Τα κρούσματα οξείας ηπατίτιδας που έχουνε εντοπιστεί σε παιδιά, μέχρι στιγμής εκτός συνόρων, έχουν προκαλέσει όπως είναι φυσικό προβληματισμό σε γονείς και ειδικούς. Τα νοσοκομεία στην Κρήτη, ούτως ή άλλως, βρίσκονται σε επιφυλακή.
Για «ανησυχητική κατάσταση» μίλησε προχθές Τετάρτη η επίτροπος Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων της Ευρωπαϊκής Ένωσης Στέλλα Κυριακίδου αναφερόμενη στις περιπτώσεις παιδιών με τη νόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Την ίδια στιγμή, όπως έγινε γνωστό από αθηναϊκά ΜΜΕ, το Διαγνωστικό τμήμα του Ελληνικού Ινστιτούτου Παστέρ ξεκίνησε τη μοριακή ανίχνευση για τους οροτύπους 40 / 41 (F40 / F41) του αδενοϊού όπως και την αλληλούχιση γονιδιώματος για ταυτοποίηση των οροτύπων του αδενοϊού.
Οι επιστήμονες, πάντως, και στην πατρίδα μας εμφανίζονται ψύχραιμοι και συνάμα σε κατάσταση αυξημένης επαγρύπνησης, παρακολουθώντας στενά το φαινόμενο.
«Οι γονείς δεν χρειάζεται να ανησυχούν» λέει στα «Ρ.Ν.» ο καθηγητής Παιδιατρικής της Ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου Κρήτης και διευθυντής της Παιδιατρικής Κλινικής του ΠΑΓΝΗ, Μανόλης Γαλανάκης.
«Δεν νομίζω ότι οι γονείς έχουν ανησυχία. Αυτό το φαινόμενο, αυτή η συσσώρευση κρουσμάτων μέχρι τώρα αφορά λίγα παιδιά σε όλο τον κόσμο. Άρα δεν έχουμε το κακό της πανδημίας, να έχουμε μεγάλους αριθμούς ανθρώπων που να νοσούν» παρατηρεί επίσης ο ίδιος.
«Το πρόβλημα υπάρχει, βέβαια» προσθέτει. «Κατά καιρούς έχουμε εξάρσεις. Το κακό τώρα είναι ότι μερικά παιδιά δεν πάνε καλά. Οι ηπατίτιδες συνήθως πάνε καλά. Τα παιδιά συνήθως το περνούν μόνα τους. Και τώρα συμβαίνει αυτό, αν και μερικά παιδιά δεν πάνε καλά και χρειάζονται μεταμόσχευση. Αλλά είναι λίγα τα περιστατικά αυτά».
Όπως θα πει ο κ. Γαλανάκης, «Στην Ελλάδα υπάρχει, περισσότερο, μια επαγρύπνηση – και καλώς υπάρχει. Δηλαδή, έχουμε το νου μας μην μας ξεφύγει κάποιο παιδί, μην συμβεί κάτι. Άρα, είναι υπαρκτό το πρόβλημα: Να το βρούμε νωρίς και να το θεραπεύσουμε νωρίς».
Το ύποπτο σύμπτωμα και τα μέτρα πρόληψης
Σύμφωνα με τον καθηγητή του πανεπιστημίου Κρήτης, «Το ενδιαφέρον με την ηπατίτιδα είναι πως εάν το παιδί κάνει κάτι, θα το δείξει. Δεν είναι μία γριπούλα, που θα περάσει. Δηλαδή, το παιδί κιτρινίζει – το καταλαβαίνει ο γονιός. Αν δει κάτι παράξενο το πάει στο γιατρό κι από εκεί και μετά τα πράγματα παίρνουν το δρόμο τους».
Συνεχίζοντας, ο κ. Γαλανάκης θα υπογραμμίσει: «Σε όλες τις ηπατίτιδες και σε αυτή, το παιδί κιτρινίζει. Το παιδί παίρνει μία κίτρινη εικόνα, ένα κίτρινο χρώμα. Κάνει εμετούς κι άλλα πράγματα, αλλά αυτό που θα δει ο γονιός είναι ότι το παιδί κιτρινίζει. Αν το παιδί δεν είναι καλά και αρχίσει και κιτρινίζει, πηγαίνει στο γιατρό, κάνει εξετάσεις και μετά τα πράγματα είναι εύκολα – η διάγνωση είναι εύκολη. Με τις εξετάσεις που κάνουμε είναι εύκολο να το προσεγγίσουμε».
Και μπορεί η διάγνωση, «αυτή – καθεαυτή να είναι εύκολη», το ποιος ακριβώς όμως «ιός ή ποιος παράγοντας φταίει, δεν ξέρουμε ακόμα» υποστηρίζει ο διευθυντής της Παιδιατρικής Κλινικής του ΠΑΓΝΗ.
Όσον αφορά το εάν υπάρχουν πιο ευάλωτα παιδιά, ο ίδιος θα απαντήσει: «Δεν έχουμε ακόμα ομάδες αυξημένου κινδύνου, γιατί έχουμε λίγα παιδιά σε όλο τον κόσμο. Ξέρουμε βέβαια ότι αυτή η έξαρση κρουσμάτων αφορά κυρίως τα μικρά παιδιά – από δύο έως πέντε ετών. Μπορεί να πάει και σε μεγαλύτερα παιδιά, αλλά συνήθως είναι σε παιδιά πριν το δημοτικό».
Ο κ. Γαλανάκης θα συμπληρώσει ακόμα πως «Άμα δεν ξέρουμε τι είναι, δεν μπορούμε να απαντήσουμε ακριβώς για το εάν είναι αντιμετωπίσιμο. Δεν ξέρουμε αν είναι μεταδοτικό από άνθρωπο σε άνθρωπο. Από τα παιδιά που έχουν νοσήσει, τα πολλά – πολλά παιδιά, πήγαν καλά μόνα τους, όπως συμβαίνει συχνά στις ηπατίτιδες. Λίγα παιδιά όμως δεν πήγαν καλά».
Εμβόλιο για τη συγκεκριμένη νόσο δεν έχουμε. «Το μόνο που έχουν να κάνουν οι γονείς είναι να τηρούν τα συνηθισμένα μέτρα υγιεινής (πλύσιμο χεριών κ.λπ). Αυτά που πρέπει να κάνουμε κάθε μέρα στα παιδιά μας» συνιστά ο καθηγητής Παδιατρικής του πανεπιστημίου Κρήτης. «Αν δούμε κάτι παράξενο στη συμπεριφορά του, στο χρώμα του δέρματος και των ματιών του – που φαίνεται πιο εύκολα, να βρουν (οι γονείς) τον γιατρό τους. Ελπίζω να μην χρειαστεί. Εμείς έχουμε το νου μας, είμαστε υποχρεωμένοι να έχουμε το νου μας. Αλλά οι γονείς ας μην ανησυχούν. Αν είναι κάτι, θα το βρούμε νωρίς» καθησυχάζει, παραδεχόμενος ωστόσο πως «Αυτός ο ιός θα επεκταθεί κάποτε, θα έχουμε κι εμείς. Μπορεί να μην έρθει και ποτέ βέβαια, αλλά είναι μία λογική συνέπεια».
