Η αείμνηστη Αμαριώτισσα Ηρώ ήτανε κόρη του Μιχάλη Κανακάκη από τις Βρύσες και της Άννας Παραδεισανού από τον Άγιο Ιωάννη Αμαρίου. Οι γονείς της ήτανε ιδιαίτερα αγαπητοί, αποχτήσανε δυο εξαίρετα παιδιά τον Αδάμ και την Αργυρώ και συχνά επισκεφτότανε τα χωριά μας. Ιδιαίτερα αγαπητή και η κόρη τους Ηρώ, επιμελής, ταλαντούχα και ανήσυχο πνεύμα οραματίστηκε ένα κόσμο αληθινό και δίκαιο, γι’ αυτό και αγωνίστηκε για ειρήνη, ελευθερία και δημοκρατία. Η Χούντα των Συνταγματαρχών τη συνέλαβε αμέσως το έτος 1967 και την εξόρισε στη Γυάρο, για τις ιδέες και τις πολιτικές της δραστηριότητες.
Σπούδασε με υποτροφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Πραγματοποίησε πολλές εκθέσεις των έργων της σε Αθήνα και Λονδίνο όπου συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές της. Διακρίθηκε για το ήθος και το έργο της καθώς και ως καθηγήτρια Καλών Τεχνών. Δυστυχώς έφυγε πολύ νωρίς, 52 ετών, αλλά το έργο της αναγνωρίστηκε, έμεινε ζωντανό και για δυο μήνες (25/1-22/3/2024) παρουσιάστηκε στον νέο χώρο πολιτισμού στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας. Είναι πολύ σημαντικό παρά το πετροβόλισμα, τις κακίες και τις ζηλοφθονίες σε τούτη τη ζωή, φεύγοντας να αφήνεις πίσω ζωντανά και αναγνωρίσιμα τα αποτυπώματά σου.
Την παρουσία και εκπροσώπων του τόπου καταγωγής της Ηρώς θεώρησα επιβεβλημένη, σ’ αυτή την αξιόλογη έκθεση ζωγραφικής των έργων της. Έτσι λοιπόν πριν λίγες μέρες μαζί με τον Πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου Αϊγιαννιωτών της Αθήνας, μέλος του Δ. Σ της Ομοσπονδίας Αμαριωτών, καταγόμενο και από τις Βρύσες Γιώργη Χανιωτάκη, επισκεφτήκαμε την έκθεση. Είδαμε όλα τα έργα (40) που είχανε εκτεθεί και την ίδια σε ολιγόλεπτο βίντεο να διδάσκει σε μαθητές της. Συγκινηθήκαμε ιδιαίτερα για την αναγνώριση της πολιτισμικής προσφοράς της χωριανής μας Ηρώς την οποία θεωρούμε εξαιρετικά τιμητική για τον τόπο μας. Μήπως πρέπει και οι τοπικές μας αρχές να ενδιαφερθούνε για μια ανάλογη έκθεση έργων της Ηρώς; Το αξίζει.