Αφορμή να κάμω τούτη τη μικρή αναφορά μου έδωσε ένα χειρόγραφο αγνώστου που έφτασε πρόσφατα στα χέρια μου. Η γραφή του μου είναι άγνωστη, αλλά όποιος και να το έγραψε περιλαμβάνει περιληπτικά την προσφορά του Ζαχαρία (Ζαχάρη) Τζίτζικα στο χωριό μας.
Δε θα γράψω πολλά για το Ζαχάρη. Ήτανε γιος του Φανούργιου Τζιτζικάκη (61. Τζιτζικάκης Φανούριος, τ Φανούριου, Γεωργού, ετών 25), όπως αναφέρεται στον εκλογικό κατάλογο του χωριού μας Αγίου Ιωάννη Αμαρίου, το έτος 1913. Δεν απόχτησε προσωπική οικογένεια. Δική του οικογένεια όμως ήτανε οι οικογένειες του αδερφού του Ιάκωβου (Γιακουμή) Τζίτζικα με τη Γερασιμία Παραδεισανού και της αδερφής του Γεωργίας με το Σταμάτη Χανιωτάκη, αγωνιστές της βιοπάλης και της εντιμότητας να αναθρέψουνε την πολυμελή τους οικογένεια. Δικές του ήτανε και όλες οι οικογένειες του χωριού. Υπόψη ότι, ο Γιακουμής ήτονε από τους χεροδύναμους, εργατικούς και έντιμους άντρες του χωριού και υπηρέτησε στα δύσκολα χρόνια της Γερμανικής κατοχής και του Εμφυλίου πολέμου, συμμετέχοντας σε σκληρές πολεμικές επιχειρήσεις (Βέρμιο, Καϊμακτσαλάν, Σκρά, Όλυμπος, Βίτσι κ.ά).
Όπως αναφέρεται στο επισυναπτόμενο σημείωμα ο Ζαχάρης γεννήθηκε το έτος 1918 και πέθανε στις 3 Αυγούστου του έτους 1985. Διετέλεσε Πρόεδρος της Κοινότητας του χωριού μας για δέκα (10) χρόνια, από τον Αύγουστο 1954 έως τον Αύγουστο 1964. Αγόρασε με δικά του χρήματα το οικόπεδο που χτίστηκε το Κοινοτικό κατάστημα. Επί προεδρίας του τσιμεντοστρωθήκανε οι δρόμοι μέσα στο χωριό, έγινε η διάνοιξη του αμαξωτού δρόμου Άγιος Ιωάννης-Νίθαυρη και έγινε ασφαλτόστρωση των δρόμων Χωρδάκι-Άγιος Ιωάννης-Αγία Παρασκευή.
Η φωτογραφία του σημειώματος δεν είναι από έργα μέσα στο χωριό, αλλά από μεταφορά τοπογραφικών εργαλείων (τρίποδα, σταδίες κλπ.) στην ύπαιθρο, την οποία είχε αναλάβει επί πληρωμή ο Γεώργιος Γιαννουλάκης του Φραγκιά, για την προμέτρηση του (στοιχειωμένου) Φράγματος Πλατύ ποταμού το έτος 1960, στην οποία και συμμετείχα.
Θέλω να προσθέσω ότι, πράγματι η προσφορά του Ζαχάρη στο χωριό μας ήτανε τεράστια, αλλά και σε μεμονωμένα άτομα και καταστάσεις. Πολυπράγμονας, πολυτεχνίτης, ευρεσιτεχνίτης, εργατικός και έντιμος. Ήτανε ο άθρωπος της διπλανής πόρτας που βοηθούσε πρόθυμα όποιον είχε ανάγκη σε οποιοδήποτε πρόβλημα. Προσωπικά έτυχα εξυπηρετήσεων όπως φαντάζομαι και πολλοί άλλοι. Στην εφηβική μου ηλικία δέχτηκε κι εμένα στα κοινοτικά έργα της πρόνοιας για να παίρνω κι εγώ το μεροκάματο των 24 δραχμών της εποχής εκείνης. Σε κάθε ανάγκη Αϊγιαννιώτη ο Ζαχάρης ήτανε παρών. Η προσφορά του πολύτιμη και πολύπλευρη όπως εν συντομία αναφέρεται στο σημείωμα του αγνώστου. Και βέβαια όλοι όσοι διατελέσανε κατά καιρούς Πρόεδροι της κοινότητας του χωριού μας προσφέρανε ο καθένας ό, τι μπορούσε.
Οι φωτογραφίες προέρχονται από την ανταπόκριση συγχωριανών μου και τηρούνται στο προσωπικό μου αρχείο.
Τούτη η μικρή αναφορά μου, οφειλόμενη τιμή σε έναν σπουδαίο Αϊγιαννιώτη, ας αποτελέσει ελάχιστο θυμίαμα μνήμης.
