Το απόγευμα της Παρασκευής 30-6-2023 στο Επιμελητήριο Ρεθύμνης έπεσε η αυλαία και της 3ης κατά σειρά παρουσίασης του έργου στο Διαδημοτικό Λιμενικό Ταμείο Ρεθύμνου περιόδου 2014-2023, από την μέχρι πρότινος πρόεδρο Ειρήνη Κουτσαλεδάκη. Είχαν προηγηθεί παρουσιάσεις του έργου σε ραδιοφωνικό και έντυπο τοπικό τύπο.
Κατά τη γνώμη μου, ήταν μια εκδήλωση περισσότερο ενταγμένη στη βολιδοσκόπηση για το πια απήχηση έχει, επί του πεδίου, η προσπάθεια της διοργανώτριας για τη δημιουργία προσωπικού δημοτικού συνδυασμού, παρά στην ενημέρωση όσων δεν έτυχε να ενημερωθούν από τις δύο προηγηθείσες (ραδιόφωνο και τύπο).
Πρόθεση μου δεν είναι ο απολογισμός της εκδήλωσης, η οποία είχε επιμελώς προετοιμαστεί, αλλά η στηλίτευση της «εκκωφαντικής» συντριπτικής απουσίας θεσμικών και υπηρεσιακών συνεργατών της, αν και προσκεκλημένοι πλην τριών εξαιρέσεων (μνμ. υπουργού Γιάννη Κεφαλογιάννη, παρουσία δημοτικού συμβούλου Μιχ. Βάμβουκα και οικοδεσπότη προέδρου ΕΒΕ Γιώργου Γιακουμάκη).
Ακόμα, κι αν όλοι αυτοί είχαν την ίδια γνώμη με μένα για τον (πραγματικό) σκοπό της εκδήλωσης, η στάση τους (ηθελημένη ή μη) δεν τιμά τον πολιτικό πολιτισμό μας. Γρήγορα ξέχασαν το rotation (κυκλική περιφορά τους) στις πρώτες θέσεις των προσκεκλημένων, ως θεσμικών, σε κάθε εκδήλωση με χαιρετούρες και εκατέρωθεν φιλοφρονήσεις (πρωτο-κόλλου).
Είμαι από αυτούς που έχω επανειλημμένα ασκήσει δημόσια κριτική και στον «κουρασμένο» δήμαρχο και σε όσους επικεφαλής συνδυασμών, φερόμενων ή μη, βλέπουν τον δήμο, ως προσωπική τους υπόθεση.
Ουδέποτε προσέγγισα δημοτικό σύμβουλο, εκλεγμένο ή μη, της παράταξης του Θ. Νίνου και το γνωρίζει, για να «αποστατήσει»…περιμένοντας τον υπομονετικά, όπως οι εναπομείναντες σύμβουλοι του και θεωρώ και αρκετοί οι δημότες, να μαδήσει όλες τις μαργαρίτες του δήμου… για να δει το τι θα κάνει.
Στη δε Ρ. Κουτσαλεδάκη, εξαρχής τόνισα το αυτονόητο: «Η ισχύς εν τη ενώσει» για μια ενωτική αντιπολιτευτική κίνηση, όπως της επισήμανε και ο Στ. Βουρβαχάκης (επικεφαλής δημοτικής παράταξης της ελάσσονος αντιπολίτευσης).
Για τη μέχρι σήμερα εμμονή της για δημιουργία προσωπικού συνδυασμού με αόρατους ή εκ μετεγγραφής ακολούθους έχω ασκήσει αυστηρή κριτική, θεωρώντας προϊόντος του χρόνου ότι μάλλον έχει «άγνοια κινδύνου».
Για μια ακόμη φορά (τελευταία) επισημαίνω ότι και οι δύο προαναφερόμενοι, με τη μέχρι σήμερα στάση τους, θα χρεωθούν την αποτυχία ανανέωσης (αλλαγής) μιας εξουθενωμένης δημοτικής αρχής… εκτός κι αν αναληφθεί πρωτοβουλία την ύστατη στιγμή από υψηλόβαθμο θεσμικό τοπικό πολιτικό παράγοντα στο πνεύμα της εξωστρέφειας που έχει μπολιάσει την παράταξη ο πρόεδρος του.
Η συνταγή υπάρχει και έχει δοκιμαστεί με επιτυχία από τον πατέρα Μητσοτάκη πριν από 33 χρόνια.
Υ.Γ.
Για του λόγου το αληθές παραθέτω την άποψη που διατύπωσε για τον πρώην δήμαρχο Αθηναίων Αντώνη Τρίτση ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά την παρουσίαση του αναπτυξιακού προγράμματος για την Τοπική Αυτοδιοίκηση: Πριν από 30 χρόνια ως υποψήφιος δήμαρχος ο Αντώνης Τρίτσης παρουσίαζε το πρόγραμμά του με αιχμή την ίδρυση δημοτικού αναπτυξιακού ταμείου για την αναβάθμιση της ζωής της πόλης και των πολιτών. Εκείνος έλεγε – και διαβάζω γιατί έχει αξία το πόσο προφητικά ήταν τα λόγια του – «σήμανε η ώρα του δήμου – πολεοδόμου, του δήμου – τεχνολόγου, του δήμου – μάνατζερ» κινδυνεύοντας να κατηγορηθεί ως νεοφιλελεύθερος.
Σημειωτέον ότι στις 14 Οκτωβρίου του 1990 ο Αντώνης Τρίτσης εκλέχτηκε δήμαρχος Αθηναίων με την υποστήριξη της Νέας Δημοκρατίας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη κερδίζοντας την εμβληματική Μελίνα Μερκούρη. Συγκέντρωσε το 50,12% των ψήφων, έναντι 45,93% της Μελίνας.
* Ο Γιώργος Ταταράκης είναι πολιτικός μηχανικός Ε.Μ.Π.
