Το κονκλάβιο δια του εκπροσώπου του, απεφάνθη σε χρόνο ρεκόρ! «Annuntio vobis gaudium magnum: Habemus Papam!» «Σας αναγγέλλω ένα μεγάλο χαρμόσυνο γεγονός: Έχουμε Πάπα!» και οι πιστοί στην πλατεία του Αγ. Πέτρου πανηγύριζαν λες και κέρδισαν τον 1ο αριθμό του λαχείου! Και λοιπόν; Τι άλλαξε; Ή τι θα αλλάξει; Έχει αλλάξει κάτι τις τελευταίες δεκαετίες με την εκάστοτε εκλογή του Πάπα και δεν το ξέρουμε; Είναι κι αυτή μια θέση παραδοσιακή που πρέπει να διατηρηθεί με κάθε θυσία για πολλούς και διάφορους λόγους.
Για αρκετές μέρες μας βομβαρδίζουν τα ΜΜΕ με το θάνατο του τέως ποντίφικα και τη διαδικασία εκλογής του νέου Πάπα, λες και ο κόσμος, τουλάχιστον ο ορθόδοξος, δεν έχει άλλα προβλήματα που τον απασχολούν και νοιάζεται αποκλειστικά για την «κοίμηση» του ποντίφικα και την εκλογή νέου.
Οι θέσεις και γενικότερα οι αξίες με τις οποίες κυβερνούν το ποίμνιο τους οι Ποντίφικες, όπως και οι ορθόδοξοι πατριάρχες, αλλά και κάθε λογής θρησκευτικός ηγέτης, μέχρι τον Κομφούκιο και τον Βούδα, είναι συγκεκριμένες με παροτρύνσεις και διδαχές για ειρήνη, συγχώρεση και αγάπη. Εξαίρεση ίσως ο μωαμεθανισμός, που επεκτάθηκε δια πυρός και σιδήρου, αν και οι ορθοδοξία, εδώ που τα λέμε, δεν πήγε πίσω σε εγκλήματα, άσχετα αν αποφεύγονται να λεχτούν, για ευνόητους λόγους. Δεν έχει υποπέσει στην αντίληψη μου καμιά θρησκεία ανά τον κόσμο που να επιθυμεί πολέμους, αντί για ειρήνη και αγάπη στον κόσμο, να θέλει φτωχούς, πεινασμένους και ρακένδυτους, αντί για ανθρώπους που θα ζουν με αξιοπρέπεια.
Ερωτηματικά, σε μένα τουλάχιστον, μου προξενεί το προσωνύμιο που του έδωσαν, «ο Πάπας των φτωχών!». Αν υπήρχε περίπτωση να εκλεγεί Πάπας των πλουσίων, τότε για ποια ακριβώς θρησκεία μιλάμε; Για ποιες διδαχές που άφησε παρακαταθήκη ο Χριστός; Ποιος ο λόγος ύπαρξης του; Ποιος ο λόγος της θρησκευτικής εξουσίας του σε πάνω από τέσσερα δισεκατομμύρια καθολικούς πιστούς στον πλανήτη;
Ο Πάπας των φτωχών λοιπόν! Μα αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους για τον οποίο εκλέγεται ο κάθε θρησκευτικός ηγέτης. Για να προστατεύει τους φτωχούς, να βρει και να επιβάλλει τρόπους να μην υπάρχουν πεινασμένοι, να εξαλειφτούν οι ταξικές διαφορές, να μη γίνονται άσκοποι πόλεμοι στον πλανήτη με χιλιάδες θύματα κτλ.
Ίσως κάποια στιγμή θα πρέπει να σκεφτούμε λίγο σοβαρότερα, όχι μόνο οι πιστοί, αλλά κυρίως οι θρησκευτικοί ηγέτες, γιατί άραγε μετά από δυο χιλιάδες χρόνια και με διδασκαλίες πολύ μπροστά από την εποχή τους, τις οποίες άφησε παρακαταθήκη ο Χριστός, οι θρησκευτικές ηγεσίες δεν έχουν καταφέρει ουσιαστικά τίποτα από όσα δίδαξε. Τουναντίον όλες οι θρησκευτικές ηγεσίες, απανταχού στον πλανήτη, έχουν μαζέψει τεράστιο πλούτο, όπως το Βατικανό, ο όποιος παραμένει στα θησαυροφυλάκια των παλατιών της κάθε θρησκείας, χωρίς ουσιαστικά και πρακτικά να υπάρχει θετικός αντίκτυπος στο ποίμνιο οποιασδήποτε θρησκείας. Φωτεινές εξαιρέσεις όπως του πρόσφατα αποθανόντος Αναστάσιου στην Αλβανία, δυστυχώς είναι σταγόνα στον ωκεανό, η οποία σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά. Απλά μας υπενθυμίζει τα διαχρονικά άλυτα προβλήματα και τις παθογένειες που έχουν οι θρησκείες, τις οποίες δυστυχώς δεν μπορούν να αποβάλλουν, παρά την θρησκευτική εξουσία τους για χιλιετίες στους πιστούς σε όλο τον πλανήτη.
Όσο για την εκλογή, ιστορικά για 1η φορά, αμερικανού Πάπα, ανεξάρτητα από το αν άξιζε ή όχι για την εκλογή του, αν αναλύσουμε την πολιτική κατάσταση στον πλανήτη, ίσως μας λυθούν οι απορίες για την προτίμηση στο πρόσωπο του σε χρόνο ρεκόρ, ενώ σχεδόν δεν υπολογίζονταν καν για το «στέμμα» από τους ειδικούς…
* Ο Βαγγέλης Παπαδάκις είναι π. διευθυντής του 1ου Γυμνασίου Ρεθύμνου -Ε:11 Φυσικής αγωγής