Η διακήρυξη των 58

Η διακήρυξη των 58 για την αναγκαιότητα της ίδρυσης ενός νέου φορέα της κεντροαριστεράς που θα εκφράσει όλον το χώρο μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, είναι πράγματι μια ελπιδοφόρα εξέλιξη για τα πολιτικά πράγματα. Όχι μόνο λόγω του μεγάλου ειδικού βάρους των υπογραφών, αλλά και λόγω της μεγάλης αποδοχής που είχε από το χώρο της κεντροαριστεράς. Υπήρξαν φυσικά και αντιδράσεις:

 

α) Από την ηγεσία της ΔΗΜΑΡ, που βλέπει ότι θα έχει μικρότερη επιρροή στα πλαίσια του νέου φορέα. Έτσι θέτει ως όρο να μην υπάρξει συνεργασία με το «φθαρμένο» ΠΑΣΟΚ. Μα το ζήτημα είναι να συνενωθεί ο χώρος της κεντροαριστεράς και όχι να βρούμε ένα νέο όνομα για τη ΔΗΜΑΡ. Βέβαια, η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ δεν βλέπει ότι αυτή είναι ένα εξίσου μεγάλο «βαρίδι», αφού έχει ταυτιστεί με την αναποφασιστικότητα και ότι στις δημοσκοπήσεις κινείται γύρω από το όριο του 3%.

 

β) Όσοι από πλευράς ΠΑΣΟΚ έχοντας προβλέψει ότι ο σημερινός αρχηγός δεν «τραβάει» και ότι σύντομα θα αποχωρήσει από την αρχηγία, ελπίζουν (όσοι ελπίζουν) ότι έχουν τις δυνατότητες ή τις ευκαιρίες να τον διαδεχθούν. Μα οι θεόστραβοι δεν αντιλαμβάνονται ότι αν στις επόμενες εκλογές το ΠΑΣΟΚ πάρει ένα ποσοστό 5-6% θα είναι και το κύκνειο άσμα του και όποιος «πάρει» το κόμμα θα πάρει μόνο τη σφραγίδα και τα χρέη;

 

γ) Από την πλευρά της Δεξιάς και Ακροδεξιάς, που ελπίζει ότι η διάλυση του ΠΑΣΟΚ θα δυναμώσει τη ΝΔ, η οποία με κάποιες συμμαχίες με ακροδεξιά κόμματα και κομματίδια ελπίζει να κερδίσει τις επόμενες εθνικές εκλογές. Έτσι, π.χ., αρθρογράφος της Καθημερινής που είναι περίλυπος για τον κατακερματισμό της Δεξιάς, αφού όρισε ως κεντροαριστερά τον …ΣΥΡΙΖΑ, κατηγορεί τους 58 ως λέσχη νοσταλγόντων.

 

δ) Φυσικά η προσπάθεια συνένωσης της κεντροαριστεράς δεν συμφέρει καθόλου τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού αν αυτή κατέβει διεσπασμένη στις ευρωεκλογές (ή όποιες άλλες εκλογές), ελπίζει ότι θα αποσπάσει ένα σεβαστό ποσοστό ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, καθώς και να σύρει τη ΔΗΜΑΡ ως δορυφόρο στο άρμα του ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό και ανακοίνωσε στη Βουλή ότι πρόκειται να ζητήσει τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για «σκάνδαλα» του Β. Βενιζέλου, για να θυμίσει στον Φ. Κουβέλη ότι το ΠΑΣΟΚ είναι «βαρίδι» και να μην σκεφτεί την κοινή κάθοδο.

 

Όμως από τον κόσμο της κεντροαριστεράς, «επώνυμους και «ανώνυμους», υπάρχει ανυπομονησία για την ίδρυση του νέου φορέα, ο οποίος καταρχήν θα σταματήσει τον εκλογικό κατήφορο της κεντροαριστεράς και θα αποτελέσει την απαρχή για την αναγέννησή της και να αρχίζει να καταλαμβάνει σιγά-σιγά τη θέση που είχε και που της αξίζει να έχει και θα είναι ένας κομματικός φορέας που θα αξίζει να τον υποστηρίξει και να τον ψηφίσει δίνοντας προοπτική στο λαό και τη χώρα.

 

Οπωσδήποτε το εγχείρημα της ίδρυσης του νέου φορέα της κεντροαριστεράς έχει αρκετές δυσκολίες αλλά και μεγάλες προοπτικές:

 

1) Ο αρχηγός. Πράγματι αυτή τη στιγμή δεν έχει φανεί. Θα φανεί όμως οπωσδήποτε στο εγγύς μέλλον. Στις εκλογές του Μαΐου 2014 μπορεί να εκπροσωπηθεί από μία 3μελή ή 5μελή ηγεσία.

 

2) Σε παλιότερο άρθρο μου είχα επισημάνει ότι βασικό εμπόδιο στην ίδρυση του νέου φορέα θα είναι οι σημερινές ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Έπεσα έξω στην πρόβλεψή μου για τον κ. Βενιζέλο (που δεν αντιτάσσεται). Αλλά ο κ. Κουβέλης αντιδρά σε συνύπαρξη με το ΠΑΣΟΚ παίζοντας, αθέλητα, το παιγνίδι της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Οι καιροί όμως είναι τόσο κρίσιμοι, που ο κόσμος δεν θα ακολουθήσει τους αντιδρώντες, που θα μείνουν με τις σφραγίδες.

 

3) Η ίδρυση του νέου φορέα θα δώσει ένα εκλογικό ποσοστό τουλάχιστον 10%, που αν μάλιστα υπάρξουν από τώρα «επαναπατρισμοί» ψηφοφόρων από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι πολύ μεγαλύτερο. Και τότε θα είναι ένα κόμμα υπολογίσιμο και από τους 2 πόλους (ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ).

 

4) Ο νέος φορέας όχι μόνο θα είναι το τρίτο κόμμα στη Βουλή, αλλά θα εξωπετάξει στην τέταρτη ή και σε ακόμη μικρότερη θέση το ναζιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής. Έτσι ο νέος φορέας της Κεντροαριστεράς θα συμβάλλει και κατ’ αυτόν τον τρόπο στην ομαλοποίηση της Δημοκρατίας στη χώρα μας.

 

Επομένως, οι διεργασίες για την ενιαία κάθοδο στις επικείμενες εκλογές της κεντροαριστεράς πρέπει να προχωρήσουν με γρήγορους ρυθμούς, ώστε στις αρχές του 2014 να είναι πανέτοιμες για την εκλογική μάχη του Μαΐου. Που άλλωστε μπορεί να περιέχουν και …εθνικές εκλογές.