Και ξαφνικά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γέμισαν… «λαγούς», «κογιότ» και λοιπά ταχύτατα και συμπαθέστατα ζώα που ως κύριο γνώρισμα έχουν την ταχύτητά τους ειδικά όταν βρίσκονται σε κίνδυνο!
Η άτακτη αποχώρηση του πρωθυπουργού από το κοινοβούλιο και η αδιέξοδη θέση που έχει περιέλθει λόγω της νέας τεκμηρίωσης της «αριστείας» του – βλ. υποκλοπές – κι ενώ τείνουμε να ξεχάσουμε τα «έργα και ημέρες» που έχουν προηγηθεί, σίγουρα θα αποτελέσει καταλύτη εξελίξεων, καθώς η εικόνα διαφυγής όχι μόνο δεν είναι συνηθισμένη για κοινοβουλευτικούς άνδρες ή γυναίκες, αλλά αποτελεί και ατίμωση του ίδιου του κοινοβουλευτισμού!
Η άτακτη φυγή θα μπορούσε να αποδοθεί στο σφυροκόπημα της Αντιπολίτευσης – μείζονος ή ελάσσονος – αλλά κάποιοι πιο «υποψιασμένοι» θα ανέτρεχαν στο προηγούμενο εφιαλτικό βράδυ του πρωθυπουργού και συγκεκριμένα στην ομιλία Σαμαρά και την συνύπαρξή του στον ίδιο χώρο με άλλους «γκουρού» της δεξιάς πολυκατοικίας!
Για τους παλιότερους σίγουρα η ομιλία του Αντώνη Σαμαρά ξύπνησε μνήμες δηλαδή την καθαίρεση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη πριν τριάντα περίπου χρόνια. Ο Μεσσήνιος πολιτικός – παλιά καραβάνα της Δεξιάς με ειδικότητα στην «αποδόμηση» των ανθρώπων που θεωρεί βαρίδια – μάλλον έδωσε το «σύνθημα».
Κι αν ο πρωθυπουργός έκανε τις γνωστές νευρωτικές κινήσεις με τα χέρια του στο Κοινοβούλιο, εκτρεπόμενος ακόμα και σε αγενή ενικό αριθμό απέναντι στους Συριζαίους αντιπάλους του, λίγο πριν γίνει «λαγός» και αποχωρήσει από στη βουλή, στην ομιλία Σαμαρά έμοιαζε περισσότερο σαν τρομαγμένο «κουνέλι» που νιώθει ότι απειλείται πανταχόθεν. Εκεί μάλιστα δεν μπορούσε να «ξετυλίξει» τις άγαρμπες κινήσεις των χεριών με τις οποίες συνοδεύει τους «εξυπνακισμούς» απέναντι στους πολιτικούς αντιπάλους του. Εκεί είχε έναν μαινόμενο μεν, πλην σαφέστατο στις διατυπώσεις του Σαμαρά με σαφές το πολιτικό στίγμα του, ενώ παραδίπλα του καθήμενος ο Κώστας Καραμανλής με εμφανές ύφος αποστροφής προς τον μιντιοτεχνημένο Μεσσία.
Μακάρι όλα να εκτυλιχθούν ομαλά και να φύγουμε από τα αδιέξοδά μας που δεν είναι και λίγα, ωστόσο για όλους εκείνους τους «Αγιογράφους» που φιλοτεχνούσαν επίδοξους Μεσσίες και Μωυσήδες, καλό είναι να ετοιμάζουν και κανένα πορτρέτο «λαγού» ή «κουνελιού»…
Θα τους χρειαστεί…
* Ο Μιχάλης Τζανάκης είναι φιλόλογος-συγγραφέας
