Πριν 12 χρόνια (Νοέμβριος 2010) έγραφα:
Έπεισα κι οφέτος τον εαυτό μου να πάρει μέρος σ’ αυτό το «λαϊκό πανηγύρι» και να εκπληρώσει το «κρητικό χρέος» του, για την εκλογή του νέου Διοικητικού συμβουλίου της Παγκρητίου Ενώσεως. Γιορτή της Κρήτης, χαρακτηρίζονται κάθε φορά οι εκλογές της Π.Ε. Μέσα στο βαγόνι του μετρό που χρησιμοποίησα, για να κατέβω στην Αθήνα, δυο νεαρές μάνες με τα κοπέλια τους, δίχως άντρες, με ρωτήξανε ανέ γνωρίζω να τις κατατοπίσω, πώς θα πάνε στην Παγκρήτιο για να ψηφίσουνε. Πιθανόν δεν είχανε ξαναπάει και από τη συνομιλία τους κατάλαβα πως βαριεστημένα πηγαίνανε να ψηφίσουνε, όπως και πολλοί άλλοι. Φτάνοντας στο ξενοδοχείο Τιτάνια είδα πλιά ηλικιωμένους από μένα, με μπαστούνες υποβασταζόμενοι, που σχεδόν σηκωτούς θα τους εφέρανε για να ψηφίσουνε. «Επί του πεζοδρομίου», η κατάσταση εύθυμη, αλλά και θλιβερή. Φίλοι, γνωστοί, συγγενείς δεν επρολαβαίνανε να ανταλλάξουνε ένα «γεια», γιατί οι υποψήφιοι σε πετσοσέρνανε και δεν σου επιτρέπανε πολλά λόγια, προσπαθώντας και εκλιπαρώντας να σου πάρουνε το «ψηφαλάκι» σου. Και βέβαια «όχι» δεν λες σε κανένα, αλλά «ναι» σε όλους. Δηλαδή τους είπαμε ψέματα, τους κοροϊδέψαμε όλους κι εδά πρέπει να βρούμε ένα παπά να μας εξομολοήσει. Πανό των υποψηφίων συνδυασμών, τραπέζια με τους «κομματάρχες» των υποψηφίων σε φιλοφρονήσεις, έτοιμα σταυρωμένα ψηφοδέλτια με συμμαχίες υποψηφίων, κάρτες, κονκάρδες, φυλλάδια με πλούσια βιογραφικά, κ.λπ., κ.λπ. Με λίγα λόγια «τιτάνια μάχη στο ΤΙΤΑΝΙΑ», για μια θέση στο Δ.Σ. της Παγκρητίου Ενώσεως. Μια θέση για να «προσφέρει» ο κάθε υποψήφιος και μετά τις εκλογές, μην τον είδατε. Μια θέση για να φέρει στο εξής τον τίτλο: Μέλος του Δ.Σ. της Π.Ε. Δεν αμφιβάλλω ότι, αρκετοί υποψήφιοι είναι αξιόλογα και ικανά πρόσωπα, για να προσφέρουνε πράγματι, συμπεριλαμβανομένων και των δύο αγαπητών υποψηφίων Προέδρων. Μα το ισχύον σύστημα μού στερεί το δικαίωμα, να επιλέξω τους καταλληλότερους εξ όλων και έτσι η επιλογή μου είναι αναγκαστική και όχι η καλύτερη.
Και βέβαια οι κομματικοί μηχανισμοί καταφέρανε και πάλι να πετύχουνε το στόχο τους. Δηλαδή, να χωρίσουνε τους Κρήτες σε πράσινους και γαλάζιους, για να πανηγυρίσουνε την επομένη τη νίκη τους. Δέχτηκα κι εγώ όπως και πολλοί άλλοι, τηλέφωνα από τα κεντρικά γραφεία κομμάτων, να στηρίξω τους εκλεχτούς τους. Αυτοί είμαστε, γι αυτό την Κρήτη και όλους εμάς τους κρητικούς μας έχουνε «του μπάτσου και του κλώτσου». Μας θέλουνε διχασμένους και όχι μονιασμένους. Γι αυτό δεν κάνομε χαέρι. Θα ήθελα λοιπόν ένα ψηφοδέλτιο, ακομμάτιστο, δίχως αρχηγό, να μυρίζει κρητικάδα και όχι κομματίλα. Μετά τις εκλογές, οι εκλεγμένοι να επιλέξουν τον Πρόεδρο, κλ.π, όπως γίνεται σε όλα τα κρητικά Σωματεία της Αττικής. Πάντα υπάρχει τρόπος αρκεί να υπάρχει διάθεση, αρκεί οι υποψήφιοι να αποβάλουν τον κομματικό μανδύα και να φορέσουν τον κρητικό, αρκεί να πάψουν να χρησιμοποιούν την Παγκρήτιο Ένωση ως κομματικό-πολιτικό σκαλοπάτι. Διαφορετικά το απόδημο κρητικό στοιχείο συνεχώς θα απομακρύνεται και το πολιτιστικό κίνημα θα συρρικνώνεται. Γι αυτό από τους 500.000 περίπου Κρήτες του λεκανοπεδίου, τους 80.000 περίπου εγγεγραμμένους, ψήφισαν και φέτος κάτω από 6.000, λιγότεροι από κάθε άλλη φορά. Σκέτη απογοήτευση.
Αυτά τα ολίγα και για οφέτος, τα οποία δεν είναι μόνο δικά μου, αλλά πάρα πολλών άλλων αγαπητών φίλων συμπατριωτών, με τους οποίους συνομίλησα και θα πρέπει να προβληματίσουνε το νέο Δ.Σ. Γιατί δεν συμμετέχουνε οι Κρήτες στις εκλογές και πως θα πεισθούνε να συμμετέχουνε; Γιατί αυτή η αποστροφή και αδιαφορία; Γιατί και άλλα πολλά ικανά και αξιόλογα πρόσωπα, αρνούνται να συμμετέχουν σε τέτοιες διαδικασίες; Το νέο Δ.Σ. να αναζητήσει τις αιτίες και να δώσει απαντήσεις. Η Π.Ε. με σεβασμό στους πρωτοστατήσαντες της δημιουργίας της και στους σκοπούς της, πρέπει να βρει ξανά το δρόμο της και να καταλάβει την θέση που της ανήκει. Συγχαρητήρια σε όλους τους νεοεκλεγέντες και τους καλώ να ομονοήσουνε, για να προσφέρουνε ό,τι καλύτερο, για την Κρήτη και όλους τους κρητικούς.
Και την άλλη βόλτα με καλό.
Σημείωση: Και πριν από αυτό το γραφτό μου είχα κάνει αρκετές επισημάνσεις, προφορικές και γραφτές, που είχανε δημοσιευτεί σε κρητικές εφημερίδες (Οκτώβριος 2001, Φεβρουάριος 2002, Αύγουστος 2007, Οκτώβριος 2007 και Δεκέμβριος 2007), όπως και πολλοί άλλοι συμπατριώτες, αλλά …
Μετά από 12 χρόνια συμπληρώνω
Κι οφέτος στις εκλογές της 20 Νοεμβρίου του 2022 γινήκανε σχεδόν τα ίδια. Ναι, όμορφο κρητικό αντάμωμα, χαιρετούρες, μπόλικες φωτογραφίες, λιγότεροι ψηφοφόροι και πάλι η «Παγκρήτιος Ένωσις επί του πεζοδρομίου». Και ένα θλιβερό κατά την άποψή μου περιστατικό που σίγουρα θα συνέβηκε και σε άλλους. Την παραμονή των εκλογών με πήρενε τηλέφωνο ευγενέστατη κοπελιά ή κυρία από το Γραφείο κρητικού Βουλευτή και μου ζήτησε να ψηφίσω συγκεκριμένη παράταξη και μάλιστα μου υπέδειξε ποιούς υποψηφίους από κάθε Νομό να ψηφίσω. Τάξε δα πως είμαι από άλλο πλανήτη και δεν είμαι από την Κρήτη, δίχως άποψη και κρίση, δίχως κρητικάδα και έπρεπε να ακολουθήσω την κομματική πρόταση. Έλεος!!! Και ενδεχομένως η βουλευτική-κομματική γραμμή να λειτούργησε, οι ομάδες αποδώσανε και επομένως το νέο Δ. Σ δεν ξέρω που θα ανήκει στην Κρήτη και στους κρητικούς ή στους κομματικούς πάτρωνες;
Φίλοι, που εκλεχτήκατε πρόσφατα, συγχαρητήρια σε όλους και καλές δουλειές.
Αποβάλετε τον κομματικό μανδύα και ντυθείτε με τον ένδοξο κρητικό. Μεριμνήσετε οι εκλογές να γίνονται με ενιαίο κρητικό ψηφοδέλτιο και όχι με κομματικά ψηφοδέλτια. Ανεβάσετε σε ψηλά σκαλοπάθια την Παγκρήτιο εκεί που της αξίζει, με κοινωνικό έργο και προσφορά. Αποδείξετε με το έργο σας στους Κρήτες της Αττικής και όχι μόνο, πως σε εσάς ανήκει ο τίτλος του Κρητικάρχη και όχι σε κείνους που δε γατένε να βάλουνε μουδέ την υπογραφή τους. Αναδείξετε και πάλι όπως παλιά «Κρητικό Υπουργείο» την Παγκρήτιο Ένωση. Βρείτε από τώρα άλλο κατάλληλο χώρο να γίνονται οι εκλογές και όχι «επί του πεζοδρομίου».
Καλή δύναμη.
* Ο Σταύρος Φωτάκης είναι στρατηγός ε.α, συγγραφέας, στιχουργός
