σ’ αυτό το σημείο έγιναν λάθη από έναν Άρη που δύσκολα θα δούμε να υποπίπτει σε τέτοια όταν θα έχει «φορτώσει» κι εκείνος για τα καλά με προπονήσεις και θα έχει όλους τους παίκτες στη διάθεσή του.
Σημασία όμως έχει ότι η Επισκοπή ήταν πολύ συγκεντρωμένη σ’ αυτό που επιδίωξε και τα κατάφερε δίχως να αφήσει ερωτηματικά.
Το ύφος του Άρη και η καλή αρχή
Ο Στέλιος Κοζανίδης και Χρήστος Βασιλείου δεν είπαν πολλά μεταξύ τους, πριν από τον αγώνα. Αλληλοευχήθηκαν για τη χρονιά που έρχεται, φιλήθηκαν και ο καθένας πέρασε στον πάγκο του. Είπαν βέβαια αρκετά με τις διατάξεις τους μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Ο Άρης, δεν άλλαξε την 4αδα στην άμυνα όπου αποτελούνταν, από δεξιά προς τα αριστερά, με τους Κασσέλα, Δασκαλάκη, Μιχελιδάκη και Μπερνιδάκη στο 4-5-1 που εμφάνισε, ενώ και πάλι στον άξονα, εκ πρώτης, αυτός που διοχέτευε το ματς στην επίθεση ήταν ο Καψαλάκης ενώ ο Ηλίας Τριχάκης γέμιζε με τη σειρά του τον χώρο από το κέντρο προς την επίθεση, συνεπικουρούσε τον Γκιόκα.
Σ’ αυτό πάνω το… αγωνιστικό ύφος, ήρθε και η πρώτη καλή στιγμή του αγώνα, έστω κι από στημένη φάση. Ήταν το 9′ όταν από την εκτέλεση φάουλ του Καψαλάκη, ο Δασκαλάκης έπιασε την πρώτη κεφαλιά, ο Γκιόκας τη δεύτερη όμως ο Δημαράκης μπλόκαρε.
Ο δε Κραβαρίτης έγινε αρκετά απειλητικός στο β’ μισό του β’ ημιχρόνου, όταν το ματς είχε πια «κλείσει» προς την Επισκοπή.
Εν συνεχεία, είχαμε ένα πολύ καλό σουτ, το οποίο δεν πήγε σε κάποια γωνία από τον Τριχάκη και το οποίο μπλόκαρε και πάλι ο Δημαράκης.
Η δύναμη της Επισκοπής
Η Επισκοπή ανέβασε ρυθμό και απείλησε με τον Μαυρομάτη στο 13′, μ’ ένα σουτ το οποίο έφυγε άουτ. Ο τελευταίος ήταν και ο ένας εκ των δύο ή τριών «εγκεφάλων» της Επισκοπής (μαζί με τον Χαλκιαδάκη και τον Μιχελακάκη).
Ένα από τα μεγάλα προσόντα των «κυανόλευκων» ωστόσο είναι ότι φέτος, διαθέτει και κινητήριους μοχλούς από τα άκρα με τους ταχύτατους μπακ-χαφ Κολοβάκη, Αντωνόπουλο να πλευρίζουν από δεξιά κι αριστερά αντίστοιχα τις αντίπαλες άμυνες.
Οι «κυανόλευκοι» χρειάστηκαν περίπου 20 λεπτά για να ζεσταθούν και να αναλάβουν εν μέρει τα ηνία του αγώνα. Και λέμε εν μέρει, γιατί ανά 3-4 λεπτά, η υπεροχή άλλαζε πλευρά.
Ο Βασιλείου αποσκοπούσε να φτάνουν οι μπάλες, είτε στον Ρηγάκη, είτε στον Μιχελακάκη για να μπορούν να εφορμούν προς την εστία του Βογιατζιδάκη στο δικό του ιδιόμορφο 4-5-1. Έχοντας και τον αέρα υπέρ τους, μπορεί να μην εκμεταλλεύτηκαν τα σουτ από δεύτερη απόσταση, όμως όσο περνούσε η ώρα, όλο και περισσότερο πίεζαν τον Άρη.
Ιδίως μετά το 35′ είχαμε το σουτ του Ρηγάκη το οποίο ανάγκασε τον Βογιατζιδάκη να διώξει με υπερένταση σε κόρνερ, και στο 40′ τη μεγάλη ευκαιρία του ίδιου να πλασάρει από πλάγια για να νικηθεί και πάλι, με τα πόδια, από τον Βογιατζιδάκη.
Γκολ σε καθοριστικό λεπτό
Φτάσαμε στο καθοριστικό λεπτό, στο 45ο όταν η Επισκοπή έχοντας κερδίσει ένα φάουλ, ο Μαυρομάτης το εκτέλεσε αριστοτεχνικά και ο Ρουσσάκης καλά πλασαρισμένος στο β’ δοκάρι με κεφαλιά-«ψαράκι», άνοιξε το σκορ στο Σούπερ Καπ.
Ο ενθουσιασμός ήταν έκδηλος και από την εξαιρετική «40αρα» μπαλιά του Μιχελακάκη στον Κόκκαλη, εκείνος «έστρωσε» στον Μαυρομάτη που σούταρε δυνατά αλλά άστοχα.
Σ’ εκείνο το σημείο, ο Άρης, πράγματι, δεν πατούσε καλά στον αγωνιστικό χώρο και μετά το λάθος του Βογιατζιδάκη, ο Μιχελακάκης δεν έδειξε αλτρουιστής όπως άλλες φορές, καθώς δεν «μοίρασε» στον Ρηγάκη για να σημειώσει ένα άνετο τέρμα. Προτίμησε να τελειώσει μόνος του την προσπάθεια καθυστερώντας και σουτάροντας αρκετά άουτ.
Στο β’ ημίχρονο, ο Κοζανίδης -υπό την προϋπόθεση ότι ο Άρης έψαχνε το γκολ της ισοφάρισης- έριξε στο ματς τον Πίργια που πέρασε στο δεξί άκρο της άμυνας κι ανέβασε τον Κασσέλα στα χαφ. Ο πρώτος όμως δεν απέφυγε κάποια περιττά κοντρόλ, τα οποία άφησαν σε δυο-τρεις στιγμές την άμυνά του εκτεθειμένη. Ωστόσο ήταν μια δικαιολογημένη κίνηση από τον πάγκο του Άρη. Κι όμως, στα πρώτα λεπτά, η Επισκοπή έδειξε πολύ επιθετική θέλοντας να καθαρίσει το ματς. Παράλληλα, ο Άρης έχασε μόλις στο 49′ τον Μαργκίνι (αποχώρησε υποβασταζόμενος) και αντικαταστάθηκε από τον ανέτοιμο αλλά πάντοτε επικίνδυνο Θεοδωρομανωλάκη.
«Έκλεισε το μάτι» στον τίτλο με το 2-0
Η Επισκοπή μπήκε για να «τελειώσει τη δουλειά» και «έκλεισε το μάτι» στον πρώτο τίτλο της χρονιάς, όταν ο Χαλκιαδάκης με μπαλιά-τρύπα βρήκε τον Μιχελακάκη κι εκείνος με πλασέ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα (οι του Άρη ζήτησαν οφσάιντ), παίρνοντας και το «αίμα» του πίσω» για τη χαμένη ευκαιρία των καθυστερήσεων του α’ ημιχρόνου.
Για τον Άρη που σ’ εκείνο το 15λεπτο, τίποτε δεν πήγε καλά, χάθηκε η πιο μεγάλη ευκαιρία όταν, ο Κασσέλας με μια «ξυραφένια» μπαλιά, βρήκε στην κίνηση τον Κραβαρίτη, εκείνος έπιασε κεφαλιά-«ψαράκι» στέλνοντας την μπάλα δίπλα από το αριστερό «Γ» της εστίας του Δημαράκη.
Όλα δε, τέλειωσαν όταν ήρθε και το 3ο τέρμα για τους παίκτες του Χρήστου Βασιλείου. Τα πόδια πια, είχαν «λύσει», ο Σκούφος εμπιστεύθηκε τα πόδια του και με σουτ από 25μ., εκμεταλλευόμενος και την κόντρα σε σώμα αμυνομένου, αιφνιδίασε τον Βογιατζιδάκη και έγραψε το 0-3.
Το ματς άνοιξε… Νεύρα υπήρξαν από πλευράς παικτών Άρη, για το γεγονός ότι ούτε και οι ίδιοι περίμεναν τέτοια τροπή στο ματς, αλλά περιορίστηκε σε εντάσεις καθημερινής ρουτίνας εντός αγωνιστικού χώρου και μόνο.
Η Επισκοπή έδειχνε ξεκάθαρα ότι ήλεγχε την όλη κατάσταση, είχε την ψυχολογία με το μέρος της και μάλιστα σε δυο τρεις περιπτώσεις βιάστηκε να πετύχει το 4ο γκολ.
Πήρε μπροστά ο «υπνωτισμένος» Άρης
Παράλληλα, υπήρξαν περιπτώσεις όπου ο Άρης θέλησε να διεκδικήσει το γκολ της τιμής, όμως οι παίκτες του δεν είχαν καθαρό μυαλό για να το πετύχουν.
Κι όμως, όχι μονάχα έφτασαν σ’ αυτό αλλά έχασαν τεράστια ευκαιρία να ξαναμπούν για τα καλά στον αγώνα. Ήταν η στιγμή που οι περισσότεροι εκείνη τη δεδομένη χρονική στιγμή στην Επισκοπή, αντάλλαζαν εύσημα για τη διαφαινόμενη νίκη.
Αρχικά στο 71′ ο Καψαλάκης με απευθείας χτύπημα φάουλ, σημάδεψε το κάθετο δοκάρι και στην επαναφορά, ο Δασκαλάκης βρήκε δίχτυα σημειώνοντας το 1-3.
Στο 77′ και πάλι ο αρχηγός του Άρη εκτέλεσε ένα φάουλ από πλάγια θέση, ο Θεοδωρομανωλάκης -πάντοτε εξπέρ σ’ αυτές τις περιπτώσεις- βρέθηκε απέναντι στα γκολπόστ όμως «κατόρθωσε» να σουτάρει άουτ από απόσταση ενός μέτρου.
Για τα υπόλοιπα λεπτά και όποτε κέρδιζε φάουλ ο Άρης γύρω από την περιοχή της Επισκοπής, επικρατούσε ανησυχία στα μετόπισθεν των «κυανόλευκων».
Στο 83′ ο Τριχάκης είχε καλή ενέργεια και σουτ που ωστόσο βρήκαν σε ετοιμότητα τον Δημαράκη.
Δεν έλειψαν οι δύσκολες φάσεις για τον κ. Βοσκάκη. Η φάση του 76′ με το πέσιμο του Κραβαρίτη από τον Ρουσσάκη ελέγχεται αν και γενικότερα, ο Ρεθεμνιώτης ρέφερι ήταν πολύ κοντά σ’ όλες τις επιλήψιμες. Δίχως ιδιαίτερα προβλήματα οι βοηθοί, κ.κ. Φραγκιαδάκης, Σταυρουλάκης.
ΑΡΗΣ (Κοζανίδης): Βογιατζιδάκης, Κασσέλας (68′ Χατζηδάκης Β.), Μπερνιδάκης, Δασκαλάκης, Μιχελιδάκης, Μαργκίνι (49′ Θεοδωρομανωλάκης), Κραβαρίτης, Καψαλάκης, Γκιόκας, Τριχάκης, Παπάζογλου (Πίργια).
ΕΠΙΣΚΟΠΗ (Βασιλείου): Δημαράκης, Κολοβάκης (86′ Νάκας), Αντωνόπουλος, Χαλκιαδάκης, Ρουσσάκης, Μπάτζεφ, Σκούφος, Χαλκιαδάκης, Κόκκαλης (70′ Φονσέκα), Ρηγάκης, Μιχελακάκης (85′ Μούτσα).