Ήρθε η μέρα τσι πρεπειάς
και τσ’ ανθρωπιάς το χρέος
το Μίμη να τιμήσουμε
μ’ αγάπη και με δέος
Πρόβαλε Μίμη για να δεις
τι κάνουν οι χωριανοί σου
που σ’ αγαπούν δεν λησμονούν
και να χαρεί ψυχή σου
Το χρέος σου το έκαμες
στ’ αγαπητό χωριό σου
και παίρνουμε διδάγματα
από τον εαυτό σου
Από κοντά σε έζησα
μα και σε αγαπούσα
γιατί ‘χες αρετές πολλές
με σέβος τσ’ εκτιμούσα
(από κει που βρίσκεται)
μέσα στη γη που βρίσκομαι
είναι το σώμα μόνο
και η ψυχή μου φτερουγά
και σας εκαμαρώνω
Γιάννης Λιονής
Ατσιπόπουλο