Μετεκλογικά

 ΤΕΡΑΣ-ΤΙΑ ΑΠΟΧΗ

Μετά τα εκλογικά αποτελέσματα,

στην Αγορά του Δήμου της Αθήνας

«πετσί και κόκαλο» η Δημοκρατία

-σαν θύμα νευρικής ανορεξίας-

 και στα ολόμαυρα ντυμένη

αργοσαλεύει πένθιμα!

Η παραπαχεμένη Αποχή

 απ’ το περίοπτο ανάκλινδρό της

και το ΤΕΡΑΣ-ΤΙΟ πανό «60%»

κραδαίνοντας τη γιγαντοαπόχη της

σαρκάζει τη λιπόσαρκη Δημοκρατία:

«Όνομα μεν κέκλησαι Ο-λι-γαρ-χί-α

διά το μη ες πλείονας οικείν

 αλλ’ ες oλίγους¹».

*     *     *

Η Δημοκρατία κοντοστέκει

και της λέει: «Αχρεία»² Αποχή,

δεν φτάνει μόνο να ’μαστε

κάτοικοι μιας πατρίδας ^.

χρειάζεται και να ’μαστε πολίτες!

Κοιμάσαι τον «ύπνο του δικαίου»

και δε βλέπεις το τέρας που ’ρχεται

με αποπλανητικές μεταμορφώσεις,

ούτε αφουγκράζεσαι τα μουγκρητά,

ούτε οσμίζεσαι την κακοσμία του!

Εύχομαι προπαντός οι νέοι σου

«απέχοντες», που δεν βιώσανε

την Τυραννία των Τριάκοντα,

να μην αναγκαστούν να πουν

 «Στερνή μου γνώση να

    σ’ είχα πρώτα»!…

1. Παρώδηση του «Όνομα μεν κέκληται δημοκρατία

διά το μη ες oλίγους αλλ’ ες πλείονας οικείν».

Θουκυδίδη Ιστορία, Ο Επιτάφιος του Περικλή, 2,37.

«Τον μηδὲν τώνδε (:των πολιτικών) μετέχοντα ουκ απράγμονα,

 αλλ’ αχρείον  νομίζομεν». Θουκυδίδη Ιστορία, ό.π., 2,40.

Λόγια «ασάλευτου» γυρολόγου 

«Δεν ανατέλλει ούτε δύει ο Ήλιος ^. είν΄ ασάλευτος!

Η Γη το πρόσωπό της του γυρίζει και την πλάτη της.

Ούτε ο Χρόνος περνάει και φεύγει ^. είν’ ασάλευτος!

Εμείς περνούμε, φεύγουμε και ξεπερνιόμαστε!

Ούτε τα δέντρα τρέχουνε αντίστροφα, όπως

 τα βλέπουμε πίσω από τα τζάμια

των αυτοκινήτων.

Τα δέντρα είναι ασάλευτα!

Ούτε κι εγώ άλλαξα θέσεις

προς… όπου ο άνεμος φυσάει,

μα ο φορέας που μου τις εμφύσησε.

Εγώ ’μαι ασάλευτος στις θέσεις μου.

Αν σάλεψαν κι ήλθαν στις θέσεις μου

οι πρώην μας αντίπαλοι, τι φταίω εγώ

και για ποιο λόγο να ξεσπάσει σάλος,

 που την καρέκλα που μου πρόσφεραν

ασμένως αποδέχτηκα και κάθισα,

 για να προσφέρω πάλι στο λαό»;

*     *     *

Τέτοια αγόρευε ένας δημαγωγός

στην Αγορά του Δήμου της Αθήνας

σε απάντηση όσων τον μέμφονταν

ως «γυρολόγο» και «καρεκλοθήρα».

Μέχρι που έγινε ανασχηματισμός

και… αποσχηματίστηκε

ως «ξένο σώμα»!

Χαϊκού 

-Χειροκροτείτε//όποιον προσπαθεί να βγει//με το σπαθί του.

– Έτσι που βγήκε//πάντοτε θα βουλιάζει//μες στο κενό του.

– Φταίν’ οι ιδέες//που δεν μπορέσαμε να//τις σηκώσουμε;

– Φόρεσαν πάλι//κάλπικα χαμόγελα//μπροστά στην κάλπη.

– Χρεοκοπούνε //οι Δημοκρατίες απ’ // τους δημοκόπους.

– Ποτέ μη γίνεις// τύραννος μα ούτε και//δούλος κανενός.

– Κι απ’ το χαλίφη//χαλιφικότεροι οι//νιοχαλιφικοί.

– Ό,τι δεν φτάνει // η Μαριγώ το κάνει//

…«συνεργατικό».