“Προσγειώθηκε το φάντομ”

Μια πτήση 70…. ετών έφτασε στο τέλος της. Ένα πρόωρο τέλος που δεν περίμενε κανείς από έναν πολύπειρο “πιλότο” ο οποίος μετρούσε ώρες “πτήσεων” εντός γηπέδων, έξω από αυτά, ως προπονητής, ως βιβλιογράφος αλλά και ως φιγούρα του μοντέρνου ποδοσφαίρου των γκολπόστ.
Ο Νίκος Σαργκάνης δεν βρίσκεται ανάμεσά μας. “Έφυγε” για το μεγάλο ταξίδι μετά από τη μάχη που έδινε το τελευταίο καιρό με τον καρκίνο. Λίγοι γνώριζαν… Η οικογένειά του κράτησε την περιπέτεια της υγείας του μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Δυστυχώς σήμερα (Κυριακή 8/12) τόσο οι οικείοι του όσο και όλη η φίλαθλη Ελλάδα θρηνούν για την αιφνίδια αυτή είδηση της απώλειάς του.
Ο Νίκος Σαργκάνης γεννήθηκε το 1954 και μέσα από τον Ηλυσιακό πρωτόπαιξε τερματοφύλακας από ανάγκη (έλλειψε ο βασικός κίπερ και αγωνίστηκε εκείνος κάνοντας σπουδαίες αποκρούσεις). Από τότε καθιερώθηκε ως τερματοφύλακας όμως το ελληνικό κοινό τον γνώρισε καλύτερα μέσα από τις εμφανίσεις του με την Καστοριά όπου στον τελικό κυπέλλου του 1980 απέκρουσε τρία πέναλτι!
Άμεσα πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό. Εκείνη τη χρονιά κάνει μια απίστευτη εμφάνιση με την εθνική ομάδα η οποία κέρδισε με 0-1 μέσα σtη Δανία παίρνοντας το προσωνύμιο “Φάντομ”
Με τον Ολυμπιακό κατακτά 3 πρωταθλήματα και 2 κύπελλα. Σε αγώνα απέναντι στον ΟΦΗ στο “Γ. Καραϊσκάκης” πραγματοποιεί την απόκρουση της δεκαετίας σε κεφαλιά του Βλαστού αναγκάζοντας τον Τσιριμώκο να πάει και να τον φιλήσει. Η κίνηση του τελευταίου βραβεύθηκε με το πρώτο ελληνικό fair play. Η φάση έπαiζε για δεκαετίες ως εισαγωγή στην πασίγνωστη κυριακάτικη εκπομπή “Αθλητική Κυριακή”.
Το 1985 πήρε μεταγραφή στον Παναθηναϊκό. Με το τριφύλλι κατακτά 2 πρωταθλήματα και 3 κύπελλα με το ένα εξ αυτών να το κατακτά απέναντι στον Ολυμπιακό αποκρούοντας 2 πέναλτι! Ήταν τερματοφύλακας που σούταρε πέναλτι!
Το 1990 με τον Αθηναϊκό φτάνει να αποκλειστεί στην παράταση από τη μεγάλη και ακμάζουσα εκείνη την περίοδο Μάντσεστερ Γιουνάιντετ (0-0 στην Αθήνα, 0-0 στην Αγγλία και 0-2 στην παράταση).
Ο μεγάλος Σαργκάνης έμεινε στις μνήμες όλων μας ως ο τερματοφύλακας με το ομορφότερο στυλ στο έγχρωμο ποδόσφαιρο, ως ο κίπερ με το καλύτερο “σπάσιμο” μέσης κατά τις εκτινάξεις του, ως ο λόγος να εμπνεύσει τόσους πιτσιρικάδες να παίζουν τερματοφύλακες και να μην θεωρούνται ότι μπαίνουν να παίξουν σ’ ένα δίτερμα μόνο και μόνο επειδή δεν γνωρίζουν από ποδόσφαιρο…
Ο γράφων ήταν παιδάκι όταν πλησίασε τον 32χρονο τότε γκολκίπερ για να του εκφράσει τον θαυμασμό του κι ας ανήκε η καρδιά του σε διαφορετικό σύλλογο.
Κυρίως όμως ο Νίκος Σαργκάνης μένει στις μνήμες όλων μας ως μια ισχυρή προσωπικότητα και ως η φυσιογνωμία που παρ’ ότι πληγώθηκε, άλλαξε στρατόπεδο αλλά δεν πρόδωσε τον σύλλογο για τον οποίο εργάστηκε. Και τούτο αναγνωρίστηκε μετά από κάμποσα χρόνια.
Έκανε αγαπημένους φίλους κι όπως, ο Ρεθεμνιώτης παλαίμαχος ποδοσφαιριστής και συμπαίκτης του στον Ολυμπιακό Γιώργος Κοκολάκης του έγραψε σε προσωπικό του λογαριασμό αποχαιρετώντας τον: “Σε ευχαριστώ που άφησες χώρο στην καρδιά σου για να βρίσκομαι σ’ αυτή αδερφέ μου”…
Αντίο σπουδαίε Νίκο Σαργκάνη.