Σμίλη αιωνιότητας1
Πολλοί «πεθαίνουν» πριν το θάνατό τους
και άλλοι «ζουν» μετά και απ’ αυτόν,
γιατί σμιλέψαν τη ζωή τους
με αιωνιότητα!…
Όψεις αιωνιότητας
Υπάρχουν πρόσωπα
που με τις πράξεις τους,
διαπερνώντας το διάφραγμα
του χρόνου ύπαρξης-ανυπαρξίας,
προεκτείνουν τις «υπάρξεις» τους
κι εκτός του χωροχρόνου τους
ως μνήμες ή άυλες μορφές
λευκές ή μελανές,
ηδείες ή αηδείς.
ευειδείς ή ειδεχθείς
ηρωικές ή αντιηρωικές…
Όποιος αδυνατεί να έχει την καλή,
απ’ τις δυο όψεις της αιωνιότητας,
ας προτιμάει να έχει εξασφαλίσει
της λήθης την καλή απροσωπία.
Ηώς & Τιθωνός2
Αθάνατη ηλιοκόρη Ηώ,
ο πάγκαλος καλός σου,
αλλά θνητός, ο Τιθωνός,
κέρδισε με τις ικεσίες σου
από το Δία την αθανασία,
για να συζείτε αιώνια
και να χαιρόσαστε
τον έρωτά σας.
Ξέχασες όμως,
επιπόλαιη, να ζητήσεις
κι αιώνια νεότητα γι’ αυτόν.
Και τώρα, αυτός υπέργηρος
και δύσμορφος όσο κανένας,
σε ικετεύει να μεσολαβήσεις,
ώστε να διακόψει ο Δίας
τον αβίωτό του βίο
με ευθανασία!…
Εσύ διλημματίζεσαι
περί ανυπαρξίας του ή
ύπαρξής του με διαρκή φθορά,
και περί έρωτά σου ή αγάπης σου,
και αποφασίζεις να τον κουβαλάς
στους ώμους σου, όπως οι Αλκυόνες
τους ανήμπορους συζύγους τους!…
Ώσπου ο Δίας τον μεταμορφώνει
σε τζιτζίκι, μια και του είχε
μείνει μόνο η φωνή του!
«Ηροστράτιες δόξες»
Ζήλεψε ο Ηρόστρατος,
τη δόξα των επιφανών ανδρών.
Ήθελε και του λόγου του ν’ αφήσει
το όνομά του στα κατάστιχα της Ιστορίας∙
να αναφέρεται και απ’ τις επόμενες γενιές∙
να μη περάσει απ’ τη ζωή σαν να μη πέρασε!
Μια και δεν ήταν, όμως, καμωμένος
για τα Ωραία και τα Μεγάλα,
που διαιωνίζουν τους «Μεγάλους»,
πήρε απόφαση να πυρπολήσει το Αρτεμίσιο,
τον περιλάλητο ναό της Άρτεμης στην Έφεσο,
έν’ από τα Επτά του αρχαίου κόσμου Θαύματα.
Έστω σαν εμπρηστής να μπει στην Ιστορία!
Απ’ το να τον κακολογούν, είχε χειρότερο
το να μην αναφέρονται σ’ αυτόν καθόλου!
Και διάλεξε ο κακόστρατος τη μέρα
που η Θεά, μακριά στην Πέλλα,
παραστεκότανε στη γέννηση
του (Μεγ)Αλέξανδρου,
διαιωνίζοντας πιο τρανταχτά
την τραγική μικρότητά του!
* * *
Έτσι τη λήθη γλίτωσε
ο Ηρόστρατος και ο πυρσός
της… «ηροστράτιας δόξας»
έγινε μια σκυτάλη στους αιώνες,
που μέχρι σήμερα «καλά κρατεί»
στα χέρια των κακόστρατων…
(Αυτός, τουλάχιστον,
με τη ζωή του πλήρωσε το τίμημα
της άτιμης αθανασίας του!)
Χαϊκού
Μνήμη εσαεί;
Ναι μεν, αλλά εύφημη3
όχι δύσφημη!
1 Με αφορμή και την πρόσφατη εκδημία του ηρωικού ιερααποστόλου
Αναστασίου, Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας.
2 Με αφορμή και την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου (14 Φεβρουαρίου)
3 Οι όποιοι επικαιρικοί συνειρμοί επαφίενται στους αναγνώστες.