Πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση τα «όπλα» για τον σακχαρώδη διαβήτη

Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί μια σιωπηλή απειλή για την υγεία με ολοένα αυξανόμενη εξάπλωση, ειδικά λόγω των σύγχρονων τρόπων ζωής

Ένας διαφορετικός τρόπος ζωής, μία ασθένεια που «κουβαλούν» περισσότεροι από όσο νομίζουμε και ένα ανησυχητικό δείγμα αύξησης των βαλλόμενων ανθρώπων σε διεθνές επίπεδο. Ο λόγος για τον σακχαρώδη διαβήτη που μπορεί να μην δημιουργεί άμεσους κινδύνους θνησιμότητας των ατόμων, αλλά μόνο υπό τη σωστή ιατρική καθοδήγηση, την πρόληψη και την συνέπεια σε υγιείς,καθημερινές συνήθειες, μπορεί να εξασφαλιστεί μία υψηλή ποιότητα ζωής. Ο αριθμός των ατόμων στην Ελλάδα, που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη ανέρχεται πλέον σε 1.242.340 άτομα, αυξημένος κατά 50.000 άτομα σε σχέση με την περσινή χρονιά. Σύμφωνα με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων – Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ.), ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί στο 11% του συνολικού πληθυσμού, όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία της Η.Δ.Ι.Κ.Α..Περίπου 1 στους 10 ενήλικες παγκοσμίως πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη, ενώ σχεδόν το 20% δεν γνωρίζει καν ότι είναι διαβητικό. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, με την κακή διατροφή, τα υψηλά ποσοστά παχυσαρκίας, το χρόνιο άγχος, τις καταχρήσεις σε αλκοόλ και κάπνισμα, καθώς και η έλλειψη φυσικής άσκησης έχουν αυξήσει τους αριθμούς των διαβητικών σε όλο τον κόσμο.

Ο τομέας υγείας του περιφερειακού τμήματος Ρεθύμνου του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, πραγματοποίησε χθες το πρωί μπροστά από το Δημαρχείο Ρεθύμνου, δράση ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των πολιτών, με παράλληλη διενέργεια μετρήσεων σακχάρου και πίεσης, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας ημέρας για το σακχαρώδη διαβήτη. Στόχος της δράσης η πληροφόρηση για τα συμπτώματα, τους παράγοντες κινδύνου, τους τρόπους πρόληψης και κυρίως της σημασίας να γίνονται τακτικοί έλεγχοι σε σάκχαρο και αίμα, προκειμένου να προστατεύονται τα ίδια τα άτομα.

«Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια παρατηρείται στα παιδιά μία αύξηση του σακχαρώδη διαβήτη»

Σύμφωνα με τη Σοφία Βιτωράκη, παιδίατρο και εθελόντρια στον τομέα υγείας του Περιφερειακού τμήματος του Ερυθρού Σταυρού του Ρεθύμνου, ο νεανικός διαβήτης αυξάνεται σταδιακά μέχρι την εφηβική ηλικία: «Ο νεανικός σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί το συχνότερο ενδοκρινολογικό νόσημα της παιδικής ηλικίας, προσβάλλοντας εξ ίσου αγόρια και κορίτσια και είναι σπάνιος πριν την ηλικία του ενός έτους, με τη συχνότητά του να αυξάνει προοδευτικά στην πρώτη σχολική ηλικία και να φτάνει το μέγιστο στην εφηβεία. Στα παιδιά η νόσος εκδηλώνεται με πολυουρία, νυκτουρία, πολυδιψία, ανορεξία ή σπάνια πολυφαγία, αδυναμία, κούραση και απώλεια βάρους. Σε ένα μικρότερο ποσοστό, ιδιαίτερα στα μικρότερα παιδιά ή σε αργοπορημένη διάγνωση μπορεί να εμφανιστεί με συμπτώματα διαβητικής κετοξέωσης, όπως εμέτους, αφυδάτωση, κοιλιακά άλγη, δύσπνοια, συγχυτική κατάσταση ή κόμμα».

Η θεραπεία περιλαμβάνει και ψυχολογική στήριξη μέσω της υποστήριξης της οικογένειας, σύμφωνα με την κ. Βιτωράκη: «Η θεραπεία περιλαμβάνει την δια βίου χορήγηση ινσουλίνης, τις οδηγίες διατροφής, την εκπαίδευση του παιδιού και της οικογένειας, που είναι από τους σημαντικότερους παράγοντες και την ψυχολογική υποστήριξη. Η ρύθμιση του σακχαρώδη διαβήτη είναι μία ισορροπία ανάμεσα σε φάρμακα, διατροφή και φυσική δραστηριότητα. Οι νέες τεχνολογίες επιτυγχάνουν καλύτερο έλεγχο, με πιο φιλικό προς το παιδί τρόπο, ενώ η έρευνα πάνω στη θεραπεία του ΣΔ-1 είναι εντατική με σκοπό τη γονιδιακή θεραπεία, που όταν γίνει πραγματικότητα θα μπορεί να προλάβει την εκδήλωση της νόσου, αλλά και να οδηγήσει σε αναγέννηση των κυττάρων στα ήδη διαβητικά παιδιά. Μέχρι τότε, η θεραπεία στοχεύει στη βέλτιστη ρύθμιση του σακχάρου αίματος, ώστε να αποφευχθούν οι απώτερες επιπλοκές του σακχαρώδη διαβήτη. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια παρατηρείται στα παιδιά μία αύξηση του σακχαρώδη διαβήτη-2 (τύπου ενηλίκων), η οποία φαίνεται να σχετίζεται άμεσα με την αύξηση της συχνότητας της παιδικής παχυσαρκίας και της μειωμένης άσκησης».

«Ένας διαφορετικός τρόπος ζωής»

Η Σούλα Καμινάρη, υπεύθυνη του τομέα υγείας του Ερυθρού Σταυρού στο Ρέθυμνο μιλώντας στα «Ρ.Ν.» τόνισε: «Ο διαβήτης είναι μία από τις χειρότερες ασθένειες, γιατί επιδρά σε όλο τον οργανισμό μας, βουλώνει αρτηρίες και επηρεάζει πολλά μέρη του σώματος. Κάνουμε αυτή τη δράση, όπως κάθε χρόνο με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα για τον σακχαρώδη διαβήτη. Πρέπει να εξεταζόμαστε πολύ συχνά όχι μόνο για το διαβήτη, αλλά και για τη γλυκοζυλιωμένη, η οποία δείχνει το σάκχαρο σε βάθος τριμήνου. Το πολύ ανησυχητικό είναι ότι και τα παιδιά έχουν αρχίσει από πολύ μικρή ηλικία και παρουσιάζουν διαβήτη, οπότε πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί. Ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει πως θα προφυλαχτεί».

Ένας διαφορετικός τρόπος ζωής, με ανάγκη για αλλαγή καθημερινών συνηθειών, που ξεκινούν από το φαγητό και σχετίζονται ακόμα και με την ψυχική υγεία. Η κ. Καμινάρη συμπλήρωσε: «Η κακή διατροφή, η ακινησία, το άγχος όλα αυτά επηρεάζουν τα ποσοστά του διαβήτη στον πληθυσμό. Ξεκινάμε από τον παιδικό διαβήτη και υπάρχει τύπος 1 και τύπος 2 για τους ενήλικες. Όλοι οι διαβητικοί πρέπει να προσέχουν τη διατροφή τους, την άσκησή τους, να μην ξεχνάνε την ινσουλίνη τους και να ακούνε ό,τι τους λέει ο γιατρός. Παλαιότερα μάλιστα υπήρχε ένα στίγμα προς τους διαβητικούς, οι οποίοι πολλές φορές ίσως χρειαζόταν να χορηγήσουν την ινσουλίνη τους σε κάποιο δημόσιο χώρο και ο κόσμος τρόμαζε με την ένεση. Πλέον είναι πολύ πιο διαδεδομένο, η τεχνολογία, αλλά και η εξοικείωση με το διαβήτη είναι αρκετά μεγαλύτερη. Αν έχεις άτομο στην οικογένειά σου με διαβήτη, σίγουρα γνωρίζεις».

Τέλος, μόνο η ενημέρωση και η συνέπεια μπορούν να οδηγήσουν στην πρόληψη, όπως επεσήμανε η εθελόντρια της νοσηλευτικής του Ερυθρού Σταυρού, Μαρία Κουτρουλάκη: «Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μία ασθένεια, για την οποία τις περισσότερες φορές ευθυνόμαστε εμείς οι ίδιοι, παρά μόνο αν είναι κληρονομικός. Η διατροφή μας και ο τρόπος ζωής μας καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το αν κάποιος μπορεί να αποκτήσει διαβήτη ή όχι. Η δράση του Ερυθρού Σταυρού υλοποιείται προκειμένου να δούμε πως μπορούμε να προλάβουμε την ασθένεια και να εξετάσουμε τρόπους που οι διαβητικοί μπορούν να εξασφαλίσουν μία καλή ποιότητα ζωής. Ο μοναδικός τρόπος για να το καταφέρουμε αυτό είναι μέσω της ενημέρωσης, της συνέπειας και του ιατρικού ελέγχου».