Το ντέρμπι στο Γεράνι είχε ένταση, είχε δυναμικές μονομαχίες και διαμαρτυρίες, είχε ένα ισόπαλο αποτέλεσμα (1-1) που κρίθηκε από δύο εύστοχες εκτελέσεις πέναλτι εκατέρωθεν, είχε όμως και μία κίνηση από τον επίσημο Ποσειδώνα που στο πρόσωπο του Μιχάλη Νικολιδάκη αναγνωρίζει όλα όσα έχει κάνει ο Πισκοπιανός πρόεδρος για να αναβαθμιστεί το ρεθεμνιώτικο ποδόσφαιρο μέσω μιας ομάδας που δεν βρίσκεται στο κέντρο της πόλης.
Ο ΑΟ Επισκοπής είναι η μεγάλη του αγάπη, το πάθος του, η τρέλα του. Μετά τα παιδιά του, Μαρία και Ελένη, εκεί έχει επενδύσει τα πάντα περιμένοντας ότι κάποια στιγμή ο κόπος του θα δικαιωθεί.
Έχει ανέλθει δύο φορές στην Β’ Εθνική, κάτι που αναγνωρίστηκε από το ρεθεμνιώτικο κοινό το οποίο ωστόσο, εν τοις πράγμασι, δεν εκτιμήθηκε δεόντως. Έκανε δηλαδή ό,τι κατόρθωσε και η πολυαγαπημένη σε όλους ΕΑΡ.
Δύο φορές στη Β’ Εθνική αλλά και ισάριθμες επιστροφή στο τοπικό. Ένα τοπικό λοιπόν που δεν βρίσκεται στο περιθώριο, εκτός και αν είναι επιθυμία των ίδιων των παραγόντων να μείνει η ομάδα του εκεί ή πολύ απλά, εκτός αν δεν υπάρχει η παντέρμη οικονομική δυνατότητα. Το τοπικό μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία, όχι απαραίτητα για να αναδυθεί κάποιος σε παραπάνω κατηγορίες αλλά και για να εξάγει παίκτες. Η Επισκοπή που διατηρεί γήπεδα (πολλά χρήματα ξοδεύονται από τον σύλλογο αλλά και από την τσέπη του τιμώμενου προσώπου για τη διατήρησή τους).
Αλήθεια είναι ότι θα μπορούσε να είχε ακόμα περισσότερους παίκτες από τις ακαδημίες όμως, για σταθείτε… Πρέπει να αναρωτηθούμε και το άλλο… Για να δούμε πόσοι παίκτες από τις δικές της κινήσεις όλων των προηγούμενων ετών, έδωσαν βήμα σε ποδοσφαιριστές 20, 25, 28 χρονών -δίνοντας συνάμα και αγωνιστικές λύσεις στις ομάδες- και σήμερα αγωνίζονται σε συλλόγους του Ρεθύμνου όπου πρωταγωνιστούν; Και μιλάμε για παίκτες που ανεβάζουν το επίπεδο…
Ο πρόεδρος του Ποσειδώνα λοιπόν Κώστας Ασμαργιαννάκης αναγνωρίζει μαζί με το συμβούλιό του αυτή τη μεγάλη και διαρκή προσπάθεια του ομολόγου του στην Επισκοπή και του δώρισε μία πλακέτα εκτίμησης και προσφοράς.
Σημειωτέον ότι πριν την έναρξη του αγώνα, κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή για τα θύματα των Τεμπών.
