Παρουσιάστηκε το βιβλίο το βράδυ της Τετάρτης στον προαύλιο χώρο του Ιστορικού – Λαογραφικού Μουσείου στο πλαίσιο του φεστιβάλ «Ημέρες Ρεθύμνου 2025»
Στον φιλόξενο αύλειο χώρο του Ιστορικού – Λαογραφικού Μουσείου Ρεθύμνου παρουσιάστηκε το νέο βιβλίο του Γιάννη Ζ. Παπιομύτογλου «Ρεθυμνιακά. Μικρά κείμενα για το Ρέθυμνο και τους ανθρώπους του», το βράδυ της περασμένης Τετάρτης, ανοίγοντας το φεστιβάλ «Ημέρες Ρεθύμνου 2025».
Στο βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γραφοτεχνική Κρήτης ο συγγραφέας συγκέντρωσε 40 κείμενα συνοδευόμενα από φωτογραφίες, στα οποία αποτυπώνει και αφηγείται την ιστορία του Ρεθύμνου και των ανθρώπων του, συμπυκνώνοντας δεκαετίες ιστορικής έρευνας, αρχειακής αναδίφησης και βιωματικής σχέσης με τον τόπο.
Πλήθος κόσμου, αρχές και φορείς του Ρεθύμνου τίμησαν με την παρουσία τους τη βραδιά της βιβλιοπαρουσίασης και την πνευματική προσφορά του συγγραφέα Γιάννη Παπιομύτογλου.
Την εκδήλωση, που συντόνιζε η Πετρούλα Βαρθαλίτου άνοιξε ο υπεύθυνος των πολιτιστικών εκδηλώσεων «Ημέρες Ρεθύμνου» Θωμάς Κρεβετζάκης, ο οποίος εξέφρασε την ιδιαίτερη σημασία της βιβλιοπαρουσίασης αυτής ως εναρκτήριας εκδήλωσης του φετινού φεστιβάλ: «Είναι ιδιαίτερα τιμητικό για τις Ημέρες Ρεθύμνου να ξεκινούν για το 2025 με την παρουσίαση ενός βιβλίου ενός ανθρώπου που πραγματικά αποτελεί κόσμημα για την πόλη. Δεν είναι μόνο η προφορά του όλα αυτά τα χρόνια στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη, αλλά είναι ο τρόπος της τοποθέτησής του, όλα αυτά τα οποία έχει προσφέρει στο Ρέθυμνο μέσα από ένα προφίλ σεμνότητας, πραότητας, αστικής ευγένειας. Ο κ. Γιάννης με τη δουλειά ενός συστηματικού «μυρμηγκιού» έχει καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια να μας αναδείξει μικρές ιστορίες, πρόσωπα και γεγονότα της πόλης του Ρεθύμνου, τα οποία εμείς αγνοούσαμε», επεσήμανε ο κ. Κρεβετζάκης.
Τον συγγραφέα Γιάννη Παπιομύτογλου και το περιεχόμενο του νέου του βιβλίου παρουσίασαν ο ιστορικός ερευνητής και συγγραφέας Χάρης Στρατιδάκης και η ιστορικός Ασπασία Παπαδάκη.
Η προσφορά του Γ. Παπιομύτογλου στα Ρεθεμνιώτικα γράμματα
Με την ομιλία του «Η προσφορά του Γιάννη Παπιομύτογλου στα Ρεθεμνιώτικα γράμματα» ο κ. Στρατιδάκης σκιαγράφησε τη φυσιογνωμία και τη πολυδιάστατη δράση του συγγραφέα, καθώς και το πολυετές συγγραφικό του έργο.
«Αποτελεί, νομίζω, κοινό τόπο το ότι ο Γιάννης Παπιομύτογλου είναι σήμερα ο πιο γνωστός ιστοριοδίφης του Ρεθύμνου κι ένας από τους τελευταίους του λογίους, αν όχι ο τελευταίος, μετά τον αείμνηστο Γιώργο Εκκεκάκη. Οι περισσότερες από διακόσιες ιστορικές μελέτες του και τα τρία αυτοτελή βιβλία συνηγορούν υπέρ της διαπίστωσης αυτής», σημείωσε ο κ. Στρατιδάκης.
Αναφερόμενος στην 35ετή θητεία του κ. Παπιομύτογλου στη διεύθυνση της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ρεθύμνου και στις δράσεις του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Μια ακόμη προσφορά του στη Βιβλιοθήκη υπήρξε η προώθησή της πολύ πρώιμα στον τομέα των τεχνολογιών της πληροφορίας. Έτσι από πολύ νωρίς μπόρεσε να ψηφιοποιήσει τον κατάλογό της, καθώς και μερικά από τα σπάνια έντυπά της. Παράλληλα φρόντιζε και για την έρευνα και δημοσιοποίηση της ιστορίας της με άρθρα. Ο Γιάννης Παπιομύτογλου λειτουργεί αντικειμενικά ως δάσκαλος για όποιον συνεργάζεται μαζί του στον τομέα του πνεύματος».
Ο ίδιος κατά τη διάρκεια της ομιλίας του περιέγραψε την παιδαγωγική του παρουσία στον χώρο του πολιτισμού: «Αξιομνημόνευτη είναι η παιδαγωγική του όχι μόνο ως προς τη λεπτότητα, και ως εκ τούτου για την αποτελεσματικότητά του, αλλά και ως προς την ηρεμία του και το πολύ λεπτό του χιούμορ, που θα το ονόμαζα άνετα «παιδαγωγικό».
Ο κ. Παπιομύτογλου από το 1977 είχε διατελέσει μέλος του ΔΣ της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Ρεθύμνης, στη συνέχεια επί σειρά ετών αντιπρόεδρός της, όπως σημείωσε ο κ. Στρατιδάκης: «Είναι χαρακτηριστικό για την προσφορά του και εκεί το γεγονός ότι ήταν εκείνος που συνέταξε το συγκεντρωτικό ευρετήριο των 20 πρώτων τευχών (από τα συνολικά 23 μέχρι σήμερα) του περιοδικού «Κρητολογικά Γράμματα».
Όπως περιέγραψε ο κ. Στρατιδάκης, ο Γιάννης Παπιομύτογλου παράλληλα με την εργασία του στη βιβλιοθήκη και στην ΙΛΕΡ, πάντα έβρισκε χρόνο να πραγματοποιεί ιστορικές μελέτες και να τις εκδίδει αυτοτελώς ή σε επιστημονικά περιοδικά, σε πρακτικά συνεδρίων, σε τιμητικούς τόμους και σε καταλόγους εκθέσεων.
Συγκεκριμένα, όπως σημείωσε ο κ. Στρατιδάκης: «Η πρώτη αυτοτελής έκδοση ήταν τα «Έγγραφα Ιεροδικείου Ρεθύμνης» το έτος 1995. Η δεύτερη αυτοτελής έκδοση ήταν οι «Ημερήσιες Διατάξεις της Ρωσικής διοίκησης στο Ρέθυμνο». Η τρίτη αυτοτελής έκδοση είναι αυτή που μας δίδει την αφορμή να συγκεντρωθούμε εδώ, τα «Ρεθυμνιακά. Μικρά κείμενα για το Ρέθυμνο και τους ανθρώπους του».
Η ιστορία του Ρεθεμνιώτικου Τύπου, η έρευνα των Κρητικών και Κρητολογικών περιοδικών και του θεάτρου, η ιστορία των δημοτικών θεσμών, η ιστορία του Αρκαδίου, οι δεκαετίες του 1880 και του 1890, η ιστορικοτοπογραφική – μνημειογραφική, οι Μικρασιάτες πρόσφυγες και η λαογραφία –μεταξύ άλλων- είναι αγαπημένοι τομείς έρευνας του Γιάννη Παπιομύτογλου, όπως παρουσίασε ο κ. Στρατιδάκης.
Όπως επίσης ανέφερε: «Ένας άλλος αγαπημένος τομέας έρευνάς του είναι εκείνος της θάλασσας και των ναυαγίων της. Τρία τουλάχιστον δημοσιεύματά του αναφέρονται σ’ αυτά, με το ένα να έχει πρωτοδημοσιευτεί στο περιοδικό «Εποχές» των Ρεθεμνιώτικων Νέων».
«Ο Γιάννης Παπιομύτογλου είναι η επιτομή του λογίου, ενός λογίου όμως αναγεννησιακής κοπής, αφού παράλληλα διατελεί ελαιοκαλλιεργητής, κερασοπαραγωγός και σαπωνοποιός. Στις δραστηριότητες αυτές του συμπαραστέκεται η σύζυγός του, Μάρω Πετράκη, που επιβεβαιώνει το ρηθέν «Πίσω από κάθε σημαντικό άνδρα κρύβεται μια εξίσου σημαντική γυναίκα». Είναι βεβαίως και βιβλιοπόντικας, καθώς και αρχειοπόντικας».
«Ανέκδοτη παραμένει και μια εξαιρετική εργασία του, που αναφέρεται στην ιστορία της Ρεθεμνιώτικης διαφήμισης από το έτος 1881, για την έκδοση της οποίας μάλιστα είχαμε γράψει εισαγωγικά κείμενα οι συντελεστές των Ημερών Ρεθύμνου. Όπως και σε άλλες περιπτώσεις, αναζητείται ο ευγενικός επιμελητής και ο ακόμη ευγενέστερος εκδότης, όπως η «Γραφοτεχνική», που το έπραξε για τα «Ρεθυμνιακά».
Κλείνοντας ο κ. Στρατιδάκης ανέφερε: «Σήμερα ο Γιάννης Παπιομύτογλου, ο σεβαστός σε όλους κύριος Γιάννης, εξακολουθεί να βελτιώνει τις εργασίες του και να μας προσφέρει κάθε τόσο καινούριες», ενώ του ευχήθηκε να συνεχίσει να προσφέρει με το έργο του στη Ρεθεμνιώτικη κοινωνία.
Το περιεχόμενο των «Ρεθυμνιακών»
Το περιεχόμενο του βιβλίου «Ρεθυμνιακά. Μικρά κείμενα για το Ρέθυμνο και τους ανθρώπους του» παρουσίασε η ιστορικός Ασπασία Παπαδάκη, εστιάζοντας στα 40 κείμενα που συγκροτούν την έκδοση, από τα οποία τα 39 έχουν ήδη δημοσιευτεί στις τοπικές εφημερίδες του Ρεθύμνου, σε επιστημονικά περιοδικά, πρακτικά συνεδρίων και τιμητικούς τόμους, ενώ μία μελέτη παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο βιβλίο.
Όπως περιέγραψε η κ. Παπαδάκη, τα κείμενα αυτά αφορούν κυρίως στο Ρέθυμνο και τους ανθρώπους του, αλλά και ολόκληρη την Κρήτη και την ιστορία της που επεκτείνονται χρονολογικά από το 1866 με το Ολοκαύτωμα της μονής Αρκαδίου έως και τη σύγχρονη εποχή.
«Για τη συγγραφή των δημοσιευμάτων αυτών χρησιμοποίησε, εκτός των άλλων, αρχειακό υλικό που φυλάσσεται στη Βιβλιοθήκη του Ρεθύμνου, όπου υπηρέτησε επί σειρά ετών ως διευθυντής. Αναφέρομαι στο Αρχείο του Ρωσικού Υποπροξενείου Ρεθύμνης, στο Αρχείο Χατζηγρηγοράκη, στο Αρχείο του λογοτέχνη Ανδρέα Νενεδάκη, στο φωτογραφικό αρχείο του γιατρού Νίκου Κοκονά κ.ά., κάνοντάς τα έτσι ευρύτερα γνωστά στο κοινό. Ακόμη σταθερό πηγαίο υλικό για τις μελέτες του αποτελούν η Επίσημος Εφημερίς της Κρητικής Πολιτείας και οι πάσης φύσεως εφημερίδες που εκδίδονταν στην Κρήτη και τον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο. Εξάλλου ένας αγαπημένος του τομέας έρευνας, τον οποίο υπηρετεί με μεγάλη αφοσίωση, είναι εκείνος της ιστορίας του Τύπου. Άντλησε όμως στοιχεία και από το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Ρεθύμνου, από το υλικό του οποίου δημοσίευσε πληροφορίες άγνωστες στον πολύ κόσμο».
Η κ. Παπαδάκη ανέλυσε τις επιμέρους θεματικές ενότητες που αναδύονται μέσα από τα κείμενα. Την περίοδο της Κρητικής Πολιτείας και τη ρωσική παρουσία στο Ρέθυμνο, τη δράση του Ελευθερίου Βενιζέλου, τα έργα υποδομών, την πολιτιστική ζωή της πόλης, αλλά και πιο ανάλαφρα θέματα της καθημερινότητας όπως τα καλλιστεία του 1929.
«Ξεχωριστή ομάδα δημοσιευμάτων αποτελούν τα αναφερόμενα στα χρόνια της Κρητικής Πολιτείας (1898 – 1913) στο διαμέρισμα του Ρεθύμνου, με τη ρωσική παρουσία να προκαλεί έντονα το ενδιαφέρον του συγγραφέα λόγω της ύπαρξης του Αρχείου του Ρωσικού Υποπροξενείου στον χώρο εργασίας του».
«Διακριτή ενότητα αποτελούν τα κείμενα που σχετίζονται με τον Ελευθέριο Βενιζέλο και την εποχή του, όπως αυτό για την «Πενθήμερη επίσκεψη του Βενιζέλου στο Ρέθυμνο το 1907». Ο Βενιζέλος, όντας στην Αντιπολίτευση, αποφάσισε να επισκεφθεί το Ηράκλειο και το Ρέθυμνο ενόψει των εκλογών της 27ης Μαΐου 1907»
«Άλλη ομάδα συγκροτούν τα κείμενα που αναφέρονται σε έργα υποδομών, π.χ. «Η Προκυμαία» της πόλης, όπου δίνεται ευσύνοπτα το χρονικό της κατασκευής της από τις αρχές του 20ου αιώνα, αλλά και «Η παλιά καμάρα του Πλατανέ» και η κατασκευή του «Αμαριώτικου δρόμου» ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία».
«Μια ενδιαφέρουσα θεματική παράμετρος των Ρεθυμνιακών σχετίζεται με την πολιτιστική κίνηση στο Ρέθυμνο και τη διασκέδαση των κατοίκων».
«Πέρα από τα σοβαρά θέματα, το ενδιαφέρον του Παπιομύτογλου προσελκύουν και άλλα πιο διασκεδαστικά, τα οποία παρουσιάζει υπό μορφή χρονογραφήματος και είναι διαφωτιστικά για τη ζωή των κατοίκων του Ρεθύμνου την εποχή του Μεσοπολέμου. Συγκεκριμένα αναφέρομαι στο κείμενο για τα «Καλλιστεία στο Ρέθυμνο το 1929». Σε αυτό έκανε γνωστή την πρωτοβουλία του Ρεθεμνιώτη εκδότη της εφημερίδας Δημοκρατία Νίκου Ανδρουλιδάκη να οργανώσει τοπικό διαγωνισμό ομορφιάς στο Ρέθυμνο, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη μη συμμετοχή της Κρήτης στον πρώτο ελληνικό διαγωνισμό ομορφιάς που έγινε το 1929, προκειμένου να στείλει εκπρόσωπό της η Ελλάδα στην επιλογή της «Μις Ευρώπης».
Η κ. Παπαδάκη αναφερόμενη στη γραφή του κ. Παπιομύτογλου τόνισε: «Η αμεσότητα της γραφής, με τη χρήση του πρώτου ενικού προσώπου κι ενός άτυπου διαλόγου με τους αναγνώστες, η γλαφυρότητα των περιγραφών, ο ευρηματικός συχνά τίτλος και η ένταξη κάθε θέματος στο αντίστοιχο ιστορικό πλαίσιο, με μια μικρή αλλά κατατοπιστική εισαγωγή, πιστεύω ότι είναι στοιχεία ελκυστικά και αποτελούν προτερήματα του συγγραφέα στην προσπάθειά του να φωτίσει και να αναδείξει πτυχές της τοπικής ιστορίας του Ρεθύμνου και των ανθρώπων του. Ακόμη είναι εμφανής η ερευνητική του διάθεση να ακολουθήσει και το πιο μικρό ίχνος που θα μπορούσε να συμπληρώσει το ψηφιδωτό της μικροϊστορίας του τόπου. Οι ενδιαφέρουσες φωτογραφίες που συνοδεύουν τα κείμενα, κάποιες από αυτές αδημοσίευτες έως τώρα, τα καθιστούν πιο ευχάριστα και χρήσιμα στον αναγνώστη, πράγμα που ήταν και η επιδίωξη του συγγραφέα. Χρήσιμες είναι επίσης οι διευκρινίσεις του για πρόσωπα, οδούς και τοπόσημα με τη σημερινή του αντιστοίχιση, στοιχεία διαφωτιστικά για τους νεότερους ή εκτός Ρεθύμνου αναγνώστες που δεν γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα του παρελθόντος της πόλης μας.».
«Μικρές σειρές από βότσαλα που ο ήρωας του παραμυθιού άφηνε πίσω για να μπορέσει να ξαναβρεί τον δρόμο του»
Τη διαδικασία επιλογής και οργάνωση των κειμένων μοιράστηκε με το κοινό η επιμελήτρια της έκδοσης Αγγελική Βλαχοπούλου.
Αφού ευχαρίστησε την ομάδα της Γραφοτεχνικής συντονισμένη από τον Βαγγέλη Σφακιανάκη που σχεδίασε, εκτύπωσε, βιβλιοδέτησε και παρέδωσε το βιβλίο.
Η κ. Βλαχοπούλου ανέφερε: «Όταν έφτασε η στιγμή να προχωρήσουμε στην οριστική σελιδοποίηση των σαράντα κειμένων που ο ίδιος είχε επιλέξει να συμπεριληφθούν στην έκδοση, ρώτησα τον κ. Παπιομύτογλου με τι κριτήριο θα αποφασίσουμε τη σειρά τους. Εκείνος δεν ήθελε κανένα κριτήριο. Ούτε χρονολογικό, ούτε θεματικό. Μου είπε επί λέξει: «θα ήθελα να τα πετάξουμε όλα μαζί στον αέρα, κι όπως πέσουν».
Αν και βρήκε την ιδέα «διασκεδαστική» όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η κ. Βλαχοπούλου, δεν θα μπορούσε να την εφαρμόσει απόλυτα: «Αισθανόμουν ότι έπρεπε να βρω μια κάποια σειρά, μια σειρά που να μη φαίνεται με την πρώτη ματιά ότι είναι σειρά. Βρήκα περισσότερες από μια, οι αναγνώστες ίσως τις διακρίνουν, δεν έχει όμως τελικά αυτό και τόση σημασία. Σημασία έχει ότι, κάποια στιγμή, είδα τα κείμενα του Γιάννη Παπιομύτογλου σαν τις μικρές σειρές από βότσαλα που ο ήρωας του παραμυθιού άφηνε πίσω για να μπορέσει να ξανά βρει τον δρόμο του. Όλες αυτές τις μικρές σειρές τις έχω στο μυαλό μου σαν να ξεκινούν πάντα από τη Βιβλιοθήκη, την παλιά βιβλιοθήκη ασφαλώς, κι από εκεί να σημαδεύουν διάφορες διαδρομές, στον χώρο αλλά και στον χρόνο», σημείωσε, ενώ συμπλήρωσε: «Αυτή ήταν η ανάγνωσή μου, κι επειδή έτυχε να έχω εγώ το προνόμιο της επιμέλειας του βιβλίου, θα τη βρείτε αναγκαστικά στις σελίδες του. Προτείνω να μην την ακολουθήσετε. Διαβάστε τα κείμενα ανακατεμένα, ανάλογα με τα ενδιαφέροντα και τις διαθέσεις σας. Ωστόσο, αν ποτέ αισθανθείτε ότι χάνετε τον δρόμο σας μέσα σ’ αυτή την πόλη, πράγμα πιθανό, θα μπορείτε να ακολουθήσετε τα σημάδια που άφησε ο Γιάννης Παπιομύτογλου, και να τον ξαναβρείτε».
Διακριτή η προσφορά του Γ. Παπιομύτλογλου στα γράμματα και τον πολιτισμό του Ρεθύμνου
Το Φεστιβάλ «Ημέρες Ρεθύμνου» στο πλαίσιο του οποίου πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση τίμησε τον Γιάννη Παπιομύτογλου. Την τιμητική πλακέτα με χαρακτικό της Λότζια και μια εικαστική κατασκευή βασισμένη σε άρθρα και στα εξώφυλλα των βιβλίων του κυρίου Παπιομύτογλου απένειμε η αντιπεριφερειάρχης Ρεθύμνου Μαρία Λιονή στον συγγραφέα του βιβλίου.
Στην πλακέτα αναγράφεται «Στον Γιάννη Παπιομύτογλου για την ανεκτίμητη προσφορά του στην ανάδειξη και καταγραφή της ιστορίας και του πολιτισμού της πόλης του Ρεθύμνου. Ημέρες Ρεθύμνου 2025». Παράλληλα η σύζυγος του κ. Παπιομύτογλου, Μάρω Πετράκη, παρέλαβε ένα αναμνηστικό δώρο από τον Θωμά Κρεβετζάκη, το οποίο δημιούργησε ο ίδιος.
Στη διάρκεια της βράβευσης η κ. Λιονή μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στη διακριτή, αλλά σταθερή προσφορά του συγγραφέα: «Η σεμνότητα και η σοβαρότητά σας όλα αυτά τα χρόνια της προσφοράς και μέσω της Δημόσιας Βιβλιοθήκης και μέσα από την ΙΛΕΡ στα γράμματα και στον πολιτισμό του Ρεθύμνου είναι διακριτή. Ευχαριστούμε πάρα πολύ κ. Γιάννη για αυτά που προσφέρατε στο Ρέθυμνο μέχρι σήμερα, ευχόμαστε πολλά χρόνια ακόμα να είστε γερός, να είστε δυνατός και να συνεχίσετε να εκδίδετε όλο και περισσότερα πράγματα που τόσο ανάγκη τα έχει η εποχή μας».
Βαθιά συγκινημένος ο συγγραφέας Γιάννης Παπιομύτογλου ευχαρίστησε όσους συνέβαλαν για να γίνει πραγματικότητα αυτός ο τόμος. Ευχαρίστησε το κοινό για την παρουσία τους, τους δύο ομιλητές Ασπασία Παπδάκη και Χάρη Στρατιδάκη που όπως ανέφερε «δέχτηκαν πρόθυμα να μιλήσουν για το βιβλίο». Ευχαρίστησε τους εκδότες του βιβλίου Αγγελική Βλαχοπούλου και Μανόλη Χαλκιαδάκη που όπως ανέφερε χαρακτηριστικά «υλοποίησαν την επιθυμία του».
Όπως ανέφερε: «Ιδιαίτερα ευχαριστώ την Αγγελική. Επιδόθηκε με συγκινητική αφοσίωση στην επιμέλεια του βιβλίου με αποτέλεσμα τον ωραίο και άρτιο τόμο. Ευχαριστώ επίσης το προσωπικό της Γραφοτεχνικής για την άκρως επαγγελματική δουλειά που έκανε. Ευχαριστώ το Ιστορικό Λαογραφικό Μουσείο Ρεθύμνης και προσωπικά την πρόεδρο Φαλή Βογιατζάκη για την πρόθυμη παραχώρηση του χώρου. Επίσης ευχαριστώ την υπεύθυνη του μουσείου Αναστασία Πλατύρραχου για τη βοήθειά της και για το γεγονός ότι με βοήθησε πρόθυμα στο παρελθόν όσες φορές χρειάστηκα τη βοήθειά της. Ευχαριστώ και τον Γρηγόρη Πλατύρραρχο που βοήθησε στην τακτοποίηση των ανθρώπων στον χώρο που ήταν πολύτιμη. Επίσης ευχαριστώ τον Θωμά Κρεβετζάκη που συμπεριέλαβε την παρούσα εκδήλωση στις Ημέρες Ρεθύμνου 2025. Ευχαριστώ την Πετρούλα Βαρθαλίτου που είχε την καλοσύνη να συντονίσει την εκδήλωση. Ευχαριστώ όλους σας για την ευγενική σας παρουσία».
«Ο Γιάννης είναι η ζωντανή μνήμη του Ρεθύμνου»
Ο δήμαρχος Ρεθύμνου Γιώργος Μαρινάκης στον χαιρετισμό του στην εκδήλωση ανέφερε χαρακτηριστικά: «Νομίζω ότι ο Γιάννης είναι ο εκπρόσωπος της ανθρωπιάς, του πολιτισμού και της ευπρέπειας του Ρεθύμνου. Νομίζει ότι λέει πολύ λιγότερα από όσο γνωρίζει. Γράφει με πάρα πολύ μεγάλη προσοχή για να μην πληγώσει κανέναν. Θεωρώ ότι υπάρχουν πολλά θέματα που θα ήθελε να ήταν πολύ διαφορετικά. Ο Γιάννης είναι η ζωντανή μνήμη του Ρεθύμνου, αλλά κάνει και ένα φίλτρο. Η σεμνότητά του και η ανατροφή του δεν του επιτρέπει να είναι αιχμηρός. Όμως κάποια στιγμή θα ήθελα να γράψεις και πως θα ήθελες να είναι το καινούργιο Ρέθυμνο, μήπως και βοηθήσουμε όλοι να το κάνουμε λίγο ίσως καλύτερο που να ταιριάζει και σε εσένα και στην ιστορία αυτής της πόλης».
Στον χαιρετισμό του ο Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου Πρόδρομος επεσήμανε την αξία της ανθρώπινης παρουσίας στον πολιτισμό: «Η εκδήλωση αυτή αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο πως ο πλουτισμός και ο στολισμός κάθε ενός τόπου είναι οι άνθρωποί του. Την αξία της σεμνότητας σε καιρούς που οι προκλήσεις είναι πολλές σε πολλά επίπεδα, είναι σπουδαίο πράγμα μπροστά στη σεμνότητα όλοι να στεκόμαστε με σεβασμό, με σιωπή και μια υπόσχεση. Να προσπαθήσουμε όλοι, όπου ο καθένας μας υπηρετεί να τη μιμούμαστε».
Χαιρετισμό στην εκδήλωση απέστειλλε η πρόεδρος του Ιστορικού και Λαογραφικού Μουσείου Φαλή Βογιατζάκη, ο οποίος αναγνώστηκε στην διάρκεια της εκδήλωση: «Ο θαυμασμός σου για τις γνώσεις σου, τη βαθιά σκέψη σου, την πολύτιμη προσφορά σου στην πόλη των Γραμμάτων παράλληλα με τη σεμνότητά σου, σε καθιστούν άξιο κάθε τιμής και αναγνώρισης. Ιδιαίτερα θέλω να σ’ ευχαριστήσω για ό,τι έχεις προσφέρει στο Ιστορικό – Λαογραφικό Μουσείο μας, από την ίδρυσή του με τη βοήθειά σου στην οργάνωση της βιβλιοθήκης και του φωτογραφικού αρχείου μας, και κατόπιν ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου. Η παρουσία και η συμμετοχή σου ήταν για μας πάντα πολύτιμη. Μπράβο στην Γραφοτεχνική που εκδίδει. Ευχαριστίες στην Grecotel για το κέρασμα! Υγεία, δύναμη και έμπνευση σου εύχομαι Γιάννη μου, με αληθινή αγάπη!».
