Περδικοσεριανίζουσα
κι αηδονοτραγουδούσα,
αετόφτερη χορευταρού,
και γλαυκοβλεμματούσα,
μέσα κι απ’τις πολύτροπες
ποιητικές σου Συλλογές
(«Δίνη και Οδύνη»,
«Διαμαρτυρίες» ή
«Τα Εναπομείναντα»,
«Φωνή απ’ το Βρύσσινα» ή
«Της ζωής και του θανάτου»,
«Γνώση κι Απόγνωση», «Συλ-
λογισμοί», «Βροχή και Δάκρυα» ή
και «Η ποίηση που αγάπησα») διέρ-
ρηξες το χρονοδιάφραγμα ύπαρξης
και ανυπαρξίας και αέναα ταξιδεύεις
ως υμνωδός, θρηνωδός και τραγωδός,
παραδειγματική, οδοδεικτική ή δηκτική,
δίχως ποτέ να ασβεστώνεις τις σκουριές,
ή να ισιώνεις τα «στραβά και τα ανάποδα»
και να κανονικο-ποιείς τ’ αντι-κανονικά,
μα όλα τα «κακόβολα» κανονιοβολώντας
και απωθώντας άμεσα το νόθο δίλημμα:
«Η τέχνη για την τέχνη ή για τη ζωή;».
Αέναα θα ταξιδεύεις με το «θαλασ-
σοφιλημένο ή θαλασσοδαρμένο
Ρεθυμνάκι σου» στα μάτια σου
και ψιθυρίζοντας προσήνενα:
«Ρέθεμνος, Ρέθυμνο, Ρίθυμνα,
όπως και να’σαι σ’ αγαπώ!
Πάντοτε σ’ αγαπούσα»!
* * *
Για τη μορφή σου δεν περίσσεψε
– «Ενσαρκωμένη Καρυάτιδα» –
λίγος χαλκός ή λίγο μάρμαρο
ή έστω και κατσαβραχάκι
από το «Φουρκοκέφαλο»
που αγνάντευες το πέλαγος
με τη «ματιά την κρητική»
του… καζαντζακικού Οδυσσέα, που
πυρπολεί «ορίζοντες» κι ας τσουρουφλίζεται,
ποθώντας πρώτιστα να αναδείξεις τη γυναίκα
σε ρήγισσα στην κοινωνία από… «reς»!
* Με αφορμή τη σημερινή (21.3.2025) Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης και
την αυριανή τιμητική παρουσίαση της Ρεθυμνιώτισσας Σ.-Ρ. Κ.
(1920-2012) ως ποιήτριας από τον υπογράφοντα στην εκδήλωση
«Συνομιλία με την ποίηση τεσσάρων Κρητών ποιητών», που
διοργανώνει το Κέντρο Κρητικής Λογοτεχνίας (ΚΕ.ΚΡΗ.ΛΟ)
στον Άγιο Νικόλαο Λασιθίου.
