Ήταν η 4 Νοεμβρίου το 1950 στη Ρώμη όταν έλαβε χώρα η υπογραφή ενός έγγραφου κειμένου, του οποίου η σημαντότητα και η ισχύ του διαχέεται σε μια πληθώρα σωρευτικών επιδράσεων της καθημερινότητάς μας.
Η ευρωπαϊκή σύμβαση δικαιωμάτων προκύπτει μέσα από τις κοινές συνταγματικές παραδόσεις των κρατών μελών και ενσωματώνει τις διεθνείς συνθήκες στην οποία έχουν προσχωρήσει.
Σε αυτή συμμετέχουν πέραν της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνολικά και οι 47 χώρες του Συμβουλίου της Ευρώπης προσδίδοντάς της, μια υψηλού κύρους και διεθνής εμβέλειας δεσμευτική σύμβαση.
Τα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες των ανθρώπων, όπως αυτά εμπεριέχονται στις διατάξεις της, απολαμβάνουν μια ισχυρή εγγύηση που διαμορφώνει ένα ευρύ πλαίσιο νομικής προστασίας τους.
Η ρήτρα ευελιξίας του άρθρου 352 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προβλέπει ότι τα θεσμικά όργανα μπορούν να ασκήσουν τις εμφανώς αναγκαίες εξουσίες, που δεν τους έχουν ρητώς ή σιωπηρώς αποδοθεί, προς την εκπλήρωση των σκοπών της Ένωσης.
Με την επικύρωση του Πρωτοκόλλου 11, όλα τα κράτη μέλη αποδέχτηκαν τη δικαιοδοσία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ) να αποφαίνεται για υποθέσεις πολιτών εναντίον τους κατά το αρθ. 34 της Σύμβασης.
Την 1η Ιουνίου του 2010 με το αρ. 14 πρωτόκολλο, τροποποιήθηκε το σύστημα ελέγχου της σύμβασης και απλοποιήθηκε η διαδικασία επεξεργασίας των αιτημάτων πολιτών προς το ευρωπαϊκό δικαστήριο.
Κάθε προσφυγή, ακολουθεί τη διαδικασία του αρθ. 47 του εσωτερικού κανονισμού του δικαστηρίου με το ειδικό κωδικοποιημένο έντυπο που καθοδηγεί και διευκολύνει την εξέταση της υπόθεσης.
Υποδεικνύει τα πεδία τα οποία πρέπει να συμπληρωθούν και αν διαπιστωθεί οποιαδήποτε έλλειψη το αίτημα απορρίπτεται εξ αρχής πράττοντας την υποχρέωση πληρότητας και σαφήνειας προκειμένου να επέλθει άμεση και ορθή απονομή δικαίου.
Σύμφωνα με τον οδηγό προσφυγής για τους πολίτες, που συντάχτηκε από την αρμόδια υπηρεσία νομικής υποστήριξης Ε.Ε. υπάρχει δυνατότητα προσφυγής δίχως να έχουν εξαντληθεί τα εθνικά ένδικα μέσα εφόσον διαπιστώνεται ότι:
Υφίσταται διοικητική πρακτική με την επίσημη ανοχή του κράτους συνιστάμενη στην επανάληψη πράξεων που παραβιάζουν τις εγγυήσεις που απορρέουν από την ΕΣΔΑ και καθιστούν οποιαδήποτε περαιτέρω διαδικασία μάταιη κι αναποτελεσματική.
Η πρόσκληση που έλαβα από την υπηρεσία της Ε.Ε. «HELP» (Human Rights Education for Legal Professionals Programme of the Council of Europe) προκειμένου να συμμετέχω στις εργασίες ενός σεμιναρίου στις 8-9 Ιουλίου στο Στρασβούργο μου στάθηκε αφορμή για την παρούσα.
Συχνά η ΗELP, διοργανώνει εξειδικευμένα μαθήματα που απευθύνονται σε θεσμικούς εκπροσώπους δικαστές και ομάδες δικηγορικών γραφείων για την ενημέρωση εξέλιξης της διεθνής νομικής σκέψης.
Φέτος έγινε εξαίρεση, λόγω συμπλήρωσης των εβδομήντα ετών ΕΣΔΑ και πάρθηκε η απόφαση να γίνει μια συνάντηση με όλους όσους έχουν αγάπη κι ενδιαφέρον για το αντικείμενο της νομικής επιστήμης.
Η ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση αποτελεί θεμέλιο λίθο στην πρόοδο μιας κοινωνίας και δημιουργεί την προϋπόθεση ευημερίας ενός τόπου, η οποία βασίζεται στο επίπεδο προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
