Ημέρα τιμής και ιστορικής μνήμης, που μας υπενθυμίζει το χρέος μας, να διατηρήσουμε ζωντανά και άφθαρτα, τα ιδανικά και τις διαχρονικές αξίες, που οι πρόγονοι μας κληροδότησαν με θυσίες, παραδίνοντας μας μια περήφανη και ελεύθερη πατρίδα με αξιοπρέπεια, αποτελεί η εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο στο Ύψωμα «Κουρκουλός» του Αγίου Γεωργίου στο Ροδάκινο.
Η εκδήλωση αυτή έχει πλέον καθιερωθεί από τους κατοίκους του Ροδάκινου και τον δήμο Αγίου Βασιλείου να πραγματοποιείται κάθε χρόνο και έχει σκοπό να αναδείξει τα πρόσωπα και τα γεγονότα του 1821, να τιμάται η Μνήμη του Ήρωα Ηγουμένου της ιστορικής Μονής του Πρέβελη Μελχισεδέκ Τσουδερού, αλλά και όλοι οι ηρωικοί αγωνιστές του Αγίου Βασιλείου και του Ροδάκινου που ύψωσαν το ανάστημά τους στον κατακτητή με αυτοθυσία, διεκδικώντας την Εθνική μας ανεξαρτησία.
Χαιρετισμό στην εκδήλωση απέστειλαν ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Γιάννης Κεφαλογιάννης και ο βουλευτής Ρεθύμνου του ΠΑΣΟΚ κ. Μανόλης Χνάρης οι οποίοι εκφωνήθηκαν, ενώ χαιρετισμούς έκαναν ο εφημέριος Π. Βασίλειος Χατζηδάκης εκ μέρους του Μητροπολίτη Λάμπης Συβρίτου και Σφακίων, ο περιφερειακός σύμβουλος κ. Ευάγγελος Τσουδερός, και ο πρόεδρος της τοπικής Κοινότητας Ροδάκινου κ. Ευάγγελος Χομπίτης.
Για το ιστορικό της επετείου μίλησε η υπεύθυνη Πολιτισμού κ. Ευαγγελία Γλαμπεδάκη η οποία ανέφερε: «Από τις ευλογίες του δήμου μας είναι και το ιστορικό του παρελθόν, που περιέχει στιγμές καθοριστικές για την πορεία στο χρόνο και άλλων περιοχών. Αναρίθμητες περιστάσεις παρουσιάζει το ερευνητικό έργο επιφανών ιστορικών και συγγραφέων.
Από τις πιο σημαντικές όμως είναι αυτή που τιμάμε σήμερα στον ιερό αυτό χώρο με πρωταγωνιστή τον θρυλικό Ηγούμενο της Μονής Πρέβελη Μελχισεδέκ Τσουδερό.
Για τον βίο και την πολιτεία του έχουν γίνει εκατοντάδες αναφορές. Ήταν πράγματι μια μεγάλη μορφή του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Πέρασε όμως το όνομά του στις χρυσές δέλτους της ιστορίας από μια κίνηση που έδωσε στην περιοχή μια ιστορική πρωτιά. Μια πρώτη σπίθα της επανάστασης του 1821, εδώ στον Κουρκουλό, πριν τον μεγάλο ξεσηκωμό που ευλογήθηκε στην Παναγία τη Θυμιανή, με την επίσημη έναρξη του αγώνα για τη λευτεριά.
Ας γυρίσουμε όμως πίσω το χρόνο καθώς η ιστορική μνήμη το καλεί και ας θυμηθούμε βασικά σημεία από τον βίο του Μελχισεδέκ Τσουδερού όπως μας το δίνουν οι αναφορές από έγκριτες πηγές.
Γεννήθηκε το 1770 και ήταν ο τριτότοκος γιος του Eμμ. Tσουδερού Kαλλέργη. Tο κοσμικό του όνομα ήταν Mιχαήλ.
Έγινε μοναχός στη Mονή Πρέβελη πριν το 1800 και πήρε το όνομα Mελχισεδέκ. Tο 1817 έγινε ηγούμενος και τον βαθμό αυτό διατήρησε μέχρι τον θάνατό του. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στη Mονή Πρέβελη μόνασε για μεγάλο διάστημα και ο αδελφός του Nικόλαος με το όνομα Aνανίας.
O Mελχισεδέκ μυήθηκε στη Φιλική Eταιρία από τους πρώτους και καθώς ήταν εκ φύσεως ένα ανήσυχο φιλελεύθερο πνεύμα διαισθάνθηκε εγκαίρως τον σημαντικό ρόλο που θα διαδραμάτιζε και άρχισε να αλληλογραφεί με τον Πατριάρχη Γρηγόριο ανταλλάσσοντας απόψεις για το καίριο ζήτημα της επικείμενης επανάστασης.
Όταν όμως ο Πατριάρχης συνελήφθη και απαγχονίστηκε, οι Τούρκοι βρήκαν στην αλληλογραφία του που κατασχέθηκε και άλλα στοιχεία επιβαρυντικά για τον Hγούμενο Mελχισεδέκ.
Tότε η Yψηλή Πύλη διατάζει τον Iσμαήλ αγά Kουντούρη να τον συλλάβει μαζί με τους καλογήρους της Mονής και να τους απαγχονίσει. Όμως ο Mελχισεδέκ σώθηκε σύμφωνα με την προφορική παράδοση, χάρις σε έναν αγαθό Tούρκο με τον οποίο είχε φιλική σχέση, τον Aλή αγα Aτζέμη, ο οποίος μαθαίνοντας τις προθέσεις του Kουντούρη ειδοποίησε τον Hγούμενο να εξαφανιστεί. Σ’υμφωνα ομως με σοβαρους αναλυτές ο ανταγωνισμός μεταξύ των Τούρκων παραγόντων έσωσε τελικά τον ηγούμενο Μελχισεδέκ κι έμεινε ο Αμπαδιώτης Ψαροσμαίλης με την προσδοκία της μεγάλης δόξας αν κατάφερνε να τον συλλάβει Κάτι που δεν έγινε τελικά και ο Τούρκος ξεθύμανε την οργή του μετά την αποτυχία του σε καταστροφές του μοναστηριού.
Ο ανταγωνισμός λοιπόν θα πρέπει να τον ‘έσωσε και όχι η φιλία όπως αναφέρουν κάποιες πηγές με τον Τούρκο Ατζέμη.
Η είδηση της επικείμενης σύλληψης, βρήκε τον Μελχισεδέκ, ενώ προσευχόταν. Ο ίδιος είχε τις πρώτες πληροφορίες για την ωρίμανση του μεγάλου σκοπού. Με ψυχραιμία έδωσε εντολή να ετοιμαστεί πλουσιοπάροχο τραπέζι. Περίμενε τον εχθρό σαν να υποδεχόταν σπουδαίο επισκέπτη. Κανένας φόβος που να δηλώνει ότι γνωρίζει τις προθέσεις του. Κι όταν φάνηκε το πρώτο ασκέρι έδειξε το ξάφνιασμα του ακάτεχου για τον σκοπό της επίσκεψης αυτής. Καλοδέχτηκε τους Τούρκους και αφού τους έπεισε να δεχτούν τη φιλοξενία του, έστειλε τους πλέον έμπειρους μοναχούς να ειδοποιήσουν τα αδέλφια του και άλλους συγγενείς για τον κίνδυνο.
Δώσανε τόπο συνάντησης το ύψωμα του Κουρκουλού. Κι όταν συγκεντρώθηκαν όλοι ο Μελχισεδέκ ένοιωσε να κυριεύεται από μια πρωτοφανή συγκίνηση. Πήρε από την Αγία Τράπεζα το αντιμήνσιο, το σήκωσε ψηλά και με πύρινο λόγο έριξε τον πρώτο σπόρο του ξεσηκωμού. Ο ιερός σκοπός έκανε να αντιλαλήσει ο τόπος που δεν άντεχε πια τη σκλαβιά «Ελευθερία ή Θάνατος».
Αναλυτικά το γεγονός αναφέρει στην εφημερίδα Ραδάμανθυς ο Μιχαήλ Τσουδερός στις 26 Μαΐου 1873. Κι αφού αναφέρεται στην ύψωση του λαβάρου επεκτείνεται και στη μετέπειτα δράση του ηγουμένου που με την περίφημη ομάδα του Πρέβελη μεγαλούργησε.
Από την ομάδα του έγιναν οι πρώτες νικητήριες μάχες στον Άγιο Ιωάννη και σε άλλες περιοχές που ταπείνωσαν τον εχθρό και δώσανε δύναμη στον σκλαβωμένο λαό να ελπίσει.
Ο Μελχισεδέκ αν και συμμετείχε σε όλες τις μάχες τα ανώτερα διοικητικά του καθήκοντα τον ανάγκασαν να αφήνει την αρχηγία στον μεγαλύτερο αδελφό του Γεώργιο. Συνέχισε επίσης να επικοινωνεί με τους υπόλοιπους αγωνιστές στην άλλη Eλλάδα και να εξασφαλίζει για τους συμπολεμιστές του τα απαραίτητα πολεμοφόδια που δεν ήταν εύκολο να τα εξασφαλίζουν από λάφυρα των μαχών.
O ίδιος ο Mελχισεδέκ είχε αφιερώσει στον αγώνα παρα πολλά χρήματα και ασημικά της Mονής. Η θρυλική μορφή του δεσπόζει κατά τα δύο πρώτα έτη της Επαναστάσεως του 1821. Ο ηρωικός Μελχισεδέκ αφού έλαβε μέρος σε πολλές μάχες, πληγώθηκε θανάσιμα στο Πολεμάρχι Κισάμου στις 5-2-1823.
O θάνατός του Μελχισεδέκ Τσουδερού, αντήχησε σαν πένθιμο μοιρολόι σε όλο το νησί αλλά και όπου υπήρχε μετερίζι αγωνιζόμενων Eλλήνων.
Ολόκληρη η Κρήτη θρήνησε τον χαμό του Μελχισεδέκ που έπεσε ηρωικά μαχόμενος.
Το μεγάλο αυτό γεγονός της ύψωσης του πρώτου λαβάρου της επανάστασης, εδώ ψηλά στον Κουρκουλό, δεν έπαυε να αναφέρει ο ιστορικός Γιάννης Ευθυβουλου Τσουδερός σε δημοσιεύματά του, ιδιαίτερα μετά από κάποιες προσπάθειες λογίων να υποβαθμίσουν το γεγονός Η μνήμη του λαού όμως γράφει και καταγράφει σωστά τα γεγονότα και τους δίνει τη θέση που τους πρέπει στη λαϊκή συνείδηση.
Ευτυχώς την ιστορική αυτή μνήμη διατήρησαν με τις ωραίες πρωτοβουλίες τους οι Ροδακινιώτες έτσι που να μην αλλοιωθεί η ιστορική αλήθεια με τη διαδοχή των γενεών.
Και μας δίνουν την ευκαιρία κάθε χρόνο να ερχόμαστε στον ιερό αυτό χώρο και να αποτίουμε φόρο τιμής στους ηρωικούς προγόνους μας που έδωσαν στον τόπο μας τόσο βαριά ιστορική κληρονομιά στη διαχείριση της οποίας θα πρέπει να φανούμε αντάξιοι!».
Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο εφημέριος της Ενορίας Π. Βασίλειος Χατζηδάκης με τον Ιερέα Π. Σταμάτη Λάριο.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους:
Ο περιφερειακός σύμβουλος εκπροσωπώντας την Αντιπεριφερεια Ρεθύμνου κ. Ευάγγελος Τσουδερός ο οποίος εκπροσώπησε και την οικογένεια των Τσουδερών, ο αντιδήμαρχος Αγίου Βασιλείου κ. Ευάγγελος Καπετανάκης, ο αντιδήμαρχος Σφακίων κ Βαρδής Γυπαράκης, η υπεύθυνη πολιτισμού του δήμου Αγίου Βασιλείου κ Ευαγγελία Γλαμπεδάκη, ο δημοτικός σύμβουλος κ. Σήφης Βούρβαχης, ο εκπρόσωπος του Λιμενικού κ. Χαράλαμπος Κιαγιάς, ο πρόεδρος της ΤΚ Ροδάκινου κ. Ευάγγελος Χομπίτης, ο πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου Ροδάκινου κ. Βαρδής Χαμπίτης, ο πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου Ατσιπάδων κ. Εμμανουήλ Χριστοφοράκης και εκπρόσωποι της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας με επικεφαλής τον Αντιπτέραρχο Ε.Α κ. Αντώνιο Καμπιανάκη.
Τομέας Πολιτισμού δήμου Αγίου Βασιλείου
