Εκδοχή Α΄
Μ’ ένα απαξιωτικό
«Εεεντάξει, μπάρμπα»,
ο νέος διακόπτει το μεγάλο.
Σαν το σαλίγκαρο μαζεύεται
ο «μπάρμπας» στο καβούκι του!
Ο νέος αγνοώντας τον διαλέγεται
για το ίδιο ή κάποιο άλλο θέμα
με τους συνομηλίκους του.
Σε λίγο χάνονται οι νέοι
στους Λαβυρίνθους
των κινητών τους ή
των λαπ-τοπ τους,
ενώ ο «μπάρμπας»
το κεφάλι του κουνάει
σε ένδειξη απογοήτευσης!
Εκδοχή Β΄
Μ’ ένα απαξιωτικό
«Εεεντάξει, νέε άγουρε»,
το νέο διακόπτει ο μεγάλος.
Σαν το σαλίγκαρο μαζεύεται
ο «άγουρος» μες στο καβούκι του
και, αγνοώντας τον ο… «ώριμος»,
διαλέγεται με τους συνήλικούς του
για το ίδιο ή κάποιο άλλο θέμα.
Σε λίγο χάνονται οι παλαιοί
μες στους Λαβύρινθους
της παλαιοντολογίας,
ενώ ο «άγουρος»
κουνάει το κεφάλι του
σε ένδειξη απογοήτευσης!
Εκδοχή Γ΄
Ο νέος κι ο μεγάλος
αλληλοδιακόπτονται
με ή χωρίς απαξιώσεις
μορφαστικές και λεκτικές,
εμμένοντας τυφλά o καθένας
στην απόλυτη «αλήθεια του»!
Κλείνεται ξάφνου ο καθένας
στο καβούκι του αυτιστικά
και τελικά αποχωρεί
χωρίς να ομολογεί το:
Ου με πείσεις καν με πείσεις!
* Ο Γιώργος Φρυγανάκης είναι φιλόλογος – συγγραφέας
