- Χρόνε άχρονε
Σε «βλέπουμε»
στης μνήμης τo παλίμψηστο
και στα σημάδια της φθοράς…
Α, ρε χρόνε άχρονε!
Ένα μηδενικό μεγάλο είσαι.
τίποτε άλλο! Κι εμείς σε κομ-
ματιάζουμε και σε μετρούμε
σε ψιλά και σε χοντρά.
Α, ρε χρόνε άχρονε!
Eσύ ’σαι στάσιμος
σαν τους επίσημους
στις παρελάσεις
κι εμείς σε «βλέπουμε»
να προχωράς και να περνάς,
ενώ περνάμε εμείς και ξεπερνιόμαστε!
2. Σκοτωμένος χρόνος
Οι ανούσιες ώρες της ζωής μας,
ώρες ενός θανάτου ζωντανού
ή μιας ζωής θανατωμένης!
Πόσο επώδυνη η στιγμή
του απολογισμού μας!
……………
Και τι τώρα δε θα ’δινες
για να αφαιρέσεις απ’ το χθες
το χρόνο σου που ξόδεψες ανούσια
και στ’ αύριο να τον προσθέσεις!
Ε, και να γύριζε ο χρόνος πίσω,
για να γεμίσεις τις κυψέλες
της ψυχής σου μέλι
από την πεμπτουσία
της ζωής!
- Ενετικό ρολόι
Η ξεναγός σταμάτησε μπροστά
σε μια-κυρτή στο πάνω μέρος-στήλη
από παλιά αγκωνάρια λαξευμένα
και εντοιχισμένα σ’ ένα μπαρ
έκτυπα ή πρόστυπα εναλλάξ,
ρωτώντας με τι μοιάζουν.
Κάποιοι ευφάνταστοι
του γκρουπ απάντησαν:
–Σαν απολιθωμένος στίχος
κάποιου ποιήματος χαμένου
– Σαν πετρωμένο δακρυκύλισμα
– Σαν υπολείμματα πετρόσκαλας
– Σαν απολιθωμένη ραχοκοκαλιά
ή κι οδοντοστοιχία Δεινοσαύρου
-Σαν πετρωμένη ροζιάρικη ράβδος
του… Διγενή του Σαραντάπηχου
-Σαν πετρωμένο χέρι ικεσίας
ή δάχτυλο καταγγελίας…
* * *
Πικρομειδιώντας τότε η ξεναγός τους είπε:
Οι δεκαοκτώ ετούτες πέτρες είναι ό,τι απέμεινε
απ’ το μνημείο του Βενετικού μας Ρολογιού!
Όχι, δεν καταστράφηκε από τούρκικο κανόνι
ούτε και από βομβαρδισμό γερμανικό
αλλά από βανδάλους συντοπίτες μας
και με τη βούλα Δημοτικού μας Συμβουλίου!
Είν’η υπόμνηση μιας «ύβρεως» δίχως «τίσιν»!
Υπόμνηση του χρέους της «αποκατάστασης»!
Αν το Ρολόι σταμάτησε το χρόνο να μετράει,
ο χρόνος απ’ τη στάση του και την αποκατά-
στασή του δεν έχει σταματήσει να μετριέται
στο δικαστήριο της τοπικής μας Ιστορίας!
Τους έδειξε φωτογραφία του μνημείου
και όλοι τους απέμειναν αυτόματα
σαν την απέναντί τους στήλη!…
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!
- Γ. Φρυγανάκη, «αντι-Ποιητικά», Αθήνα 2016 (Απόσπασμα)
- Γ. Φρυγανάκη, «Τα μικρά & τα μεγάλα» (αντι-Ποιητικά» Β’), Αθήνα 2021
- 3. Πρώτη Δημοσίευση
* Ο Γιώργος Φρυγανάκης είναι φιλόλογος – συγγραφέας
