Χριστούγεννα ξημερώνουν και οι θύμισες οι παιδικές αυτών των ημερών κυριαρχούν στις μνήμες, καθώς και η μνήμη της μάνας που φρόντιζε μαζί με τον πατέρα να κάνουν στην ηλικία αυτή τη σημασία αυτών των ημερών για την άδολη τότε ψυχή μας πιο λαμπρή και πιο στερεή στη μνήμη μας.
Και στα χρόνια της Κατοχής, όπου της λευτεριάς το όνειρο και οι στερήσεις γιγάντωναν το ψυχικό μας κόσμο, καθώς και αυτό που λέμε ελληνικότητα της ψυχής.
Γιατί στους ναούς η σύναξη και των ψαλμωδιών η κατάνυξη μαζί με το όνειρο της λευτεριάς δυνάμωναν αυτό που λέμε ψυχή και αγάπη για την πατρίδα.
Αγάπη για την πατρίδα και της λευτεριάς το όνειρο σε αντίθεση με μια πραγματικότητα που είχε και τραγικότητα και της προδοσίας την όψη από δυνάμεις που αργότερα βγήκαν στον αφρό ως εθνικές δυνάμεις. Ας είναι μέρες που είναι να μην εξάψω τις αντιθέσεις μέσα σε μια τραγική για την πατρίδα πραγματικότητα.
Μια πραγματικότητα που για όσους είχαν σκύψει λίγο στην ιστορία της Ελλάδος δεν ήταν πρωτόγνωρη.
Δεν ήταν πρωτόγνωρο δηλαδή να διώκονται οι αγωνιστές της ελευθερίας και να υψώνονται ως εθνικά άξιοι αυτοί που συνεργάστηκαν με τον κατακτητή της χώρας.
Ας είναι δεν είναι η ημέρα των Χριστουγέννων ημέρα για μνήμες που χαρακώνουν την ψυχή και μάλιστα όταν έχουν περάσει τόσα χρόνια. Άλλωστε οι ευθύνες οι ιστορικές έχουν πολλές διακυμάνσεις και πολλές κολυμβήθρες αγιοποίησης πολλών εκ των παραγόντων μιας τραγικής πραγματικότητας.
Σήμερα ας αφήσουμε τις χριστουγεννιάτικες και πρωτοχρονιάτικες γιορτές να περάσουν σαν την αχλή των παιδικών μας ονείρων και των γιορτινών ημερών την αχλή.
Καλά Χριστούγεννα και καλή λευτεριά από της οικονομικής κρίσης τα χαλινάρια στη ζωή μας και στη ζωή των παιδιών μας.
Χρόνια πολλά.