Υποκριτές… δειλοί και μοιραίοι

Το γνωστό ρητό «όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται είναι: ή γελοιότητα ή τραγωδία» επιβεβαιώνεται σήμερα…

 

Η Ευρώπη ξαναζεί τον Μεσοπόλεμο, η επανάληψη της ιστορίας, οι πολιτικές ελίτ, ανίκανες να διαχειριστούν, τις συνέπειες του πρώτου πολέμου οδήγησαν την Ευρώπη στην οικονομική κρίση, στην εξουθένωση των λαών της, στην παρακμή και ως επακόλουθο η εκκόλαψη των -ισμών: φασισμός, ναζισμός, κουμμουνισμός. Με τα τραγικά αποτελέσματά τους, μας οδηγούν στο δεύτερο πόλεμο, τη μεγαλύτερη τραγωδία της ανθρώπινης ιστορίας.

 

Με τις θυσίες των λαών της σε ανθρώπινες ζωές, λιμούς, διωγμούς, πογκρόμ, εθνοκαθάρσεις, γενοκτονίες… η μαύρη εικόνα της Ευρώπης.

 

Στο τέλος του πολέμου οι πνευματικές και πολιτικές ελίτ, δώσανε τα χέρια πάνω από τα χαρακώματα των μαχών, πάνω από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα ερείπια των πόλεων και των μνημείων του ευρωπαϊκού πολιτισμού, για να γεφυρώσουν τους λαούς της, να κλείσουν τις πληγές τους και να ανοίξουν την πόρτα στην ειρήνη, την κατανόηση, τη συνδιαλλαγή, την αλληλεγγύη στην πρόοδο.

 

Μια πορεία που ξεκίνησε με την αύρα όλων των μεγάλων ιδεών και οραμάτων, να ξεπεράσει τις εθνοτικές διαφορές, τις οικονομικές ανισότητες και να κτίσει το κοινό σπίτι της Ευρώπης του Μανέ – Ντελόρ – Μπραστ – Ντε Κάστοαρι – και άλλων.

Μια πορεία με προόδους και πισωγυρίσματα, φυσικά γιατί η πραγμάτωση μια τέτοιας Ευρώπης δεν είναι αλγεβρική λύση μια κι έξω, πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις κρίσεις και τα προβλήματα που βάζει η κάθε συγκυρία. Η Ευρώπη επούλωσε τις πληγές της, πέρασε μια περίοδο ευημερίας, μιας αναγεννησιακής άνθισης της πολιτιστικής της κληρονομιάς και τα τύμπανα του πολέμου σίγησαν, σίγησαν τόσο όσο δεν σίγησαν ποτέ στην ιστορία της. Η βιομηχανική παραγωγή έφτασε στο απόγειό της, τα τεχνολογικά επιτεύγματα άλλαξαν τη ζωή των λαών της.

 

Η Ευρώπη περπάτησε από την Ένωση Άνθρακα και Χάλυβα, πήγε στην ΕΟΚ, Ευρωπαϊκή Ένωση και το επόμενο βήμα η ομοσπονδία.

 

Η πυρηνική απειλή κρεμάστηκε πάνω από το μέλλον του πλανήτη και η κοινή απειλή, ο κοινός χαμός απομακρύνει τον τελειωτικό πόλεμο.

 

Οι πρόοδοι των επιστημών σε όλα τα επίπεδα έφεραν αλλαγές που άλλαξαν τις δομές της παραγωγής, της απασχόλησης, της οικονομίας, της κοινωνίας.

 

Οι πολιτικές ελίτ στάθηκαν ανίκανες και δειλές να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που επέβαλαν οι αλλαγές της μετάβασης από τη βιομηχανική εποχή στη μεταβιομηχανική εποχή, της ηλεκτρονικής εποχής των κβάντων, της νανοτεχνολογίας, της ρομποτικής, της πληροφορικής, των τεράστιων ταχυτήτων, τους υπολογιστές… και παραχώρησαν όλη την εξουσία τους στις οικονομικές ελίτ, που δεν έχουν καμιά έγνοια για τους ανθρώπους, παρά τους ισολογισμούς τους με πολλά μηδενικά και ο άπληστος καπιταλισμός με τις περιοδικές κρίσεις του, μετεξελίχτηκε σε Δαρβίνειο καπιταλισμό (απού φάει τον άλλο).

 

Και βιώνουμε τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση όλων των εποχών. Σε αυτή την κρίση αναβιώνει ξανά το τέρας του φασισμού στην Ευρώπη.

 

Η επίπλαστη ευαισθησία για τις τύχες των λαών επισκιάζεται από την ξεδιάντροπη υποκρισία, των πολιτικών υπηρετών, των γαιοστρατηγικών συμφερόντων επικαλούμενα το διεθνές δίκαιο, τα ανθρώπινα δικαιώματα εφαρμόζοντάς τα κατά το δοκούν.

Υ.Γ. Τι θα αντιτάξουν στο τέρας του φασισμού Ναζισμού που είναι προ των πυλών και απειλεί το μέλλον της Ευρώπης. Με ποιό ηθικό ανάστημα θα κοιτάξουν στα μάτια τους λαούς της Ευρώπης;

 

Δώστε ξανά τα χέρια, αντλήσετε από το μεγάλο πολιτισμό της πατρίδας μας Ευρώπης: θάρρος, σύνεση, γνώση και κατανόηση και μη σκιαμαχείτε με τα φαντάσματα του μίσους και της κερδοσκοπίας.