Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα ατόμων με αναπηρία σε μήνυμά του ο Ιατρικός Σύλλογος Ρεθύμνου αναφέρει: «Πρόκειται για μια πρωτοβουλία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών από το 1992 για την προώθηση δράσεων υποστήριξης των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους αλλά και δράσεων ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης της κοινωνίας μας.
Μάλιστα, η συγκεκριμένη πρωτοβουλία οδήγησε στην υπογραφή της Διεθνούς
Σύμβασης για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία στις 30 Μαρτίου 2007, η οποία επικυρώθηκε από την Ελλάδα το 2012.
Την ημέρα αυτή δίνεται η ευκαιρία σε όλες τις κοινωνίες του κόσμου, να εστιάσουν, έστω και για μια ημέρα, την προσοχή τους στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ανθρώπων με αναπηρία.
Η αναπηρία είναι μια κοινωνική πραγματικότητα και όχι μια λέξη που θα έπρεπε να φοβίζει.
Στη χώρα μας το 10% του πληθυσμού είναι ανάπηροι και ως μέλη μια κοινωνίας, ενός δημοκρατικού πολιτεύματος θα πρέπει και αυτό το 10% να έχει την υποστήριξη που χρειάζεται ώστε να μπορεί να ενταχθεί πλήρως στο κοινωνικό σύνολο.
Η αναπηρία μπορεί να είναι εγγενής ή επίκτητη, εμφανής ή αφανής, μόνιμη ή παροδική. Είναι αποτέλεσμα οργανικών ή περιβαλλοντικών αιτιών, που δημιουργούν ένα σύνολο εμποδίων σε σημαντικές πτυχές της ζωής, όπως η αυτοεξυπηρέτηση, η εκπαίδευση, η απασχόληση, η ψυχαγωγία και η γενικότερη κοινωνική συμμετοχή.
Τα άτομα με αναπηρία βιώνουν συχνά το φαινόμενο του «Κοινωνικού Αποκλεισμού». Αισθάνονται την περιθωριοποίηση και στέρηση της συμμετοχής σε δημόσια αγαθά και υπηρεσίες, που πρέπει να είναι κοινά σε όλους τους πολίτες ενός κράτους.
Απώτερος στόχος είναι η ισότητα, η οποία σημαίνει ίσες ευκαιρίες στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή.
Σημαντική έννοια γύρω από την αναπηρία είναι και ο όρος «ένταξη». Η ένταξη ορίζεται ως αμοιβαία διαδικασία αλληλοαποδοχής, με την ευθύνη να μοιράζεται ισότιμα στο άτομο και την κοινωνία. Πρόκειται για μια στάση ζωής που υπαγορεύει την αποδοχή κάθε ατόμου μέρους μιας ομάδας με απόλυτο σεβασμό στην μοναδικότητα του.
Μιλώντας για ένταξη ατόμων με αναπηρία σημαίνει ότι τηρείται η σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία. Σύμφωνα με την οποία ισχύουν τα εξής:
– Προσβασιμότητα (ισότιμη πρόσβαση στο φυσικό περιβάλλον, τα Μ.Μ.Μ, τις εγκαταστάσεις κλπ.)
– Ελευθερία της έκφρασης, της γνώμης και της πρόσβασης στην πληροφορία(δικαίωμα ίσης έκφρασης, πρόσβασης και μετάδοσης ιδεών ή πληροφοριών).
– Εργασία και Απασχόληση(ευκαιρίες απασχόλησης και εξέλιξης καθώς και μέτρα υποστήριξης στην εύρεση εργασίας).
– Ευαισθητοποίηση (αύξηση της ευαισθητοποίησης σε ολόκληρη την κοινωνία, τον σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και την αναγνώριση των δυνατοτήτων ατόμων με αναπηρία).
– Ανεξάρτητη διαβίωση (υποστήριξη της όσο το δυνατόν πιο αυτόνομης διαβίωσης).
– Δικαίωμα στη Ζωή(εγγενές δικαίωμα όλων στη ζωή και τη λήψη μέτρων ώστε να διασφαλιστεί η ευχαρίστηση της σε ίση βάση).
Οφείλουμε να δράσουμε σύμφωνα με τις παραπάνω αρχές σεβόμενοι την έμφυτη αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπου και να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για μια πιο δίκαιη κοινωνία η οποία να συμπεριλαμβάνει ισότιμα όλους μας.
Γιατί, πολύ απλά, σε ένα δημοκρατικό κράτος κανένας πολίτης δεν περισσεύει“.
ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
