Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΜΑΡΑΚΗ*
Είναι αλήθεια. Το πρωινό 10:50 ώρα της 1ης Απριλίου 2025 έγινε νέα πτώση βράχων στο ίδιο μέρος που έγινε και η προηγούμενη στις 28.1.2025. Από ό,τι φαίνεται και στη φωτογραφία είναι στο μέρος που σταματούν τα λεωφορεία για να αποβιβάσουν τους τουρίστες, οι οποίοι θα κόψουν το εισιτήριο για να κατέβουν στον Άγ. Νικόλα… Στην προηγούμενη βραχόπτωση νομίζω έμειναν όλοι ικανοποιημένοι με την ταχύτητα που κινήθηκε η κα Αντιπεριφερειάρχης και εξασφάλισε κονδύλι σεβαστό για τη συντήρηση των πρανών του φαραγγιού ώστε να εκμηδενιστεί ο κίνδυνος νέας πτώσης βράχων. Όμως εγώ τουλάχιστον δεν αντιλήφθηκα καμία ενέργεια γι’ αυτή τη συντήρηση. Διάβαζα μόνο την προετοιμασία για το κόψιμο των εισιτηρίων.
Ο Άη Νικόλας ο Κουρταλιώτης βοήθησε και πάλι και δεν είχαμε θύματα. Ως πότε όμως θα βοηθά ο άγιος;
Είναι βέβαιο ότι με ένα νέο μπουρίνι ή ένα μικρό σεισμό όλο και κάποιος βράχος θα ξεκολλήσει και θα πάρει κάτω… Δεν είναι λογικό ότι κάποια διαδοχικά τεχνικά εμπόδια θα πρέπει να κατασκευαστούν για να αναχαιτίσουν και στο τέλος να σταματήσουν τον βράχο;
Μεταφέρω μερικά αποσπάσματα από μια διατριβή ενός πολιτικού Μηχανικού του Α.Π.Θ.: «Το φαινόμενο της πτώσης των βραχοτεμαχών αποτελεί μία από τις σημαντικότερες κατηγορίες αστοχιών πρανών με επιπτώσεις τόσο στα τεχνικά έργα όσο και στις ανθρώπινες ζωές. Προκειμένου να αποφευχθούν οι καταστροφικές συνέπειες του φαινομένου κρίνεται απαραίτητη η συστηματική μελέτη του, καθώς επίσης και η κατασκευή αποτελεσματικών μέτρων ανάσχεσης, η οποία επιτυγχάνεται με τη χρήση κατάλληλων λογισμικών. Και συνεχίζει ο μελετητής: Τα μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης του φαινομένου ποικίλλουν και σχεδιάζονται αφού πρώτα αποτυπωθούν και μελετηθούν αρχικώς τα γεωλογικά χαρακτηριστικά της πιθανής περιοχής έναρξης της αστοχίας και τελικώς τα δυσμενή μεγέθη των βραχοτεμαχίων. Τα μέτρα μπορεί να είναι μεταλλικά πλέγματα κάλυψης του πρανούς, φράχτες αναχαίτισης, αναβαθμοί, τάφροι στον πόδα του πρανούς κ.ά. που καλούνται να ανασχέσουν την πτώση ενός τεμάχους υπό ελεγχόμενες συνθήκες χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές ή τα τεχνικά έργα».
Συμπέρασμα: Το Κουρταλιώτικο φαράγγι είναι ένα έργο της φύσης μεγίστου φυσικού κάλους. Θα το επισκέπτονται ολοένα και περισσότεροι τουρίστες και θα περνούν ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι, μαθητές και ντόπιοι. Θα πρέπει να περνούν και να αισθάνονται όλοι ασφαλείς. Πρέπει να γίνουν εργασίες άμεσα για την προστασία όλων των διερχομένων. Οι εργασίες που μπορούν να γίνουν, χωρίς να βλάψουν την αισθητική του φαραγγιού είναι περιορισμένες. Υπάρχει όμως λύση και μάλιστα οικονομική. Οι φράχτες αναχαίτισης, όπως προτείνει ο μελετητής, είναι μία εύκολη λύση. Γιατί δεν γίνεται κάτι; Περιμένομε να γίνει το κακό για να κινηθούμε;
*Ο Θεόδωρος Μαράκης είναι συνταξιούχος καθηγητής
