Σαν από αρχαία τραγωδία βγαλμένη
μπρος στα χαλάσματα του Εγκέλαδου
η θρηνωδός Ανατολίτισσα αποκαμωμένη:
Κεφάλι σουρομαδημένο απ’ τα χέρια της!
Μάτια αιματοκόκκινα από τα δάκρυά της!
Μάγουλα ξεγδαρμένα απ’ τις νυχιές της!
Χείλια ξεματωμένα απ’ τα δόντια της!
Στόμα πνιγμένο απ’ τις οιμωγές της
προς όλα τα σημεία του ορίζοντα!
Στέρνο καταμελανιασμένο
από τον κοπετό της!
Χέρια σε στάση
«ξυλιασμένης» ικεσίας!
Γονατιστή και… απολιθωμένη!
* * *
Σείστηκε ο κόσμος από τη συγκίνηση
και από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα
οι δρομολάτισσες της Ανθρωπιάς οι κόρες
με έμβλημα το «Ανθρωπιά χωρίς σύνορα»,
αρχίσανε να καταφτάνουν αλληλέγγυες!
Πρώτη απ’ όλες μια γειτόνισσα
με σκούφο γαλανόλευκο
και ευρύχωρη καρδιά,
που όμως δεν χωρά
καμιά μνησικακία
ή υστεροβουλία
ούτε χαιρεκακία
ή άλλη μικρότητα!
* * *
Η θρηνωδός έγινε υμνωδός
της δίχως σύνορα Ανθρωπιάς
και πρώτα της Γειτόνισσας
της γαλανολευκόσκουφης!
Μακάρι ο… «σεισμός»
της Ανθρωπιάς
συθέμελα τον κόσμο να ταρακουνά
και πέρα από φυσικές καταστροφές!
* Ο Γιώργος Φρυγανάκης είναι φιλόλογος – συγγραφέας
