Η Ελλάδα δεν ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες χώρες του κόσμου. Πολύ περισσότερο στις μέρες που ζούμε.
Όσοι την αγαπούν ως πατρίδα είναι πρόθυμοι να θυσιαστούν για το χατίρι της, όσοι τη βλέπουν ως χρυσωρυχείο καραδοκούν να εκμεταλλευτούν κάθε σπιθαμή της.
Και το αξιοπρόσεκτο είναι ότι στους μεν πρώτους μπορούν να συμπεριληφθούν εξαιτίας λόγων ή έργων τους και αρκετοί που έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει εκτός ελληνικών συνόρων, στους δε δεύτερους με όσα λένε και κάνουν πολλοί επίσης που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν εντός ελλαδικών ορίων…
Σε πρωτόγνωρους δρόμους, λοιπόν, και σε μιαν δύσκολη εποχή, που ομοιάζει με ανηφορική και γεμάτη αγκάθια δύσβατη ατραπό, για την Ελλάδα και τους Έλληνες, το μόνο που εύχεσαι είναι να έχεις δύναμη ψυχοσωματική και πνευματική ισορροπία να προχωράς χωρίς να σε ξεστρατίζει τίποτα, σαν σαγηνεύτρα Σειρήνα ή δόλιος δημαγωγός, από τις πατροπαράδοτες αξίες & αρχές σου. Τις αρχές και τις αξίες που βοηθούν και κοντά στους άλλους να έρχεσαι και μαζί τους να αγωνίζεσαι άδολα και ανιδιοτελώς, ώστε να υπερβείτε τα καθημερινά κοινά εμπόδια της ζωής…
Και κλείνοντας υπενθυμίζω ότι η μόνη περίπτωση να εκπέσουν αυτές ακριβώς οι προσωπικές μας αρχές και αξίες είναι να τις υποτιμήσουμε εμείς οι ίδιοι υπερτιμώντας ήσσονος πραγματικής αξίας τι έναντι αυτών …
