Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΟΛΟΓΙΩΡΓΑΚΗ
Πασίγνωστο μας είναι το παραπάνω σοφό γνωμικό. Τα δικά μας όμως τα νιάτα, τα κοπέλια του Ατσιποπούλου, δεν περίμεναν από κανένα να τους κάμει τόπο. Τον έκαμαν μοναχά τους. Κι αυτό έγινε τον περασμένο Μάη που είχαμε εκλογές, για την ανάδειξη νέας διοίκησης στον ιστορικό πολιτιστικό μας σύλλογο.
Μαζική ήταν η συμμετοχή τους στο ψηφοδέλτιο. Μοναδικό τους κίνητρο, η διάθεση για προσφορά στο χωριό μας που αγαπούν. Καταλυτική ήταν η παρουσία τους και τα αποτελέσματά της, στη κυριολεξία άμεσα και θεαματικά. Ποτέ στα 54 χρόνια της λειτουργίας του συλλόγου μας δεν ήρθαν τόσοι πολλοί χωριανοί να ψηφίσουν, φτάνει μόνο να αναφερθεί, ότι ήρθαν άλλοι τόσοι και βάλε. Ξεπέρασε δηλαδή το 1000/0 της συμμετοχής τους στις προηγούμενες εκλογές. Ποτέ ο αριθμός των νέων χωριανών μας που εκλέχτηκαν δεν ήταν μεγάλος σαν κι αυτόν. Κι όμως τα κοπέλια μας, αγκάλιασαν τα μεγαλύτερα επανεκλεγέντα μέλη, αποδεχόμενα την εμπειρία τους. Η αγάπη τους για το χωριό μας, παραμέρισε κάθε ταπεινή φιλοδοξία για αξιώματα.
Δεν έχουν περάσει ούτε 7 μήνες από τότε. Κι αν επιχειρήσω να εκτιμήσω τη δουλειά τους, το μόνο που θα καταφέρω είναι να αδικήσω. Θα περιοριστώ μόνο σε δύο μουσικές εκδηλώσεις που σύμφωνα με την γενική ομολογία ήταν μοναδικές. Η πρώτη έγινε στις 26-6-2017 στον τεράστιο περίβολο του νεότευκτου Γυμνασίου – Λυκείου μας. Ήταν η συναυλία με τους «Ξυλούρηδες» με τεράστια επιτυχία. Πρέπει όμως να τονιστεί ότι τέτοιου είδους μουσική εκδήλωση-συναυλία δηλαδή, δεν είχε γίνει ποτέ στο χωριό μας. Με μια λέξη είναι η πρώτη. Η δεύτερη αφορά το καθιερωμένο μας πανηγύρι κάθε δεκαπενταύγουστο. Μοναδική ήταν η οργάνωση και η συμμετοχή. Όσο για τη μουσική ούτε λόγος. Κάθε χρόνο τα δικά μας τα κοπέλια, μας διασκεδάζουν. Φέτος σειρά είχε ο Νεκτάριος Κουναλάκης που όχι μόνο χάραξε αλλά και ξημέρωσε ο Θεός την ημέρα του και εμείς ακόμα διασκεδάζαμε, συνεπαρμένοι από τις μελωδίες, όχι μόνο της λύρας αλλά και της ασκομπαντούρας του.
Να είστε καλά βρε παιδιά, που μας βγάζετε πότε – πότε, έξω από τη μίζερη καθημερινότητα που μας έχει επιβληθεί. Έχουμε την ανάγκη σας.
Κι επειδή σε λίγο φθάνει το γύρισμα του χρόνου. Οι ευχές που σας στέλνω είναι από την καρδιά μου.
