Γενάρχη της «Mεταπoλεμικής» μας ποίησης
«Ποιητή της ήττας» μα όχι και της ηττοπάθειας
«Θερμέ εραστή της ποίησης» και όχι σύζυγέ της
Ποιητή της χαμηλής φωνής και ηχηρής σιωπής
Άγρυπνε κήρυκα τους χρέους και της πρεπιάς
κι ορθοστασίας ως αμετάθετης στάσης ζωής
……………………………………………
Έδωσες το παρών σου το ασυμβίβαστο
στα «προσκλητήρια» των καιρών σου
κι ας ένιωσες του Χάρου την ανάσα!
Αρνήθηκες την τέχνη για την τέχνη
με τους διάφορους μανδύες της
κι έκανες πράξη σου την τέχνη
για τη ζωή και για την τέχνη!
Στους στίχους σου μετάγ-
γισες το αίμα των πληγών
της ξοδεμένης νιότης
της γενιάς σου!…
* * *
Ακτινογράφησες τα «δήθεν»
και έδειξες με σταθερό το χέρι
πίσω από το «μεγαλείο» το γελοίο,
πίσω από την «αλήθεια» την αναλήθεια
πίσω απ’ το «κανονικό» τ’ αντικανονικό
πίσω από το «ενδιαφέρον» το συμφέρον,
και τους αρχιληστές πίσ’ από τους «ρεαλιστές».
πίσω απ’ τους «καλούς ανθρώπους» τ’ ανθρωπάκια,
πίσω από τους «πετυχημένους» τους αναρριχώμενους
και τους νεποτισμένους πίσ’ απ’ τους «αυτοδύναμους».
πίσ’ απ’ τους «βαθυστόχαστους» τους εντελώς ρηχούς
πίσω από τους «ρηξικέλευθους» τους συντηρητικούς,
πίσ’ απ’ τους «αλλαγμένους» τους συναλλασσόμενους
και πίσω απ’ τους «αδέσμευτους κι αντισυστημικούς»
τους… χειροπόδαρα σφιχτοδεμένους με το σύστημα.
πίσ’ απ’ τους «συναγωνιστές» τους ανταγωνιστές,
πίσω απ’ τους «Συμμάχους» τους αντίμαχους,
ή τους εκβιασμούς πίσω απ’ τις «Συμφωνίες»
και τις λυκοφιλίες πίσω απ’ τις «φιλίες»!
* * *
Όλη σου η πορεία μάθημα ζωής,
όσο κι αν ταλαντεύτηκες ο ίδιος
ανάμεσα στης ήττας την απελπισία
και την ελπίδα της αντι-ήττας
ή μεταξύ λυκόφωτος και λυκαυγούς!
Μέσα από τις «Εποχές» και τις «Συνέχειές» σου,
τις «Παρενθέσεις», το «Στόχο» ή το «Ύστερόγραφο»
θα συνοδεύεις πάντοτε την περιπέτεια του ανθρώπου
και προπαντός με στίχους που έγιναν συνθήματα
ή με ποιήματα που φτέρωσε η μελοποίηση!…
*Σπονδή μνήμης στον – ρεθυμνιώτικης καταγωγής και
πάντα επίκαιρο ποιητή – Μανόλη Αναγνωστάκη
με αφορμή τη συμπλήρωση αύριο (9.3.2025)
100 χρόνων από τη γέννησή του.
