Πότε ιδρύθηκαν και ποια ήταν τα πρώτα τους στελέχη
Παγκόσμια ημέρα Τουρισμού και η μνήμη γεμάτη από στιγμές ενός τουριστικού Ρεθύμνου σε εμβρυακή κατάσταση ανακαλεί ένα παρελθόν όταν ακόμα η άφιξη ξένων ήταν γεγονός.
Η μοναδική εμπειρία, τότε, από τουριστική υποδομή ήταν το Ξενία στην παραλία με την απέραντη τότε αμμουδιά ενώ για κάθε περαστικό της πόλης ιδανικός χώρος ήταν το ξενοδοχείο Βαλαρή στη Λεωφόρο. Μια μονάδα φαινόμενο για την εποχή, αφού διέθετε μέχρι και τηλεφωνικό κέντρο.
Καμαρώναμε την κα Ιωάννα που με τα άπταιστα Αγγλικά της υποδεχόταν τον κόσμο και τον κ. Θεμιστοκλή που κέρδιζε τους πάντες με τη γαλατική του ευγένεια.
Στα 1976 άρχισαν να λειτουργούν οι πρώτες ξενοδοχειακές μονάδες κι εγώ που είχα συμπληρώσει πια τέσσερα χρόνια στο επάγγελμα κι έψαχνα θέματα για το αναγνωστικό μου κοινό σκέφτηκα να κάνω ένα οδοιπορικό και να του γνωρίσω μέσω της στήλης μου, τη λειτουργία αυτών των επιβλητικών τουριστικών μονάδων που άρχισαν να κάνουν το Ρέθυμνο δημοφιλή τουριστικό προορισμό.
Ελάτε λόγω της ημέρας να γυρίσουμε μαζί πίσω τον χρόνο και να γνωρίζουν οι νέοι μας μια άλλη εποχή που ο τουρισμός ευνοούσε τους πολλούς κι ήταν χαράς ευαγγέλια η άφιξη ξένων με διάθεση να απολαύσουν τις διακοπές τους ξοδεύοντας.
Για ότι σας ξαφνιάσει μη μας χρεώσετε συντακτική αβλεψία. Έτσι ήταν τα πράγματα στα πρώτα δειλά βήματα της τουριστικής ανάπτυξης του τουρισμού στον τόπο μας. Σωτήριο έτος 1976!
Ιδαίον
Η περιήγησή μου είχε ξεκινήσει από το Ιδαίον, τον πρόδρομο των μετέπειτα ξενοδοχειακών συγκροτημάτων που αποτελούν καύχημα για τον τόπο.
Όταν οι ιδιοκτήτες του αφοί Μπιρλιράκη, απεφάσισαν την ίδρυσή του, αρκετοί χαμογέλασαν ειρωνικά με την ιδέα αυτή.
Γιατί στο Ρέθυμνο του 1968 που τίποτα δεν θύμιζε τη σημερινή αρκετά εξελιγμένη τουριστικά πολιτεία, η ίδρυση ενός πολυτελούς ξενοδοχείου αποτελούσε μια επικίνδυνη βουτιά για έναν επιχειρηματία.
Ωστόσο όμως οι αδελφοί Μπιρλιράκη τόλμησαν. Και το 1969 έγινε η τελετή της θεμελιώσεως του σημερινού επιβλητικού ξενοδοχείου.
Ο δημιουργός του
Από τους βασικούς δημιουργούς του Ιδαίον ήταν χωρίς αμφιβολία ο αρχιτέκτων Τώνης Λαμπάκης που είχε στο μεταξύ στο ενεργητικό του πολλά πετυχημένα σε έμπνευση και εργασία οικοδομήματα. (Το Ελγκρέκο, το Κάντια Μπητς στο Ηράκλειο και ο αερολιμένας του Ηρακλείου ήταν δικές του δημιουργίες).
Στο Ιδαίον ο Λαμπάκης πέτυχε να παρουσιάσει ένα πολυτελές κτίριο που εντυπωσιάζει ιδιαίτερα το βράδυ όταν ανάβουν όλα τα φώτα.
Οι βεράντες του ευρύχωρες επιτρέπουν στον πελάτη να καθίσει τις ώρες της περισυλλογής και να ξεκουραστεί πραγματικά απολαμβάνοντας την καταπληκτική θέα της θάλασσας.
Η τραπεζαρία του στο ισόγειο χωρά άνετα γύρω στα 150 άτομα. Το ίδιο και το μπαρ που βρίσκεται στο πρώτο όροφο. Το Ιδαίον είναι δυνάμεως 150 κλινών και έχει πάντα καλό ποσοστό πληρώτητος που στην περίοδο της μεγάλης τουριστικής κινήσεως φθάνει στο 100%.
Το μπαρ του ξενοδοχείου διαθέτει μια πλούσια κάβα, η δε κουζίνα μπορεί να ικανοποιήσει τη γαστριμαργική επιθυμία κάθε πελάτου.
Δεν λείπει επίσης από το ξενοδοχείο η κεντρική θέρμανσις το τηλέφωνο και πολλές άλλες σημαντικές λεπτομέρειες που εγγυώνται μια πραγματικά άνετη διαμονή με προσιτές τιμές Β’ κατηγορίας.
Το προσωπικό του ξενοδοχείου
Το 1976 εποχή που αναφερόμαστε το ξενοδοχείο κατά την περίοδο της μεγάλης κίνησης απασχολούσε γύρω στα 35 άτομα. Όλα απολύτως εξειδικευμένα με μοναδική τους επιδίωξη την εξυπηρέτηση του πελάτη.
Διευθύντρια ήταν η κ. Καρολίνα Βαμιεδάκη. Μια αξιόλογη γυναίκα που ομιλεί άπταιστα Αγγλικά, Γαλλικά Γερμανικά και Ιταλικά και διαθέτει τεράστια εμπειρία στα τουριστικά θέματα.
Σίγουρα οφείλει και σ’ αυτή τη μεγάλη του καταξίωση εξ αρχής το Ιδαίον.
Ποιες προσωπικότητες φιλοξενήθηκαν στο Ιδαίον
Είναι πολύ δύσκολο να ξέρεις ποιες προσωπικότητες φιλοξενήθηκαν στο Ιδαίον γιατί ανέκαθεν οι ξένοι που κρατούν πάντα μια κοινωνική θέση σημαντική κάνουν τις διακοπές του ινκόγκνιτο.
Από όσους πάντως κατορθώθηκε να γίνει γνωστό τ’ όνομά τους ξέρουμε πως το ξενοδοχείο αυτό φιλοξενήθηκαν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τσάτσος, η ακόλουθος της βασιλίσσης της Δανίας, τα μέλη του βασιλικού μπαλέτου της Δανίας και πολλές άλλες προσωπικότητες.
Το Ιδαίον επίσης προτιμούσε για τις διακοπές του ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Κ. Στεφανάκης, ο υφυπουργός Εσωτερικών Δ. Μοάτσος κ.ά. Εκεί έγινε επίσης και το Παγκόσμιο Συνέδριο Μαθηματικών το 1972.
Ρίθυμνα
Αφού γνωρίσαμε το Ιδαίον ελάτε τώρα να βγούμε έξω από την πόλη. Στο 6ο χιλιόμετρο της νέας Εθνικής οδού Ρεθύμνης- Ηρακλείου μας περιμένει το Ρίθυμνα. Με την πρώτη ματιά που του ρίχνουμε μας εντυπωσιάζει κι αμέσως έρχονται στο νου όλα όσα έχουμε ακούσει μέχρι τώρα γι’ αυτό το ξενοδοχείο.
Πρώτα πρώτα το Ρίθυμνα κατά γενική ομολογία, αποτελεί ένα φαινόμενο ανάμεσα στ’ άλλα τουριστικά συγκροτήματα, ακριβώς επειδή κτίσθηκε πάρα πολύ γρήγορα. Η θεμελίωση του ξενοδοχείου έγινε την 1 Ιουλίου 1973 και το ξενοδοχείο λειτούργησε κανονικά τον Απρίλιο του 1976. Από ότι μας πληροφόρησαν κάποτε ειδικοί πάνω στα θέματα αυτά το Ρίθυμνα θα είχε τελειώσει πολύ γρηγορότερα. Έπεσε όμως σε μια περίοδο πολιτειακών μεταβολών. Άλλοι πάλι, που παρακολουθούν από κοντά τη δραστηριότητα των Αδελφών Δασκαλαντωνάκη έχουν να πουν ότι το Ρίθυμνα θα είναι το πιο πειστικό παράδειγμα σε όποιον θέλει να υποστηρίζει ότι οι δύο αδελφοί επιχειρηματίες ότι αποφασίσουν θέλουν να τελειώσει και σύντομα. Τώρα που το βλέπουμε να ορθώνεται μπροστά μας μεγαλοπρεπέστατο μας έρχεται στο νου η διήγηση που μας έκανε κάποιος από αυτούς που μόχθησαν για να του δώσουν τη σημερινή του μορφή, που αφορά όλη τη διαδικασία που απαιτήθηκε μέχρις ότου η ιδέα να υλοποιηθεί. Μας είχε πει λοιπόν ότι όταν οι ΑΦΟΙ Δασκαλαντωνάκη σκέφτηκαν να κτίσουν ένα ξενοδοχείο απευθύνθηκαν σ’ έναν από τους καλύτερους αρχιτέκτονες της Ελλάδος. Τον Βασίλειο Νικολαΐδη. Του είπαν τι ακριβώς γυρεύουν και μετά τα πρώτα σχέδια άρχισε μια έρευνα σ’ όλη την Κρήτη προκειμένου ο αρχιτέκτονας που πίστευε ότι το οικοδόμημα πρέπει να δένει με το περιβάλλον που θα κτισθεί να βρει τα παραδοσιακά στοιχεία που πρέπει να υπάρχουν σ’ ένα τέτοιο συγκρότημα. Κι όταν πια οι αδελφοί Δασκαλαντωνάκη ήσυχοι ότι βρήκαν τον άνθρωπο που κατάλαβε τι ζητούν τον άφησαν να κάνει ότι πίστευε πως είναι σωστό ο κ. Νικολαΐδης άρχισε πια να προσέχει τη λεπτομέρεια. Και δεν σταμάτησε να το κάνει μέχρις ότου τελείωσε το ξενοδοχείο. Μετά το παρέλαβε ένας άλλος άξιος επιστήμων ο κ. Σταμάτης Σταματόπουλος. Ο κ. Σταματόπουλος είχε την ίδια δύσκολη αποστολή με τον κ. Νικολαΐδη κι ίσως δυσκολότερη. Γιατί ενώ ο αρχιτέκτων επιδίωξε και πέτυχε να του δώσει μια υπέροχη εξωτερική εμφάνιση που να δημιουργεί αμέσως καλές εντυπώσεις, ο κ. Σταματόπουλος έπρεπε να δώσει ψυχή στο θαυμάσιο αυτό το οικοδόμημα, διαμορφώνοντας το εσωτερικό του.
Ασφαλώς σ’ αυτή τη αρμονική και σωστή συνεργασία του αρχιτέκτονα και του διακοσμητού οφείλεται το εντυπωσιακό αυτό αποτέλεσμα που έχουμε μπροστά μας.
Αλλά ας μην μένουμε ακόμα έξω. Ας προχωρήσουμε πιο μέσα. Έχουμε τόσα να δούμε κι ακόμα περισσότερα να θαυμάσουμε. Μπαίνουμε μέσα κι αμέσως το βλέμμα ζαλίζεται μ’ ότι αντικρίζει. Βέβαια όταν ένα ξενοδοχείο είναι δυνάμεως 700 κλινών δεν θα πρέπει να περιμένεις κάτι το συνηθισμένο. Αυτό όμως που ανοίγεται μπροστά σου σ’ εντυπωσιάζει. Σκεπτόμαστε πόση δουλειά απαιτήθηκε από τον κ. Σταματόπουλο για να γεμίσει αυτούς τους άνετους χώρους με συμπαθητικές γωνίες που σε προσκαλούν φιλικά να ξεκουραστείς κοντά τους. Το βλέμμα μας πέφτει στην επίπλωση. Η πολυτέλεια της παλιάς αντίκας μας ξαφνιάζει. Από ότι καταλαβαίνουμε οι ιδιοκτήτες του Ρίθυμνα δεν σκεφθήκανε πόσο θα στοιχίσει το κάθε τι που χρειάζεται το ξενοδοχείο, αλλά ότι πρέπει να μπει οπωσδήποτε στη θέση του και ότι χρειάζεται. Όσες θυσίες κι αν απαιτεί.
Όμως πρέπει να πάμε στο δωμάτιό μας. Αλήθεια που είναι καλύτερα να μείνουμε; Στο κεντρικό κτίριο του Ρίθυμνα ή στο χωριό του; Γιατί όμως να μην τα γνωρίσουμε και τα δύο; Ανεβαίνουμε σ’ ένα από τα δωμάτια του Κεντρικού κτιρίου. Πρώτα μας εντυπωσιάζει σ’ αυτό η πολυτέλεια που κυριαρχεί και μετά η άνεση που το διακρίνει. Συνέχεια του δωματίου είναι το λουτρό, και φυσικά δεν λείπει και η βεράντα που σου αποκαλύπτει το μαγευτικό θέαμα της γαλάζιας θαλασσινής απεραντοσύνης από τη μία και τη μεγαλοπρέπεια των βουνών από την άλλη. Από την επίπλωση δεν λείπει το ραδιόφωνο και το ψυγείο. Τι περισσότερο χρειάζεται κανείς άραγε, σκέπτεσαι, για να περάσει ξένοιαστες διακοπές; Αφού, όπως μας πληροφόρησαν στη ρεσεψιόν μέχρι και για τα απρόοπτα θέματα υγείας που τυχόν παρουσιαστούν υπάρχουν στη διάθεση του ασθενούς ότι φάρμακα χρειάζεται καθώς και δύο έμπειρες νοσοκόμες. Βραδιάζει όμως κι είναι καιρός να δούμε που μπορούμε να περάσουμε ευχάριστα τη βραδιά μας μέσα στο Ρίθυμνα όταν δε θέλουμε να κατέβουμε στην πόλη.
Στην ταβέρνα του Ρίθυμνα
Ζητάμε να μας δείξουν την ταβέρνα του ξενοδοχείου γιατί πιστεύουμε ότι αν θελήσομε μόνοι μας να την ανακαλύψουμε σίγουρα θα χαθούμε. Είναι πολύ συμπαθητική. Μας πληροφορούν ότι εργάζεται καθημερινά. Εκτός από τη Δευτέρα, όλες τις άλλες μέρες, σκορπίζουν πολύ κέφι στους θαμώνες η Έλλη Αδαμαντίδου και ο Γιώργος Θεοδωράκης. Τη Δευτέρα πραγματοποιείται Κρητική βραδιά με τοπικό συγκρότημα. Τη βραδιά τονίζει ιδιαίτερα και η προσφορά φαγητών Κρητικής κουζίνας. Χαιρόμαστε για λίγο μερικά τραγούδια από την Έλλη και τον Γιώργο και μετά πηγαίνουμε στην καφετέρια του ξενοδοχείου. Άνετη και αυτή χωρά γύρω στα 120 άτομα. Γυρίζουμε στην τραπεζαρία. Τα τραπέζια έτοιμα, προσεκτικά στολισμένα με πολυτελή σερβίτσια περιμένουν τους πελάτες για το φαγητό. Ο χώρος μας φαίνεται κι εδώ τεράστιος. Αναρωτιόμαστε πόσα άτομα μπορεί να φιλοξενήσει. Μας απαντούν γύρω στα 400.
Συνεχίζουμε την περιήγησή μας στους χώρους αναψυχής του Ρίθυμνα. Έξω θα πρέπει να κάνη πολύ ζέστη. Εδώ όμως δεν το αντιλαμβάνεσαι. Γιατί όλο το συγκρότημα αγκαλιάζουν σύγχρονα συστήματα κλιματισμού. Υπάρχει και μια δισκοθήκη. Δεν λειτουργεί όμως ακόμα. Επισκεπτόμαστε το μπαρ. Τρεις μπάρμεν απασχολεί βασικά πλήρως ειδικευμένους που γνωρίζουν τέλεια τα μυστικά ενός καλού κοκτέιλ.
Στο χωριό
Τα μπανγκαλόους και η κατασκευή τους απασχόλησαν πολύ τον κ. Νικολαΐδη. Μέχρι τώρα συνηθιζόταν να είναι το ένα δίπλα στο άλλο πανομοιότυπα παντού σε σημείο να μοιάζουν περισσότερο με μικρό στρατόπεδο παρά με χώρους αναψυχής.
Αυτό βέβαια ήθελε πάρα πολύ να το αποφύγει ο αρχιτέκτων. Έτσι σαν καλύτερη λύση βρήκε το χωριό. Νάτο τώρα που μας προσκαλεί, γραφικότατο να το επισκεφτούμε. Εδώ όλα είναι πιο απλά. Οι τύποι έμειναν μέσα στα πολυτελέστατα σαλόνια και τους χώρους αναψυχής του Κεντρικού κτιρίου και λεύτερος πια ο εαυτός σου τριγυρίζει ανάμεσα στα δρομάκια και χαίρεται σαν παιδί την ευγενική απλότητα που τον περιτριγυρίζει. Το άσπρο στους τοίχους στιγμές-στιγμές σε θαμπώνει. Ένα κανονικό χωριό αποτελούν πραγματικά αυτά τα μπανγκαλόους. Δεν του λείπουν ούτε η εκκλησούλα ούτε το καφενείο του χωριού. Κοιτάζουμε την εκκλησούλα του Άη Γιάννη όπως λέγεται. Μας είχαν πει βέβαια προηγουμένως ότι ο κ. Νικολαΐδης τρέφει μια ιδιαίτερη αδυναμία στις γραφικές εκκλησούλες. Όμως τόση σημασία στις λεπτομέρειες σ’ ένα τόσο μικρό εκκλησάκι! Κάθε του σημείο φανερώνει με πόση αγάπη ο αρχιτέκτονας καταπιάστηκε μ’ αυτό. Το καφενείο είναι άδειο αυτή την ώρα. Του ρίχνουμε μια ματιά. Μοιάζει σαν ένα από τα τόσα απλά καφενεία ενός χωριού. Δεν θα πρέπει να έχεις απαιτήσεις καθίζοντας για ακριβά ποτά ή ότι άλλο μπορείς να βρεις σε μια καφετέρια ή ένα σνακ μπαρ. Αυτό θα σου προσφέρει μόνο καφέ, τσικουδιά ή αναψυκτικό. Συνεχίζουμε τον περίπατό μας. Σε μια στιγμή το βλέμμα μας πέφτει σ’ ένα χωριό που μοιάζει σαν κατάστημα αλλά δεν είναι. Τους τοίχους του καλύπτουν εικόνες αγίων. Ναι βρισκόμαστε έξω από το εργαστήρι του γνωστού συμπολίτη αγιογράφου Ανδρέα Θεοδωράκη. Τον βλέπουμε να εργάζεται. Αυτή τη στιγμή μοιάζει σαν να μην τον νοιάζει τίποτα άλλο στον κόσμο παρά το ακαθόριστο σχήμα που έχει μπροστά του. Σε λίγο ο χρωστήρας του καλλιτέχνη οδηγούμενος από το ταλέντο του θα του δώσει τη συγκεκριμένη μορφή ενός Αγίου, μορφή γεμάτη έκφραση και αυστηρή μεγαλοπρέπεια.
Τα στελέχη του
Όσο διάστημα κάνουμε αυτή την μικρή περιήγησή μας στο ξενοδοχείο αντικρίζουμε παντού χαμογελαστά πρόσωπα. Είναι το προσωπικό του Ρίθυμνα που κάτω από τις έμπειρες οδηγίες ικανών στελεχών που καλύπτουν τις θέσεις κλειδιά του ξενοδοχείου, φροντίζουν για το πως θα κάνουν πιο άνετη τη διαμονή των πελατών. Το Ρίθυμνα απασχολεί γύρω στα 180 άτομα. Από τα οποία τα ογδόντα είναι ειδικευμένα. Όλα μαζί σαν ένας άνθρωπος δεν προσπαθούν για τίποτα άλλο παρά για το πως θα κάνουν καλά τη δουλειά τους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να υπάρχει μια τέτοια οργάνωση στο Ρίθυμνα που σε καταπλήσσει. Ας δούμε όμως τώρα ποιοι είναι οι άνθρωποι εκείνοι που συντέλεσαν στη σωστή οργάνωση και λειτουργία ενός τόσο μεγάλου ξενοδοχείου.
Ο διευθυντής
Διευθυντής του ξενοδοχείου είναι ο κ. Χρήστος Μακρυγιάννης. Έχει γεννηθεί στην Αίγυπτο. Τελείωσε την Ελληνική Εμπορική Σχολή Καΐρου, είναι διπλωματούχος της Γαλλικής Λογιστικής Εταιρίας Παρισίων, της Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων Αθηνών και της Σχολής ISC Λονδίνου (Δ)νσις Ξενοδοχείων – Τμήμα Επισιτισμού). Μιλά άπταιστα Γαλλικά, Αγγλικά, Αραβικά και Ιταλικά. Στην Ελλάδα έχει εργασθεί, προηγουμένως στο Μόν Παρνές σαν υπάλληλος υποδοχής και προϊστάμενος Ελέγχου στο Κίνγκ Μίνως Αθηνών σαν προϊστάμενος υποδοχής και διευθυντής. Στην Κρήτη εργάστηκε στο Αμισσός Ηρακλείου σαν διευθυντής και διαχειριστής και στα Κοράλ και Ερμής Αγίου Νικολάου. Τα δύο τελευταία θα πρέπει να θεωρηθούν σαν δημιουργήματα του κ. Μακρυγιάννη γιατί τα πήρε απλώς έτοιμα κτίρια και τα έκανε δύο πολύ οργανωμένα ξενοδοχεία. Το Ρίθυμνα του οφείλει ασφαλώς το 70% της άρτιας λειτουργίας του και της τέλειας οργάνωσής του.
Ο υποδιευθυντής
Υποδιευθυντής του Ξενοδοχείου και προϊστάμενος υποδοχής είναι ο κ. Ευγένιος Φραγκιαδάκης. Είναι από το Ρέθυμνο έχει τελειώσει τη Σχολή Ρόδου, όπου και υπηρέτησε δύο χρόνια σαν καθηγητής και τις Σχολές Λουκέρνης και Ελ Κόλλετζ του Ντάλλας Τέξας Αμερικής. Μιλά άπταιστα Γαλλικά, Αγγλικά και Γερμανικά.
Τα υπόλοιπα βασικά στελέχη του Ρίθυμνα
Τα υπόλοιπα βασικά στελέχη του Ρίθυμνα είναι η δις Μαρία Μπερέτη, υπεύθυνη από το Τμήμα των κρατήσεων, ο κ. Παναγιώτης Φράγκος προϊστάμενος Επισιτιστικών Τμημάτων, ο κ. Λαχανάς προϊστάμενος Τμήματος Ελέγχου ο μαιτρ κ. Δημ. Σουργιουρτζόγλου ο σεφ κ. Τρύφων Καραβασίλης η κ. Μαρία Μακρυγιάννη προϊσταμένη του Κεντρικού Τμήματος του Ξενοδοχείου η δ. Ελένη Βελισαρίου προϊσταμένη του προσωπικού στα μπαγκαλόους του χωριού και η δ. Ελένη Λίτινα προϊσταμένη στο κεντρικό επίσης τμήμα του ξενοδοχείου.
Το αφιέρωμα μας στο οδοιπορικό μνήμης της τουριστικής υποδομής το 1976 συνεχίζεται και με περιήγηση σε άλλα ξενοδοχεία της εποχής.
