Ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α’και Ββ βαθμού μπορεί να αλλάξει τον χάρτη της Κοινωνικής Πολιτικής στην χώρα μας,την υγεία, την παιδεία, τον πολιτισμό.Κοντολογής την ποιότητα ζωής, την καθημερινότητας μας.
Σκεφτήτε αν το κριτήριο μας για να εκλέξουμε κάποιον ήταν όχι η προσωπική σχέση ή προσωπική χάρη,το προϊόν συναλλαγής ή συγκάλυψης, ούτε αν είναι καλός άνθρωπος, συγγενής ή κουμπαροσύντεκνος αλλά πόσο άξιος και ικανός είναι ένας υποψήφιος, αν μπορεί να ανταποκριθεί σε συνθήκες που διαρκώς αλλάζουν και απαιτούν ετοιμότητα,γνώση,ικανότητα και κυρίως επίγνωση ότι τάσσεται για να υπηρετεί το κοινό καλό, το κοινό αίσθημα, το κοινό συμφέρον.
Σκέφτομαι πόσο σπουδαίο,πόσο κορυφαίο είναι το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι και πόσο το έχουμε ευτελείσει, ευτελίζοντας τελικά την ίδια τη ζωή μας.
Έχω κατέβει υποψήφια κι άλλες φορές όμως δεν γνωρίζω αν με ψήφισαν ούτε τα τρία μου παιδιά.Μοιάζει ακραίο,όμως όταν τους το δείχνεις με παραδείγματα ζωής θα ήταν αντίθετο με το αξιακό σύστημα που έχουν μεγαλώσει, να θεωρήσω τη στήριξη τους δεδομένη.Ελεύθερους ανθρώπους επαίρομαι ότι μεγάλωσα.
Εδώ θα παραθέσω ένα προσωπικό βίωμα ενδεικτικό της λογικής μου.
Διεκδίκησα την ψήφο το 2022 για τρίτη θητεία στον Πανελλήνιο Σύλλογο Εργαζομένων στα ΚΗΦΗ.Όταν έγινε η καταμέτρηση ήμουνα η μοναδική υποψήφια που δεν είχε ούτε μια μονοσταυρία, όλοι οι άλλοι υποψήφιοι δυστυχώς είχαν.Ωστόσο δεν ένοιωσα χαζή, ένοιωσα πολύ περήφανη γιατί ήταν μια εντελώς συνειδητή επιλογή.
Εργάζομαι στο Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων(ΚΗΦΗ) Δ.Μυλοποτάμου, όπως καταλαβαίνετε οι ηλικιωμένοι μας είναι «παλιές καραβάνες» μαθημένοι, μυημένοι θα έλεγα στα εκλογομαγειρέματα!Ενημερώθηκαν από τοπική εφημερίδα που παίρνουμε στη Δομή μας καθημερινά, ότι κατεβαίνω υποψήφια.Όπως καταλαβαίνετε αυτό πυροδότησε ένα μπαράζ ερωτήσεων,σκέψεων,σχεδίων αλλά κυρίως συμβουλών!
Κορυφαίος ο κ.Κωστής, παλιός εκλογολόγος,που απέκτησε ξαφνικά νόημα η ζωή του (στα 100 παρά κατιτίς)άλλωστε παλιά του τέχνη κόσκινο…
– Να πας πόρτα πόρτα να γυρές ψήφους…
-Να πιάσεις τσι συγγενούς, να το ντο πεις να τσι ζορίσεις και μια ολιά….
– Να πιάσεις ούλους που σου χουνε υποχρέωση μα δεν είναι και λίγοι…
– Να φέρεις ψηφοδέλτια να δώσεις ουλονώ επαέ,γροικάς ήντα σου λέω;
-Εμάς μας τα δίνανε μια φορά ένα μήνα πλια ομπρός….
-Να το κατές πως α δέν τάξεις, α δεν υποσχεθείς, α δεν εξυπηρετήσεις, α δε δώσεις κατιτίς, α δεν τα παραφουσκώσεις και μιαολιά δε γίνεται πράμα!
– Εεε μα δεν κάνω εγώ τέθοια πράματα κι ας πάρω μονο τον εδική μου ψήφο …
– Εεεε μα δεν κάνεις για έτσα δουλειές, μόνο να το κατές!
Αυτή είναι η επικρατέστερη λογική δυστυχώς!!
Σκέφτομαι λοιπόν εγώ,«που δεν κάνω για έτσα δουλειές»…πόσο αλλιώς θα ήταν η ζωή μας αν τα κριτήρια επιλογής αυτών που θα αναλάβουν θέσεις ευθύνης, ήταν αξιοκρατικά.
Αν τα κριτήρια ήταν πόσο γνώστης/στρια των προβλημάτων είναι, και πόσο ικανός/η για την επίλυσή τους είναι, πόσο τίμιος/α για να διαχειριστεί Δημόσιο χρήμα, προσηλωμένος/η στο κοινό καλό με αίσθημα ευθύνης, αξιοπρέπειας και φυσικά ευαισθησίας για το συνάνθρωπο του, το περιβάλλον μας, την καθημερινότητα μας τη ζωή μας!
Σκέφτομαι που λέτε τους υποψήφιους που διαγκωνίζονται ποιος θα βγάλει πιο πολλά έντυπα, κάρτες, καλοπληρωμένες διαφημίσεις, βενζίνες να τρέχουν για εφ’άπαξ χειραψίες, για χουβαρνταλίστικα κεράσματα στα καφενεία και σικέ συγκεντρώσεις εντυπωσιασμού.
Σκέφτομαι λοιπόν αντί για όλα αυτά, τα εντελώς υποκριτικά, αφήνονταν οι πολίτες στην ησυχία τους να αποφασίσουν αυτοί μόνοι τους για το ποιο θέλουν πραγματικά να πάρει το χρίσμα της εξουσίας κάθε φορά, γιατί όταν ακούω:
-
«ο λαός αποφάσισε»
-
«ο λαός μίλησε»
-
«ο κυρίαρχος λαός» κλπ νοιώθω ναυτία!
Είναι θέμα παιδείας βέβαια,αλλά και απλής σκεψης απλοϊκής θα έλεγα.
Χορτάσαμε τους σωτήρες, τους μεσίες, τους από μηχανής θεούς,τους χαρισματικούς ανθρώπους.Φτάνει τόσο!
Με το χέρι στην καρδιά,λοιπόν,ας διαλέξουμε ΑΞΙΟΥΣ!
Η Εμμανουέλα Μαθιουδάκη είναι υποψήφια Περιφερειακή Σύμβουλος με το συνδυασμό του Σπύρου Δανέλλη «Η Κρήτη μας Αλλιώς»