Ρέθυμνο, Μάρτιος 2016: τέλος Καρναβαλιού, αρχή Σαρακοστής και περίοδος καλλιτεχνικά και πολιτιστικά αναξιοποίητη για την πόλη μας. Μια ομάδα ανθρώπων, όμως, έχει ήδη βρει τον τρόπο να γεμίσει τα ανοιξιάτικα βράδια του Ρεθύμνου με θέατρο και μουσική. Πρόκειται για την ομάδα Αντίβαρο και το ομώνυμο φεστιβάλ που πραγματοποιήθηκε από τις 20 Μαρτίου έως τις 12 Απριλίου στο Κέντρο Λαϊκής Τέχνης.
Ελάτε μαζί μας στον μικρό απολογισμό που ετοιμάσαμε και ακολουθήστε μας στο δύσκολο, μα τόσο όμορφο ταξίδι που χρειάστηκε να κάνουμε, προκειμένου να γίνει πραγματικότητα το τολμηρό μας εγχείρημα.
Η ιδέα
Ένα φεστιβάλ που να καλύπτει το κενό στα θεατρικά δρώμενα της περιφέρειας. Ένα φεστιβάλ που μπορεί να γίνει θεσμός για το Ρέθυμνο. Ένα ετήσιο ραντεβού με παραστάσεις που ξεχώρισαν και που δεν θα είχαμε τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε χωρίς να ταξιδέψουμε μέχρι την πρωτεύουσα.
Η επιλογή
Πώς να διαλέξουμε ανάμεσα στις εκατοντάδες θεατρικές παραστάσεις της Αθήνας; Ρωτήσαμε, μάθαμε, διαβάσαμε, παρακολουθήσαμε. Με οδηγό την ατμόσφαιρα που θέλαμε για τη δική μας Ελευθερία στη Βρέμη, επιλέξαμε τέσσερα θεατρικά σχήματα (ανάμεσά τους και ένα μουσικό), τόσο γιατί ξεχώρισαν σε κοινό και κριτικούς όσο και γιατί ταίριαξαν στο όλο κλίμα του φεστιβάλ.
Ο χώρος
Πρόκειται για το Κέντρο Λαϊκής Τέχνης που ευγενικά μας παραχωρήθηκε από τους υπεύθυνους για τις δικές μας πρόβες. Ο χώρος αυτός, όμως, έπρεπε να μετατραπεί σε «θέατρο», έπρεπε να εξυπηρετεί τις ανάγκες κάθε παράστασης και παράλληλα, να ικανοποιεί όσο γίνεται τους θεατές. Το παλιό σχήμα της υπερυψωμένης σκηνής, δεν λειτουργεί πλέον. Αποφασίσαμε, λοιπόν, μια τεχνική παρέμβαση που σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από εμάς τους ίδιους, και που αποτελεί εξαιρετική λύση για κάθε είδους παράσταση, ακόμα και σε εξωτερικό χώρο.
Η προετοιμασία
Καθαρισμός και διαμόρφωση του χώρου, αφίσες, σκηνικά, ήχος, φωτισμοί, διαφήμιση, κρατήσεις θεατών, συνεννοήσεις, μετακινήσεις, διαμονές… Οι οργανωτικές αυτές διαδικασίες, σε συνδυασμό με τις απαιτητικές πρόβες της δικής μας παράστασης αλλά και με τα διαφορετικά ωράρια εργασίας κάθε μέλους της ομάδας, συνέθεσαν μια καθημερινότητα τέτοια, ώστε το εικοσιτετράωρο να μοιάζει πολύ λίγος χρόνος! Το καθημερινό μας ραντεβού στην Κριτοβουλίδου, όμως, το περιμέναμε με ανυπομονησία, με καινούργιες ιδέες να διαδέχονται η μία την άλλη και με προτεινόμενες λύσεις για κάθε δυσκολία που προέκυπτε.
Φώτα, «αυλαία», πάμε!
Και σχεδόν χωρίς να το καταλάβουμε, έφτασε η Κυριακή 20 Μαρτίου. Πρώτη, μας ταξίδεψε με τα Δανεικά Παπούτσια της η Χριστίνα Μαξούρη. Αγαπημένα τραγούδια του χθες και του σήμερα, με μόνη συνοδεία την υπέροχη φωνή της, γέμισαν το μικρό θεατράκι της Κριτοβουλίδου, κάνοντάς μας να σιγοτραγουδήσουμε μαζί της τις αναμνήσεις μας. Ακολούθησε η δική μας Ελευθερία στη Βρέμη, μια παράσταση για την αναζήτηση και τα όρια της ελευθερίας σε κάθε εποχή και σε κάθε κοινωνία. Στη συνέχεια, ήταν η σειρά του Νίκου Αλεξίου να μας μαγέψει με την ερμηνεία του. Ο ήρωάς του ο Κολχάας, επαναστατεί ενάντια στην αδικία θυμίζοντάς μας ότι, μερικές φορές, αυτός είναι ο μόνος τρόπος να απαντήσουμε στα «κακώς κείμενα» που μας περιβάλλουν. Tη σκυτάλη πήραν η Ηλιάνα Μαυρομάτη και ο Ισίδωρος Πάτερος. Με την Αθηνά Χατζηεσμέρ, ετών 17, μεταφερθήκαμε σε κάποιες από τις πιο τραγικές στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, στα εκτελεστικά αποσπάσματα που στήθηκαν την περίοδο της Κατοχής και στο θάνατο όλων των νέων ανθρώπων που χάθηκαν με το βλέμμα τους στραμμένο μόνο στο δικό μας, καλύτερο μέλλον. Και ο καλύτερος επίλογος για το φεστιβάλ, δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από την υπέροχη Ελένη Ουζουνίδου με την πολυβραβευμένη Σταματία, το γένος Αργυροπούλου. Πρόκειται για μια γυναίκα που κουβαλά όλα τα στερεότυπα της συντηρητικής ελληνικής κοινωνίας των τελευταίων ετών, μια γυναίκα που όλοι έχουμε συναντήσει στο περιβάλλον μας, που προκαλεί γέλιο μα και απέραντη συγκίνηση με την αφέλεια, την αθωότητα και την αγάπη που πασχίζει να μοιραστεί.
Η δική μας υπόκλιση
Και, όπως συνηθίζεται, αφήσαμε για το τέλος το πιο σημαντικό κομμάτι αυτού του απολογισμού: τις ευχαριστίες μας σε όλους εκείνους που συνέβαλαν με κάθε τρόπο στο να πραγματοποιηθεί το παράτολμο εγχείρημά μας.
Ευχαριστούμε θερμά όλα τα σχήματα που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας και δέχτηκαν χωρίς τον παραμικρό δισταγμό να ταξιδέψουν ως το Ρέθυμνο προκειμένου να μας παρουσιάσουν τη δουλειά τους. Ευχαριστούμε, επίσης, και τα σχήματα που εκδήλωσαν το ενδιαφέρον τους και που, λόγω έλλειψης χρόνου και οργανωτικών δυσχερειών, δεν κατάφεραν να είναι μαζί μας αυτή τη φορά.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους υπεύθυνους του Κέντρου Λαϊκής Τέχνης που μας παραχώρησαν το χώρο και μας επέτρεψαν να δουλέψουμε παράλληλα με τα δικά τους καλλιτεχνικά εργαστήρια. Πραγματικά, προσπαθήσαμε όσο καλύτερα γίνεται να αναδείξουμε ακόμα περισσότερο αυτόν τον πανέμορφο χώρο και ελπίζουμε και σε μελλοντική αντίστοιχη αξιοποίησή του.
Ευχαριστούμε θερμά όλους τους χορηγούς μας, γιατί η συμβολή τους μας έδωσε περισσότερες και καλύτερες επιλογές στο οργανωτικό κομμάτι καθώς και τους χορηγούς επικοινωνίας, μια και φρόντισαν να μεταδώσουν όλες τις λεπτομέρειες της θεατρικής μας γιορτής με τον δικό τους τρόπο.
Οι πιο θερμές, όμως, ευχαριστίες μας, ανήκουν στους θεατές. Στους ανθρώπους που συμμετείχαν μαζί μας σ’ αυτό το ταξίδι, που ήρθαν, όχι μόνο από την πόλη μας, αλλά και από άλλους νομούς του νησιού μας, ακόμα και από περιοχές εκτός Κρήτης. Στους ανθρώπους που, ίσως, χρειάστηκε να περιμένουν υπομονετικά για να βρουν μια θέση, που χειροκρότησαν, που γέλασαν, που συγκινήθηκαν, που προβληματίστηκαν. Στους ανθρώπους που απέδειξαν για μια ακόμη φορά ότι το θέατρο μπορεί να μην έχει όλες τις απαντήσεις, όμως, έχει αρκετές. Ειλικρινά, τους ευχαριστούμε και ελπίζουμε να μας συγχωρήσουν τα λάθη και τις παραλείψεις που σίγουρα υπήρξαν, όπως σε κάθε πρώτη φορά…
Ανανεώνουμε, λοιπόν, το ραντεβού μας για το 2017 και ευχόμαστε ακόμα καλύτερες συνθήκες για τα θεατρικά δρώμενα του Ρεθύμνου. Μέχρι τότε, το Αντίβαρο, όλο και κάτι ετοιμάζει…
Ομάδα Αντίβαρο
