Και σε μια συνέντευξη τύπου, όπου ενημέρωσε κάθε ενδιαφερόμενο για τα ευρήματα της και για τα απαιτούμενα ποσά για την επαναδρομολόγηση του Elli.T, ξεκαθάρισε επί τέλους το τοπίο. Δεν ήμουν στη συνέντευξη, διότι έλειπα από την πόλη τη συγκεκριμένη ημέρα. Διάβασα όμως πολύ προσεκτικά τα εκτεθέντα από την επιτροπή και τα διαμειφθέντα στη συνάντηση. Τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, κάθε άλλο παρά παρήγορα είναι. Αλλά για πρώτη φορά, είναι αληθινά και ξέρουμε πια τι χρειάζεται να γίνει, αν θέλουμε να επιστρέψει το Πλοίο στο λιμάνι μας. Αυτό κατέστη δυνατόν, διότι ασχολήθηκαν με το εγχείρημα άνθρωποι που καταλαβαίνουν από οικονομικά, από επιχειρήσεις, από συμφωνίες (που πρέπει να είναι πάντα γραπτές και όχι προφορικές) και που έχουν επιχειρηματικό πνεύμα και σκοπό το κέρδος στις δραστηριότητές τους. Αν η εμπλοκή τους είχε γίνει νωρίτερα, σήμερα η κατάσταση θα ήταν διαφορετική.
Την επόμενη της συνέντευξης ημέρα, άρχισαν τα σχόλια, «καλυμμένα και ακάλυπτα», για τις καθυστερήσεις της επιτροπής και για το γεγονός ότι δε μας είπε κάτι που δεν ξέραμε. Ακόμη και για το ότι δεν έβαλαν τα μέλη της το απαιτούμενο ποσό του 1.200.000 ευρώ, για να επιστρέψει το Πλοίο, τους κατηγόρησαν. Εμείς διαφωνούμε με τις κριτικές και θεωρούμε το έργο της πολύ θετικό και απαραίτητο, για την υποστήριξη της προσπάθειας «Καράβι στο Ρέθυμνο». Κατά την άποψή μας, η επιτροπή δεν είχε άλλο δρόμο να ακολουθήσει, παρά το δρόμο της εκ βαθέων επισκόπησης, αφού ότι έκανε, γινότανε για πρώτη φορά στην εταιρεία. Και στο σημείο αυτό θα διαφωνήσουμε με το φίλτατο κ. Αποστολάκη, που αναφέρει στο πρόσφατο υπόμνημά του ότι τα όσα έγιναν από την επιτροπή σε δύο μήνες θα μπορούσαν να γίνουν από τους Ορκωτούς πολύ πιο γρήγορα. Τι έκανε λοιπόν η επιτροπή δυο ολόκληρους μήνες και ποια ήταν η συμβολή της, σύμφωνα με την εντολή των Θεσμικών; Το κυρίως έργο της ήταν ότι μετέτρεψε τις υποθέσεις, για την εμπορική, διοικητική και οικονομική θέση της εταιρείας, σε ασφαλή συμπεράσματα. Υποκαθιστώντας ίσως, το Διοικητικό Συμβούλιο και αποδεικνύοντας ότι αυτό, ακόμη και σήμερα, δεν έχει διδαχθεί από τα λάθη του παρελθόντος. Ας δούμε για παράδειγμα το θέμα της επισκευής του Πλοίου:
Στη Γενική Συνέλευση του Απριλίου, δηλώθηκε από τον ίδιο τον πρόεδρο του Δ.Σ., ως κόστος επισκευής από το συνεργείο του κ. Σκούφου, το ποσόν των 400.000 ευρώ. Αναφέρθηκε μάλιστα ότι αυτή η τιμή ήταν «φιλική» και οφειλόταν μεταξύ άλλων στην εκτίμηση που είχε ο ιδιοκτήτης του συνεργείου, στο πρόσωπο του Προέδρου. Είκοσι ημέρες μετά τη Συνέλευση, το ποσόν έγινε, πάλι με δηλώσεις μελών του Προεδρείου στο ραδιόφωνο, 450.000 ευρώ και αργότερα, 500.000 ευρώ. Η επιτροπή, δε βρήκε καμία γραπτή συμφωνία. Όταν ζητήθηκε προσφορά, αποδείχθηκε ότι το κόστος της επισκευής θα ξεπεράσει τις 900.000 ευρώ. Προφανώς επειδή ο κ. Σκούφος, δεν αισθανόταν το ίδιο «φίλος» με τα μέλη της.
Άλλο παράδειγμα, είναι το απαιτούμενο ποσό για την επαναδρομολόγηση του Πλοίου. Οι δηλώσεις του Δ.Σ., προ επιτροπής, ανέφεραν νεφελωδώς, ότι με το ποσό της ασφάλειας θα πληρωθεί η τράπεζα, θα μεταβιβαστεί το πλοίο και τα χρήματα θα φθάσουν και για την επισκευή της ζημιάς. Όσον αφορά τα υπόλοιπα, αυτό που θα χρειαστεί για να ξανάρθει το Πλοίο, είναι «κανένα τετρακοσάρι» για κάτι ανταλλακτικά, τους μισθούς, τα Λιμενικά τέλη και τα αρχικά έξοδα λειτουργίας του, στη γραμμή. Με τα γραπτά στοιχεία της επιτροπής, το ποσόν αυτό έγινε 1.200.000 ευρώ, πλέον όσων έχουν δαπανηθεί μέχρι σήμερα και εκτιμήθηκε ότι θα χρειαστούν άλλα τόσα, μέχρι το τέλος του έτους. Αφήστε που, γραπτή συμφωνία με την Εθνική Τράπεζα, δηλαδή για να χρησιμοποιήσω μια έκφραση του συρμού «με τους δανειστές μας», δεν υπάρχει ακόμη. Η εκτίμηση που έχει κάνει η επιτροπή, είναι ότι για να μεταβιβαστεί το Πλοίο θα καταβληθούν σε αυτήν όλα τα χρήματα της ασφάλειας, αλλά και τετρακόσιες χιλιάδες ευρώ επί πλέον.
Όλα τα ανωτέρω και πολλά άλλα ανάλογα, ξεφεύγουν από την αρμοδιότητα αλλά και τις δυνατότητες των Ορκωτών Λογιστών. Όπως για παράδειγμα η πρόταση για τη δημιουργία της Rethymnon Lines, για να παρακάμψουμε τις αγκυλώσεις του Συνεταιριστικού πλαισίου, αλλά και την ανοργανωσιά της Cretan Lines. Έτσι θα μπορούσαν να μπουν στο τιμόνι της εταιρείας ικανοί άνθρωποι, χωρίς να κινδυνεύουν με σύλληψη, λόγω λαθών άλλων. Αλλά και η πρόταση για τη δημιουργία άλλου ταμείου, με εποπτεία των Θεσμικών, για να μην χαθούν τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν, όπως χάθηκαν τα χρήματα του Ραδιομαραθώνιου, αλλά και τα χρήματα των διαφόρων «δανείων» που δόθηκαν μέχρι σήμερα. Και φυσικά, η πρόταση ενίσχυσης της προσπάθειας μόνο αν συγκεντρωθεί το απαιτούμενο ποσό, αλλιώς η επιστροφή του σε όσους το κατέβαλλαν, όπως προβλέπει η χθεσινή επιστολή των Θεσμικών.
Στο καθαρά οικονομικό μέρος της έκθεσης, αλλά και στο ζήτημα των ευθυνών, έχουμε τα ακόλουθα δεδομένα: Το χρέος μας είναι σήμερα, περίπου 5.100.000 ευρώ.
Σημείωση: Αν ακούγαμε το Δήμαρχο νωρίτερα, αντί να τον λιθοβολούμε επειδή μας προσγείωνε στη δυσάρεστη πραγματικότητα, θα χρωστούσαμε λιγότερα από τα μισά. Και δεν θα επενδύαμε τόσα πολλά σε καράβι που ανήκει σε άλλον.
Χρωστάμε λοιπόν 5.100.000 ευρώ και αν λάβουμε υπόψη και τα περίπου 2.000.000 ευρώ που έχουν δαπανηθεί μέχρι σήμερα και ως εκ τούτου έχουν εξανεμιστεί, πρέπει να γνωρίζουμε ότι η προσπάθεια «Cretan Lines» κόστισε πάνω από 7.000.000 ευρώ. Υπενθυμίζουμε ότι η τιμή του πλοίου, είναι περίπου 3.400.000 ευρώ. Άρα τα τελευταία τρία χρόνια, ρίξαμε 4.000.000 ευρώ στη θάλασσα. Κάποιοι λοιπόν έχουν ευθύνη για αυτό. Κυρίως απέναντι στους συνεταίρους που χρηματοδότησαν, διστακτικά είναι η αλήθεια, αλλά καλοπροαίρετα την προσπάθεια.
Εκτιμούμε τέλος, ότι εκτός από την έκθεση που παρουσιάστηκε στη συνέντευξη, η επιτροπή θα ενημέρωσε «κεκλεισμένων των θυρών» τους Θεσμικούς για όλα όσα έπρεπε να ξέρουν, όντες μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και δεν τα γνώριζαν, λόγω του αποκλεισμού τους από αυτό. Θα τους ενημέρωσε επίσης και για το κατά πόσον είναι πραγματικά εφικτό το εγχείρημα της επιστροφής του Πλοίου, τους κινδύνους του, αλλά και τα ρίσκα για όποιον εμπλακεί στο έργο αυτό. Για το λόγο αυτό, υποθέτουμε πάλι, οι Θεσμικοί μετά τη συνέντευξη και την ενημέρωση τους, έδρασαν «αργά και μουδιασμένα». Αντιλαμβανόμενοι ίσως ότι οποιαδήποτε εμπλοκή τους, ακόμη και στη συγγραφή της περίφημης επιστολής για τη συλλογή χρημάτων, μπορούσε να είναι για όλους μας μια επικίνδυνη ενέργεια. Την επιστολή την έγραψαν τελικά και διατύπωσαν σε αυτήν, πειστικά και με σαφήνεια, τους όρους χρήσης των χρημάτων που θα συγκεντρωθούν. Με αποτέλεσμα, τουλάχιστον εμένα, να με πείσουν ότι αξίζει τον κόπο να συμμετάσχω στην πραγματικά τελευταία προσπάθεια σωτηρίας του Ονείρου της ακτοπλοϊκής μας σύνδεσης με τον Πειραιά.
Και μια «άσχετη με το θέμα» παρατήρηση και όποιος καταλάβει, κατάλαβε: Δεν υπάρχουν πολλές ναυτιλιακές εταιρείες στον κόσμο που να διοικούνται από δικηγόρους. Και φυσικά η Cretan Lines, δεν μπορεί να αποτελέσει την εξαίρεση στο ζήτημα αυτό.
Σήμερα, ιδιωτεύει, στο Ρέθυμνο