Γυρίζαμε, επιτέλους, στο νησάκι
που κάποτε είχαμε υπηρετήσει
και τόσα χρόνια νοσταλγούσαμε!
Μα όταν άρχισε να αχνοφαίνεται,
νομίσαμε πως είμαστε σε λάθος πλοίο
ή ότι φτάναμε σ’ ένα ενδιάμεσο σταθμό!
Τίποτε και από κοντά δε μας το θύμιζε!
Τα πάντα «υβριστικά» μεταλλαγμένα!
Η φύση… εξορισμένη από παντού!
Τα πάντα αποικισμένα ασφυχτικά
απ’ τ’ άσπρα κατ-ορθώματα
της Υπερ-απληστίας και
τις… τουριστομυρμηγκιές!
Νόμιζες ότι θα βουλιάξει
το νησί από το υπερ-βάρος!
Αγνώριστο κι άφιλο για μας,
αβίωτο και για τους ντόπιους
και ίσως μη ελκυστικό σε λίγο
ακόμη και για τους τουρίστες,
που σίγουρα γι’ αλλού
θα βάλουν πλώρη!
* * *
Καβάλα στο άτι των συνειρμών μας
παντού αδιάφοροι κυκλοφορούσαν
μαζί ο Πολύγονος με τον Τηλέγονο,
οι άπληστοι γόνοι του συνετού Πρωτέα.
Τίποτε, όμως, δεν παρέπεμπε συνειρμικά
στον ερχομό του τιμωρού Ηρακλή!
Πενθοφόρο ΕΣΥ
– Έκλεισες τα σαράντα σου, Ε.Σ.Υ,
και όχι μόνο πάλι δεν εόρτασες
σαν πρώτα τα γενέθλιά σου,
μα έντονα πενθοφορείς!
Γιατί, αλήθεια;
– Γιατί, αλί και τρις αλί μου,
έχασα τώρα την ταυτότητά μου,
απόλεσα εντελώς τον εαυτό μου
και μεταλλάχτηκα σε ένα σύστημα
αλλοπρόσαλλο, με έμβλημά μου
αντί του «Υγεία για όλους»
«Υγεία για τους έχοντες»!
* * *
Ας όψονται οι μεταλλάχτες μου,
που τώρα πάνω στα ερείπια μου
με τα διάσπαρτα συντρίμμια
της προτομής του Ιπποκράτη και
των εικόνων των Αγίων Αναργύρων
μόνο… μνημόσυνο ταιριάζει!
«Ωρίμανση»
Από μικρός ήταν υπέρ
αδύνατων κι αδικημένων:
με τους ινδιάνους και όχι
τους στυγνούς κονκισταδόρες.
με τους «δεσμώτες» μαύρους
και όχι τους «ιδιοκτήτες» τους.
με την «ξεζουμισμένη» εργατιά
και όχι τ’ αδηφάγα αφεντικά της
Πάντα με του Δικαίου την ισχύ
κι όχι το Δίκαιο της ισχύος!
Μέχρι που «ωρίμασε»
και έγινε «ρεαλιστής»,
εμπέδωσε το «μάθημα»
και μεταλλάχτηκε σε ό,τι
από πολύ μικρός απεχθανόταν!
* * *
Ως νέος ή μικρός ήταν «μεγάλος»
μα ως μεγάλος έγινε «μικρός»!
