Πες μου την θέση σου, να σου πω ποιος είσαι… Η απάντηση στον πρόλογό μας, που η παράφρασή του θυμίζει πολλά από την γνωστή λαϊκή μας ρήση, βρίσκεται σε ό,τι έχουν πετύχει μέχρι τώρα όλοι εκείνοι που ξεκίνησαν με βλέψεις και φιλοδοξίες, όλοι εκείνοι που ξεκίνησαν με όνειρα, αλλά και αυτοί που χωρίς τις γνωστές «τυμπανοκρουσίες» έχουν πετύχει πολύ περισσότερα από τις προβλέψεις κακεντρεχών, αλλά και αισιόδοξων που δεν χάνουν από τα μάτια τους ότι συμβαίνει στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο του Ρεθύμνου. Εξάλλου τα «σαλόνια» είναι πάντα ένας χώρος, όπου όσοι τα πατούν έχουν τους στόχους τους. Από μια απλή επίδειξη μέχρι και ένα «φλερτ» με απώτερους σκοπούς.
Στην Α’ ΕΠΣΡ μέχρι και πριν την έναρξη της χρονιάς υπήρχαν τα φαβορί και τα αουτσάιντερ. Λίγο πριν την συμπλήρωση όμως του πρώτου γύρου του πρωταθλήματος, πολλά από τις αρχικές προβλέψεις άλλαξαν, πολλοί αποτέλεσαν έκπληξη, πολλοί απογοήτευσαν και αρκετοί ακόμη εντελώς αθόρυβα πέτυχαν σκοπούς που ίσως και οι ίδιοι δεν περίμεναν.
Υπάρχουν βέβαια και εκείνοι που προφανώς στον β’ γύρο ετοιμάζουν τη δική τους επίθεση. Εμείς απλά επιλέξαμε και παρουσιάζουμε τους πιο επιτυχημένους, αλλά και εκείνους που αποτέλεσαν τις ευχάριστες εκπλήξεις του πρωταθλήματος μέχρι και τις πρώτες ημέρες του 2019 με σειρά όσο πιο αντικειμενικής αξιολόγησης γίνεται…
1. ΑΕ Μυλοποτάμου (Θέση 1η – Βαθμοί 42 – 14 νίκες – τέρματα 65-7)
Ήταν εξαρχής από τα φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Από την εποχή των μεταγραφικών κινήσεων η ομάδα του Περάματος έδειξε ότι οι βλέψεις της περιορίζονταν στην άμεση επιστροφή της στις Εθνικές κατηγορίες και μάλιστα με αξιοθαύμαστη παρουσία αριθμών στην στατιστική. Μέχρι τώρα το έχει πετύχει στο ακέραιο. Χωρίς να έχει «στάλα» βαθμολογική απώλεια αποτελεί το κλασικό παράδειγμα, του «ποιος θα είναι ο 2ος». Το συγκρότημα του Κώστα Κιάσσου έχει το απόλυτο των νικών, γιατί απλά λειτουργεί σε πιο επαγγελματικά πλαίσια. Η αγωνιστική εικόνα της που μεταφράζεται με την απλή αλλά παράλληλα και αμείλικτη «γλώσσα των αριθμών», δείχνει ότι απλά είναι η πιο «δουλεμένη» ομάδα της κατηγορίας.
Οι άνθρωποί της έχουν επενδύσει στο σύνολό της, που όπως φαίνεται δεν θα υποστεί «κοσμογονικές» αλλαγές και έπειτα από το πέρας της σεζόν. Ήδη οι πρωτοπόροι έχουν σχηματίσει την διαφορά ασφαλείας που δεν μπορεί να τους μετατρέψει σε κάτι λιγότερο από τους αρχικούς «πρωταθλητές χειμώνα» στους επίσημους του Καλοκαιριού και αυτό φαίνεται ότι το έχουν εμπεδώσει και οι αντίπαλοί τους. Το ανακαινισμένο μάλιστα γήπεδο του Περάματος και έχει αποδείξει ότι μπορεί να μαζέψει κόσμο, αλλά αναμένεται να γνωρίσει ξανά μεγάλες πιένες και την νέα σεζόν και να αποτελέσει σημαντικό «όπλο» της ΑΕΜ στις «μάχες» της ξανά στις Πανελλήνιες κατηγορίες.
2. Αστέρας Ρεθύμνου (Θέση 3η – Βαθμοί 32 – 10 νίκες, 2 ισοπαλίες, 2 ήττες – τέρματα 41-14)
Ο ιστορικός πέρασε από «χίλια κύματα» μέχρι να βρει την ηρεμία του λίγους μήνες πριν την έναρξη του περασμένου καλοκαιριού. Η παλιά -νέα διοίκηση έφερε την ηρεμία και την ασφάλεια στους «κυανοκίτρινους» και κινήθηκε μεθοδικά και χωρίς περιττές κινήσεις στην δημιουργία του ρόστερ που θα «έβγαζε» την χρονιά. Εξάλλου το νεανικό υλικό είναι τόσο πλούσιο σε αριθμό και ταλέντο, που θα έπρεπε να βρει «δρόμο αξιοποίησης». Πολλοί δεν πίστευαν σε αυτό το μείγμα πολύ έμπειρων, αλλά και πολύ πιτσιρικάδων. Όχι όμως και οι άνθρωποι του Αστέρα που εμπιστεύτηκαν και πάλι στον Ηλία Ασπρομάτη, που λατρεύει τέτοιες προκλήσεις, την καθοδήγηση του. Εκείνος μαζί με τον Γιώργο Καλλιγιάννη ξεκίνησαν αθόρυβα και με τρεις νίκες επί του έμπειρου από Εθνικές κατηγορίες, Ερμή Ζωνιανών, αλλά και με πολλές ακόμη αξιόλογες εμφανίσεις, όπως εκείνη με την πρωτοπόρο ΑΕ Μυλοποτάμου ασχέτως εάν ηττήθηκε με 1-2, βρίσκεται στην 3η θέση της κατηγορίας και στην ημιτελική φάση του Κυπέλλου ερασιτεχνών. Είναι από τις περιπτώσεις εκείνες, που χωρίς να κάνεις «τρέλες» στο μπάτζετ σου μπορείς να πετύχεις πολλά. Αρκεί να εμπιστεύεσαι το δυναμικό που παράγουν οι Ακαδημίες σου. Και αυτό στον Αστέρα, είναι πλούσιο.
3. Τάλως Μελιδονίου (Θέση 5η – Βαθμοί 25 – 8 νίκες, 1 ισοπαλία, 5 ήττες – τέρματα 30-21)
Ακόμη ένα παράδειγμα αθόρυβης ποιότητας. Ο Μιχάλης Στεφανάκης, ο μακροβιότερος προπονητής σε πάγκο ομάδας της Α’ ΕΠΣΡ, φέτος όχι απλά έχει διώξει στο Μελιδόνι τις «φοβίες» παραμονής που το συνόδευσαν για μεγάλο διάστημα στην περσινή αγωνιστική περίοδο, αλλά οδηγεί τον Τάλω και σε ένα καλό βαθμολογικό «πλασάρισμα». Δείχνοντας εμπιστοσύνη σε παίκτες όπως οι, Κρανιωτάκης, Κανακάκης, Σωπάσουδάκης, Λαγουδάκης αλλά προκαλώντας και την ανάκαμψη του αεικίνητου Λαδιανού, έχει ένα σύνολο που μπορεί να πετύχει πολλά κατά τη διάρκεια της σεζόν, έστω και αν δεν ήταν για τους πολύ «βιαστικούς» των προβλέψεων, υπολογίσιμο. Η ομάδα του Μελιδονίου έχει αποδείξει ότι αποτελεί έναν ιδιαίτερα ανταγωνιστικό αντίπαλο, που έχει τον τρόπο να πάρει αποτελέσματα και από ισχυρότερους αντιπάλους.
4. Αστέρας Περάματος (Θέση 6η – Βαθμοί 25 – 7 νίκες, 4 ισοπαλίες, 3 ήττες – τέρματα 25-17)
Η έκπληξη του φετινού πρωταθλήματος. Οι νεοφώτιστοι με έναν κορμό που περιλαμβάνει και τους σημαντικότερους από τους «αετούς των Ανωγείων» έχει καταφέρει να πετύχει ορισμένα από τα πιο αξιόλογα απρόβλεπτα αποτελέσματα της φετινής σεζόν. Οι νίκες επί του Άρη και του Ρεθυμνιακού και η ισοπαλία επί του Αστέρα Ρεθύμνου (τα δυο τελευταία εκτός έδρας), είναι μερικά από τα επιτεύγματα των Περαματιανών που τους έχουν «διώξει» από νωρίς, από την «επικίνδυνη ζώνη» και τους έχουν τοποθετήσει στην πρώτη 6αδα της κατάταξης. Ο Τάκης Μαρής έχει «συλλέξει» στο ρόστερ του παίκτες που γνωρίζει χρόνια και τους εμπιστεύεται ακράδαντα. Με ένα επιτυχημένο «μείγμα» δύναμης και τεχνικής στην αγωνιστική εικόνα του ο Αστέρας έχει ήδη πετύχει πολλά περισσότερα από όσα περίμεναν κάποιοι φέτος. Και συνεχίζει…
5. Ρεθυμνιακός (Θέση 2η – Βαθμοί 33 – 11 νίκες, 3 ήττες – τέρματα 42-11)
Οι λίγοι και καλοί του πρωταθλήματος. Το περιορισμένο, αλλά απαρτιζόμενο από εκλεκτούς ρόστερ, χαρίζει στον Ρεθυμνιακό την 2η θέση της κατάταξης. Οι «κυανόλευκοι» είναι λάτρεις του… Σπαρτιάτικου «ή ταν ή επί τας». Δεν υπάρχει η «έννοια» ισοπαλία στην εικόνα τους. Δυσκόλεψαν την ανώτερη ποιοτικά, αλλά και σε κατηγορία ομάδα της Επισκοπής, για τον θεσμό του Κυπέλλου ερασιτεχνών και στο πρωτάθλημα πέτυχαν ότι χρειαζόταν για να βρίσκονται πίσω από το μεγάλο φαβορί. Ανθεκτικοί στις ποδοσφαιρικές «κακουχίες» έξυπνοι στον τρόπο παιχνιδιού τους οι ολιγάριθμοι του Νίκου Καραδάκη, ξεκίνησαν με ανταγωνιστικές βλέψεις και συνεχίζουν να είναι στα ψηλά, έχοντας στις τάξεις τους και τον 1ο «μπόμπερ» της κατηγορίας Αλέκο Βλαστό (18 γκολ). Βλέποντας αυτή την εικόνα οι κακεντρεχείς θα σπεύσουν να ρωτήσουν «πόσο θα αντέξουν ακόμη οι λίγοι και καλοί»; Με την απάντηση να έρχεται αυτόματα. «Όσο γνωρίζουν μόνο οι ίδιοι».
6. Ψηλορείτης (Θέση 10η – Βαθμοί 16 – 5 νίκες, 1 ισοπαλία, 8 ήττες)
Αν αναλογιστεί κανείς ότι τα τελευταία 3 χρόνια «πάλευε» μέχρι (σχεδόν) και την τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος για την παραμονή του στους «μεγάλους», έχοντας συγκεντρώσει από 0 μέχρι και 7 βαθμούς στις αντίστοιχες χρονικές περιόδους, η φετινή του συγκομιδή είναι ιδιαίτερα καλή. Η ομάδα του Φουρφουρά φαίνεται να έχει πάρει ένα καλό «μάθημα» από τα «λάθη» των προηγούμενων ετών και φέτος ξεκίνησε από νωρίς να βάζει τις «βάσεις» για την παρουσία της και την νέα χρονιά στα «σαλόνια». Ο Λυκούργος Τζαγκαράκης που βρίσκεται και φέτος στο «τιμόνι» της δεν ψάχνει το… εξεζητημένο στα αποτελέσματα. Ξέρει από που πρέπει να πάρει του βαθμούς και με ένα καλό δυναμικό, «χτυπάει» εκεί που μπορεί, με απλό και έξυπνο ποδόσφαιρο. Η βαριά ήττα από την ΑΕΜ στα τελευταία, δεν χαλάει την εικόνα του, ούτε και αλλάζει την ψυχολογία. Ήδη οι του Ψηλορείτη έχουν πετύχει πολλά σε σχέση με τα κοντινά προηγούμενα χρόνια.
7. Λιβάδια (Θέση 12η – Βαθμοί 14 – 4 νίκες, 2 ισοπαλίες, 8 ήττες – τέρματα 16-31)
Μην σας παραξενεύει η αναφορά μας στην ομάδα των Λιβαδίων. Είναι οι δεύτεροι νεοφώτιστοι στην κατηγορία και με καθαρά ντόπιο ρόστερ, έχουν την πιο προνομιούχο μέχρι στιγμής θέση ανάμεσα σε εκείνους που μέχρι «τελευταίας ρανίδας» θα «ματώσουν» για την παραμονή. Ο Νίκος Μαθιουδάκης που τους οδήγησε στην άνοδο, γνωρίζει όσο κανείς άλλος τις δυνατότητές τους, αλλά και το πώς μπορεί να τους κάνει να «βγάλουν» τον καλύτερο εαυτό τους για την κατάκτηση των πολύτιμων βαθμών. Με τους «Μαρήδες» με τον Βαρδιάμπαση, τον Κωστάκη και τα υπόλοιπα δικά τους παιδιά, τουλάχιστον στην έδρα τους, μπορούν να δυσκολέψουν οποιονδήποτε αντίπαλο. Εκτός όπου μπορούν «τσιμπάνε» και από κάτι. Πάντως μέχρι και τα τελευταία παιχνίδια θα δώσουν την «μάχη» και έχουν τις περισσότερες δυνατότητες να την κερδίσουν.