Την παρακάτω επιστολή ενεχείρισε στα «Ρ.Ν.» ο Γεώργιος Εμμ. Κατσαραγάκης, εκφράζοντας την οργή αλλά και την αγωνία του για την κατάσταση που επικρατεί στο φαράγγι του Κοτσιφού και για τον δρόμο που παραμένει κλειστός από τα μέσα Μαρτίου, προκαλώντας τεράστια ταλαιπωρία στους κατοίκους του νότιου Ρεθύμνου αλλά και οικονομική ζημία.
Αναφέρει μεταξύ άλλων στην επιστολή του ο κ. Κατσαραγάκης: «Το εν λόγω φαράγγι το έτος 1953 οι τότε μηχανικοί το έβγαλαν απροσπέλαστο, όμως οι κάτοικοι των Σελλιών με δική τους πρωτοβουλία και πενιχρά μέσα (κασμάδες – φτυάρια), άνοιξαν τον δρόμο και πέρασε το αυτοκίνητο.
Στην εποχή μας, με τα μέσα που υπάρχουν, θεωρώ προσβολή στη μνήμη αυτών των ανθρώπων από μια κατολίσθηση να έχει κλείσει ο δρόμος πάνω από δύο μήνες τώρα και να μην έχει γίνει τίποτα και ούτε ξέρουμε αν και τι και πότε θα γίνει. Ακούμε μεγαλοστομίες για τούνελ, παρακάμψεις κ.ά. όμως, αυτό που βλέπουμε είναι ο δρόμος κλειστός, οι κάτοικοι ταλαιπωρούνται, οι επαγγελματίες της περιοχής μέχρι τη Χώρα Σφακίων αντιμετωπίζουν σοβαρό οικονομικό πρόβλημα, οι τουρίστες χάνονται και πολλά άλλα.
Σαν Έλληνας και σαν Σελλιανός αισθάνομαι μια θλίψη μέσα μου και στο βάθος ένα θυμό, γιατί σε οποιαδήποτε άλλη χώρα αν συνέβαινε κάτι παρόμοιο θα υπήρχαν άμεσες αντιδράσεις από τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες και ο δρόμος θα άνοιγε την επόμενη μέρα.
Τι κάνει η δικαιοσύνη; Οι βουλευτές; Υπάρχουν ευθύνες; Από ποιους; Γιατί πρέπει να υπάρχουν.
Περιμένω σύντομα να δω ανοιχτό τον δρόμο».
