Από τα «πάμπερς» του Κοσκωτά στις «τσάντες» εκμαυλισμού των πυρόπληκτων της Ηλείας που γύρισαν κατά Δούκα και Λιβανό το «κλίμα» στις εκλογές του 2009, ως τα διχίλιαρα της Αττικής Οδού, η «συνταγή» σταθερά αποτελεσματική, όπως σταθερή είναι η «σχέση» πολιτικού – πολίτη, στηριζόμενη πάντα στη χυδαιότητα της εξαγοράς συνειδήσεων και ψήφων. Μια «δημοκρατία» που περιφέρεται σε παραγεμισμένες τσάντες, τσαντάκια, βαλίτσες, βαλιτσάκια, voucher και νομιμοποιείται δια της ψήφου των χειραγωγούμενων πολιτών που έχουν την αυταπάτη ότι «αποφασίζουν» δια της ψήφου τους.
Ένα ευρωπαϊκό κράτος που βολοδέρνει στη δίνη της διαφθοράς και που τον ρυθμό δίνουν οι πετσοταϊσμένοι υπηρέτες των αφεντικών που αποτελούν τους «θεματοφύλακες» της αστικής δημοκρατίας μας! Ένα σύστημα εξουσίας που με διάφορα «προσχήματα» εξαγοράζει την ελευθεροτυπία και ενοχοποιεί κάθε απόπειρα ελέγχου της, μάλλον εκτρέπεται σε καθεστωτικές συμπεριφορές εξαιρετικά επικίνδυνες.
Σε όλο αυτόν τον ορυμαγδό ανυπαρξίας του κράτους που όσο ανίκανο φαίνεται να προστατέψει τον πολίτη από ιούς, βροχές, φωτιές, χιόνια κ.λπ., τόσο ικανό είναι να «διαπαιδαγωγεί» με γραφικά προγράμματα τύπου «Ελλήνων Αγωγή» και «ΣΚΑΪ Αγωγή», ειλικρινά λυπάμαι αυτούς τους λίγους, έστω έντιμους ανθρώπους που πιστεύουν και υπηρετούν ένα σαθρό πολιτικό σύστημα εξουσίας. Γιατί υπάρχουν έστω και λίγοι που δεν ανήκουν στην κατηγορία των «αρπακτικών», που το κίνητρό τους είναι η προσφορά, απλά κι αυτούς τους χρησιμοποιούν ως γρανάζια στην κρεατομηχανή που έχουν στήσει τα χρεοκοπημένα κόμματα και πολλές φορές πρέπει να απολογούνται για τη χυδαιότητα των «προϊσταμένων» τους.
Πραγματικά έχουμε «μπαφιάσει» σε καρικατούρες πολιτικών που περιφέρουν την ανικανότητα και ανυπαρξία τους πίσω από ακριβοπληρωμένα «βιογραφικά» και προφίλ αστικού «καθωσπρεπισμού», αλλά που πίσω από τη βιτρίνα αυτή κρύβεται ο απόλυτος «μακιαβελισμός» και η απόλυτη περιφρόνηση για τις ζωές των πολιτών, καθώς οι ίδιοι δεν έχουν καμία μα καμία επαφή με την πραγματικότητα που εκείνοι – οι πολίτες – αντιμετωπίζουν.
Οι «Λιβανοί» και οι «Δούκες» με τις παραγεμισμένες «τσάντες» που «γυρίζουν το πολιτικό κλίμα» δεν είναι οι εξαιρέσεις, αλλά ο κανόνας. Άλλωστε ο αλήστου μνήμης πρώην υπουργός «Μαζί τα φάγαμε», κάτι τέτοιο είχε στο μυαλό του, όταν εκστόμιζε από κοινοβουλίου το παραπάνω «απόφθεγμά» του!
