Ουδεμία διάθεση έχω να υποτιμήσω όσα εξήγγειλαν ο Πρωθυπουργός και οι Υπουργοί του από την Κρήτη. Ακούστηκαν κάμποσα σημαντικά πράγματα – τα αρδευτικά έργα, όπως αυτό στο Πλατύ, και τα έργα οδικής ασφάλειας στον υφιστάμενο ΒΟΑΚ ανήκουν σε εκείνα που έχουν σοβαρές πιθανότητες να προχωρήσουν και έχουν επίσης μεγάλο κοινωνικό αντίκτυπο.
Πλην όμως η απορία παραμένει: χρειαζόταν να κατέβουν όλοι αυτοί οι Υπουργοί, να δημιουργηθούν τόσες προσδοκίες, να τεθούν τόσα αιτήματα από τους Δημάρχους και την Περιφέρεια, για μερικές προαποφασισμενες ανακοινώσεις;
Διότι με τόσο hype (σε άψογα μυλοποταμίτικα) που συνόδευε τον κ. Μητσοτάκη, είναι λογικό ο απόηχος της επίσκεψής του να περιλαμβάνει κάμποσο ξενέρωμα. Ή αλλιώς «ώδινεν όρος και έτεκεν μυν» (κοιλοπονούσε το βουνό και έκανε ποντίκι).
Πολύ κακό για το – σχεδόν – τίποτα, με πιο απλά λόγια.
Επί της ουσίας άλλωστε, ουδέν καινούργιο μάθαμε.
Ακόμα και οι διαβεβαιώσεις ότι το μεγάλο τμήμα του ΒΟΑΚ θα συμβασιοποιηθεί τους πρώτους μήνες του 2025, άφησαν κενά και απορίες: τι θα γίνει με το τμήμα Καλό Χωριό – Παχειά Άμμος; Με το τμήμα Παχειά Άμμος – Σητεία; Με τις προσφυγές των Δήμων; Με τα έργα στο Ρέθυμνο (Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, επέκταση του υφιστάμενου νοσοκομείου; λειτουργία Σχολής Τουρισμού στο Πανεπιστήμιο Κρήτης);
Κατά μία έννοια, οι ρεαλιστικές εξαγγελίες είναι προτιμότερες από τον ανέφικτο μαξιμαλισμό.
Η χώρα έχει περάσει πολλά για να ρισκάρει το μέλλον της στο βωμό ενός ψηφοθηρικού λαϊκισμού.
Υπό μια άλλη, η Κρήτη είναι εξαιρετικά αδικημένη επί σειρά ετών.
Το παραδέχονται όλοι, με πρώτο τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Όταν, λοιπόν, τίθενται πολύ ουσιαστικά και δίκαια αιτήματα, όπως η επέκταση του ΒΟΑΚ μέχρι τη Σητεία ή οι βελτιώσεις που διεκδικούν οι Δήμοι Ηρακλείου, Μαλεβιζίου, Ρεθύμνου, το κούνημα του δακτύλου, οι αιτιάσεις περί χρηματικής στενότητος και η στάση που προέκυψε και από όσα είπε ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Χρήστος Σταϊκούρας στην τηλεόραση CRETA και στην εκπομπή της Σώτιας Πεντεδήμου και μπορεί να συνοψιστεί στην φράση: «ακόμα δεν ξεκίνησε το έργο και εσείς ζητάτε κι άλλα», υπονομεύουν την προσπάθεια να πειστούν οι Κρητικοί ότι όντως η κυβέρνηση θέλει να αποκαταστήσει την προαναφερθείσα αδικία.