Ο Πέτρος Θέμελης ένας εμβληματικός καθηγητής πέρασε στα Επέκεινα, δίνοντας ένα τελευταίο σημαντικό μάθημα σε όσους αρνούνται την επέτειο των 50 ετών από ιδρύσεως του πανεπιστημίου Κρήτης, στην εκδήλωση του ιστορικού συλλόγου Ρεθυμνίων Αττικής «Το Αρκάδι» την 27-09-2023.
Η τελευταία του συγκινητική φράση «Κουβαλώ το πανεπιστήμιο Κρήτης και το Ρέθυμνο ανεξίτηλα γραμμένα μέσα μου» διδάσκει και παραδειγματίζει τους νεωτέρους.
Ο ιστορικός σύλλογος Ρεθυμνίων Αττικής «Το Αρκάδι» θρηνεί την απώλεια του μαιευτήρα της νεκρόπολης της αρχαίας Ελεύθερνας και της αρχαίας Μεσσήνης, του πανεπιστημιακού καθηγητή Πέτρου Θέμελη. Από το 1984 ως το 2003 δίδαξε ως καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο της Κρήτης και υπήρξε αντιπρύτανης Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και πρόεδρος της Επιτροπής Ερευνών του ίδιου πανεπιστημίου. Από το 1985 ως το 2003 διηύθυνε την πανεπιστημιακή ανασκαφή στον Tομέα I της αρχαίας Eλεύθερνας.
Με το θλιβερό άγγελμα του μισεμού του σκαπανέα αρχαιολόγου Πέτρου Θέμελη νοερά και αβίαστα η σκέψη μας μεταβαίνει στις Χοηφόρες «χοή και φέρω, αυτές που φέρουν τιμές στο νεκρό» στη δεύτερη κατά σειρά τραγωδία του Αισχύλου από την τριλογία, Ορέστεια. Θα θέλαμε να του προσφέρουμε σπονδή για όσα μας προσέφερε στο Ρέθυμνο και όχι μόνον.
Ίσως η τελευταία εν ζωή δημόσια εμφάνιση του Πέτρου Θέμελη που σημάδεψε για μια ακόμη φορά την ιστορία αλλά και την διαδρομή του συλλόγου μας, στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο ιστορικός σύλλογος των Ρεθυμνίων Αττικής «Το Αρκάδι» για την επέτειο των 50 ετών από ιδρύσεως του πανεπιστημίου Κρήτης στην Αθήνα την 27η Σεπτεμβρίου 2023, στο μουσείο ιστορίας ΕΚΠΑ.
Ο σύλλογός μας τον γνώρισε δια ζώσης πρώτη φορά από την επικοινωνία που είχε ο γράφων Γεώργιος Βλατάκης πρόεδρος του συλλόγου προκειμένου να τον προσκαλέσει ως ομιλητή και να τον τιμήσει για την προσφορά του στο πανεπιστήμιο Κρήτης. Σε προσωπική επικοινωνία που είχα ο γράφων, μου απάντησε στις 30-08-23:
«Αγαπητέ κύριε Βλατάκη,
Με συγκίνησαν βαθιά τα λόγια σας και η περιγραφή της δράσης του συλλόγου. Κουβαλώ το πανεπιστήμιο Κρήτης και το Ρέθυμνο ανεξίτηλα γραμμένα μέσα μου. Πολύ θα ήθελα να βρίσκομαι παρών στην τιμητική σας επετειακή εκδήλωση, όμως μια ενέσιμη απαιτητική θεραπεία που ακολουθούν αυτό το χρονικό διάστημα δεν μου επιτρέπει ταξίδια και κόπωση. Λυπάμαι και ζητώ την κατανόησή σας. Επισυνάπτω ένα σύντομο προλογικό κείμενο που μπορείτε να αναγνώσετε.
Σας ευχαριστώ, ομ. Καθηγητής πανεπιστημίου Κρήτης Πέτρος Θέμελης».
Η απάντηση του συνοδευόταν από τω κατωτέρω κείμενο:
«Αξιότιμοι καλεσμένοι, συνάδελφοι, φοιτητές και φίλοι,
Σήμερα συγκεντρωνόμαστε εδώ για να γιορτάσουμε μια σημαντική στιγμή στην ιστορία του πανεπιστημίου Κρήτης, καθώς συμπληρώνονται 50 χρόνια από την ίδρυσή του στο Ρέθυμνο. Είναι μια στιγμή που μας επιτρέπει να ρίξουμε μια ματιά πίσω στο παρελθόν, να ανασυνθέσουμε το ταξίδι που κάναμε και να προβληματιστούμε για το μέλλον.
Κατά τη διάρκεια των 20 χρόνων που είχα την τιμή να διδάσκω στο πανεπιστήμιο Κρήτης στο Ρέθυμνο, είχα την ευκαιρία να γνωρίσω τόσους πολλούς εξαιρετικούς φοιτητές, να συνεργαστώ με αφοσιωμένους συναδέλφους και να συμβάλω από τη μεριά μου στην ανάπτυξη ακαδημαϊκών προγραμμάτων που ενέπνευσαν γνώση και καινοτομία. Είναι μια περίοδος που θα μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη μου, γεμάτη εμπειρίες και επιτυχίες που διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα του πανεπιστημίου αλλά και τον δικό μου.
Σήμερα, καθώς γιορτάζουμε αυτά τα πρώτα 50 χρόνια, πρέπει να αναγνωρίσουμε τις προκλήσεις που αντιμετώπισε το πανεπιστήμιο κατά τη διάρκεια αυτής της πορείας. Από την αρχική του ίδρυση μέχρι τις σημερινές ημέρες, το πανεπιστήμιο Κρήτης αντιμετώπισε τις προκλήσεις της ανταγωσίας, της ταχύτατης εξέλιξης της τεχνολογίας και των απαιτήσεων μιας σύγχρονης κοινωνίας. Και παρά τις δυσκολίες, το πανεπιστήμιο συνέχισε να ακολουθεί την πορεία της ακαδημαϊκής αριστείας, της έρευνας και της καινοτομίας.
Καθώς κοιτάμε μπροστά, πρέπει να συνεχίσουμε να αγκαλιάζουμε την αλλαγή και την πρόοδο. Το μέλλον μας εξαρτάται από τη συνεχή προσπάθεια για βελτίωση και τη διασφάλιση ότι το πανεπιστήμιό μας θα παραμείνει πρωτοπόρο, ανοιχτό στη διεθνή συνεργασία και θα συνεχίσει να εμπνέει τους νέους να επιδιώκουν τη γνώση.
Στο κλείσιμο αυτού του σύντομου χαιρετισμού, θέλω να εκφράσω τις ευχαριστίες μου προς όλους εσάς που συνέβαλαν σε αυτήν την υπέροχη πορεία του πανεπιστημίου Κρήτης. Ας συνεχίσουμε να ενώνουμε τις δυνάμεις μας για ένα ακόμα φωτεινότερο μέλλον, γεμάτο ευκαιρίες και επιτυχίες.
Σας ευχαριστώ, Πέτρος Θέμελης»
Τελικά το άνω κείμενο δεν διαβάστηκε, διότι ο ίδιος αν και ασθενής, επέλεξε να εμφανιστεί μέσω skype ζωντανά την ημέρα της εκδήλωσής μας, θέλοντας έτσι να τιμήσει τα 50 έτη της έδρας του πανεπιστημίου Κρήτης, το οποίο υπηρέτησε για πολλά χρόνια ως αντιπρύτανης.
Και ήταν τα λόγια του τόσο συγκινητικά, τόσο πηγαία και αληθινά, τόσο καρδιακά που έμειναν ανεξίτηλα στους παρευρισκόμενους οι οποίοι τον καταχειροκρότησαν.
Δυστυχώς δεν μπορέσαμε κατ΄εκείνη την ημέρα της εκδήλωσης να του προσφέρουμε δια ζώσης το τιμητικό μετάλλιο του συλλόγου μας, μένοντας με την υπόσχεση να του το προσφέρουμε σε πρώτη ευκαιρία. Έτσι ο σύλλογος μας θα κάνει πράξη την υπόσχεση του κατά την διάρκεια της εξοδίου ακολουθίας του στην Αγία Ειρήνη οδός Αιόλου των Αθηνών.
Άλλη μία σημαντική προσωπικότητα του πανεπιστημίου Κρήτης αναχώρησε για την αιωνιότητα, ακριβώς στην πλήρωση των 50 ετών από ιδρύσεως του πανεπιστημίου Κρήτης, την οποία επέτειο γεύτηκε με πολύ χαρά από τον σύλλογό μας, στην εκδήλωση που διοργάνωσε στην Αθήνα. Έναν βετεράνο πρύτανη που ίσως με το ύφος του, το έργο του τον καθιστά ισοβίως πρύτανη.
Οι Ερινύες θα κατατρέχουν αυτούς που αρνήθηκαν να εορτάσουν την επέτειο των 50 ετών από ιδρύσεως του παν. Κρήτης, διότι όσο λυπηρό αποτελεί το γεγονός της απώλειας δυο γιγάντων του πνεύματος και της επιστήμης, δηλ. του Γεωργίου Γραμματικάκη και του Πέτρου Θέμελη, τόσο λυπηρό αποτελεί και το γεγονός που δεν τιμήθηκαν δεόντως στα 50 έτη πλήρωσης του πανεπιστημίου Κρήτης από της ίδρυσης του, ενώ βρίσκονταν εν ζωή, παρά τις εκκλήσεις του συλλόγου μας.
Εμείς σήμερα με ένα παρατεταμένο χειροκρότημα αποχαιρετούμε αυτόν τον Μαικήνα της αρχαιολογίας, τον Αθάνατο Ακαδημαϊκό, τον θρύλο του πανεπιστημίου Κρήτης, κλείνοντας ευγνωμόνως το γόνυ για όσα καλά προσέφερε στο τόπο μας το Ρέθυμνο και ιδιαίτερα στο πανεπιστήμιο Κρήτης αλλά και στην αρχαία Ελεύθερνα.
