Του ΛΕΩΝΙΔΑ ΜΠΟΥΡΜΠΑΚΗ
Ακούμε συχνά τελευταία, από όλα τα αστικά κόμματα και τα επιτελεία τους ότι «η ΕΕ και το ΝΑΤΟ θα μπορούσαν να κάνουν περισσότερα για τα ελληνοτουρκικά, αλλά φανταστείτε να ήμασταν έξω από αυτά»… Όταν η πραγματικότητα σε διαψεύδει, καταφεύγεις στην φαντασία …
Να ποιο είναι το ΝΑΤΟ…
Ξεκινώντας από το ΝΑΤΟ, η στάση του είναι αποκαλυπτική. Αναγνωρίζει την Τουρκία ως στρατηγικό εταίρο που είναι αδιανόητη η όποια επιχείρησή του στην ευρύτερη περιοχή χωρίς αυτή… Κατόπιν εορτής ο ελληνικός λαός και μέσα από την κλιμακούμενη προκλητικότητα της Τουρκίας διαπιστώνει σήμερα, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις, ότι η πολεμική αυτή μηχανή δεν αναγνωρίζει σύνορα ανάμεσα σε συμμάχους. Θεωρεί το Αιγαίο ενιαίο επιχειρησιακό χώρο, κοινώς «ΝΑΤΟικό πέλαγος». Με την επαναλαμβανόμενη δήλωση του γ.γ. του Γ. Στόλτενμπεργκ «βρείτε τα», το ΝΑΤΟ όχι μόνο παριστάνει τον «Πόντιο Πιλάτο», αλλά στην πράξη αναγνωρίζει την ύπαρξη διεκδικήσεων από την αστική τάξη της Τουρκίας, τις οποίες ενθαρρύνει κιόλας. «Παλιά τέχνη κόσκινο» του ΝΑΤΟ αυτή, καθώς το 1997 στη Μαδρίτη αναγνωρίστηκαν με τη βούλα ΝΑΤΟικής απόφασης και με την ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης «νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο. Ο ελληνικός λαός βεβαίως δεν ξεχνά το βρώμικο ρόλο του ΝΑΤΟ στην εισβολή και κατοχή στην Κύπρο, όντας Ελλάδα και Τουρκία πλήρη μέλη του ΝΑΤΟ, που αποτελεί άσβεστο πειστήριο 44 χρόνια, ούτε και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, όπως και τα άλλα ΝΑΤΟικά εγκλήματα που εμφατικά προειδοποιούν για νέες τραγωδίες των λαών στην περιοχή. Προκαλεί, τέλος, θυμηδία σήμερα και μόνο η ανάμνηση των δηλώσεων των υπουργών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που ισχυρίζονταν ότι αυτή κάλεσε το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο για να έχει το ίδιο απεικόνιση σε …πραγματικό χρόνο των τουρκικών παραβιάσεων στο Αιγαίο και να παίρνει το μέρος της Ελλάδας και όχι να χρειάζεται να ενημερώνονται οι ΝΑΤΟικοί κατόπιν εορτής στις Βρυξέλλες…
ΕΕ: «Βοήθεια» όπως …αυτή του ΝΑΤΟ
Πρώτα απ’ όλα η στάση της ΕΕ ξεκινά από την ίδια αφετηρία με το ΝΑΤΟ, αναγνωρίζοντας την αστική τάξη της Τουρκίας ως στρατηγικής σημασίας εταίρο της ΕΕ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ακόμα και η αναφορά της Συνθήκης Λειτουργίας της ΕΕ «στην περίπτωση κατά την οποία κράτος – μέλος δεχθεί ένοπλη επίθεση στο έδαφός του τα άλλα κράτη – μέλη οφείλουν να του παράσχουν βοήθεια και συνδρομή με όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους», αίρεται στην πράξη από την αμέσως επόμενη παράγραφο της ίδιας Συνθήκης, που προβλέπει με νόημα: «Οι δεσμεύσεις και η συνεργασία στον τομέα αυτόν εξακολουθούν να είναι σύμφωνες προς τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο του Οργανισμού Βορείου Ατλαντικού Συμφώνου (σ.σ. το ΝΑΤΟ), η οποία παραμένει, όσον αφορά τα κράτη που είναι μέλη του, το θεμέλιο της συλλογικής τους άμυνας και το όργανο της εφαρμογής της». Δηλαδή, εφόσον μιλούμε για ΝΑΤΟικούς συμμάχους όπως η Ελλάδα και η Τουρκία, ισχύει το πλαίσιο του ΝΑΤΟ, οπότε και η ΕΕ με τη βούλα των ευρωσυνθηκών συστήνει, όπως και το ΝΑΤΟ, …«βρείτε τα»!
Παρά τις όποιες επικρίσεις για τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς, ή αυτές περιλαμβάνονται ετησίως π.χ. στη λεγόμενη «έκθεση προόδου της ΕΕ για την Τουρκία» με …δοσομετρία ανάλογη των κάθε φορά ανταγωνισμών των δυο μερών και της κατάστασης στο διεθνές περιβάλλον. Κι αυτό εξηγείται από τα παρακάτω:
Η ετήσια διμερής αξία του εμπορίου μεταξύ της Τουρκίας και της ΕΕ ανέρχεται σήμερα στα 140 δισ. ευρώ. Επιπλέον, η ΕΕ είναι σήμερα ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Τουρκίας – αντιπροσωπεύοντας το 41% των συνολικών εμπορικών συναλλαγών της καθώς και δύο τρίτα των άμεσων ξένων επενδύσεών της.
Σ’ ένα σύστημα άδικο, βάναυσο που κινείται με κριτήριο το κέρδος των λίγων, στο καπιταλιστικό δηλαδή σύστημα, μέσα στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, τα σύνορα, η εδαφική ακεραιότητα, τα κυριαρχικά δικαιώματα όχι μόνο δεν διασφαλίζονται, αλλά γίνονται εξαρτημένη μεταβλητή από τα εκάστοτε συμφέροντα, τις επιχειρηματικές κόντρες και τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στα αστικά κράτη, με τους λαούς διαρκώς εκτεθειμένους σε μεγάλες περιπέτειες.
Για την άμυνα τίνος;
Το «φανταστείτε τι θα παθαίναμε αν δεν ήμασταν στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ» χρειάζεται να το αναλογιστούμε και στο κρίσιμο ζήτημα της αμυντικής ικανότητας της χώρας. Οι ευρωενωσιακές κατευθύνσεις προβλέπουν εδώ και πολλά χρόνια χρηματοδοτήσεις από την ΕΕ και συνέργειες των μεγάλων – βασικά γερμανικών και γαλλικών – ομίλων με τα κράτη-μέλη. Αυτό προϋποθέτει τη διάλυση της πολεμικής βιομηχανίας στην Ελλάδα (Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα – ΕΑΣ, ΕΛΒΟ, ΛΑΡΚΟ κ.ά.) ή, το πολύ, αυτή φυτοζωώντας να παίζει ρόλο «φασόν» για τα μεγάλα μονοπώλια οπλικών συστημάτων της ΕΕ. Η σημερινή διαλυτική κατάσταση αυτών των εργοστασίων είναι άλλωστε αποκαλυπτική και φέρει τη σφραγίδα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, των διαχρονικών συμφωνιών και αποφάσεών τους.
Αλήθεια, πώς είναι δυνατόν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να παίρνει τα συγχαρητήρια του ΝΑΤΟ γιατί πρωτεύει στα έξοδα για εξοπλισμούς, ξεπερνώντας το ΝΑΤΟικό στόχο του 2% του ΑΕΠ της, αλλά σήμερα να έχει συρρικνωθεί μέχρι εξαφάνισης η αμυντική βιομηχανία της χώρας και να καταφεύγει στο …νοίκι εξοπλισμών με leasing, όπως συμπεραίνει κανείς από τις συζητήσεις αυτών των ημερών; Αν κάτι αποκαλύπτεται, είναι ότι ο πακτωλός των εξοπλισμών προορίζεται για τις επιθετικές ΝΑΤΟικές ανάγκες, τις συνοδείες αμερικανοΝΑΤΟικών αεροπλανοφόρων και όχι για τις αμυντικές ανάγκες της χώρας. Και όλα αυτά, την ίδια ώρα, μάλιστα, που ο λαός ματώνει με τις περικοπές μισθών, συντάξεων κ.λπ. Το συμπέρασμα λοιπόν αβίαστο. Εντός της ΕΕ και του ΝΑΤΟ η χώρα, ο λαός μας δεν βρίσκεται σε ασφάλεια, αλλά αντίθετα σε μόνιμο κίνδυνο.
Όσο για τη δήλωση Μακρόν περί στήριξης της Γαλλίας στην Ελλάδα, που επίσης παρουσιάστηκε από την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου ως δήλωση προς εφησυχασμό, προφανώς όλοι τους κάνουν πως δεν γνωρίζουν ότι η Γαλλία έχει αναπτυγμένη στρατιωτική συνεργασία με την Τουρκία εδώ και χρόνια, ενώ πρόσφατα δήλωσε επίσημα ότι θέλει μάλιστα να την επεκτείνει. Η κυβέρνηση Μακρόν επίσης δέχτηκε προ ημερών τη στήριξη της Τουρκίας για τον βομβαρδισμό στη Συρία…
Σε αυτά τα πλαίσια, η ΕΕΔΥΕ πανελλαδικά έχει προγραμματίσει κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα την Κυριακή 13 Μάη. Οι επιτροπές ειρήνης της Κρήτης αλλά και δεκάδες σωματεία, φοιτητικοί σύλλογοι και συνδικάτα θα πραγματοποιούσουν παγκρήτια κινητοποίηση στην ΝΑΤΟική βάση της Σούδας. Απευθύνουμε πλατύ κάλεσμα στον ρεθυμνιώτικο λαό να συμμετάσχει. Τα λεωφορεία θα αναχωρήσουν στις 10:30 π.μ. από την ανατολική γωνία του κήπου. 12 μεσημέρι συγκέντρωση στην Πλατεία αγοράς στα Χανιά.
Απαιτούμε τα εξής:
– Καμιά συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις – Επιστροφή όλων των στρατιωτικών από τις ευρωΝΑΤΟικές αποστολές στο εξωτερικό.
– Καμιά αλλαγή των συνόρων και των συνθηκών που τα καθορίζουν.
– Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο, τη Μεσόγειο και τα Βαλκάνια.
– Να κλείσει η βάση της Σούδας και όλες οι ξένες στρατιωτικές βάσεις και στρατηγεία.
– Όχι στις πολεμικές δαπάνες για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ.
Αποδέσμευση από ΕΕ – ΝΑΤΟ, με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του
* Ο Λεωνίδας Μπουρμπάκης είναι πρόεδρος της Επιτροπής Ειρήνης Ρεθύμνου – Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ