Εξετάζοντας επισταμένως τις σχέσεις μεταξύ Ρωσίας, Ευρώπης και Αμερικής, ο ιστορικός Timothy Snyder στο βιβλίο του «Ο δρόμος προς την Ανελευθερία» (κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος) γράφει: Το 2012 στοχαστές του φασισμού απέκτησαν κεντρικό ρόλο στη σύγχρονη ρωσική πραγματικότητα, από ένα πρόεδρο που προφανώς αισθάνθηκε ότι τους χρειαζόταν. Ο Ilyin αποκαταστάθηκε από την πολιτεία με τον πιο ολοκληρωμένο τρόπο που θα μπορούσε να συμβεί σε φιλόσοφο. Ο Πούτιν στην πιο σημαντική του δημόσια ομιλία αναφέρθηκε στον Gumilev. Ο Dugin έγινε τακτικός επισκέπτης του μεγαλύτερου ρωσικού τηλεοπτικού καναλιού. Η ιδέα της «Ευρασίας» αναδείχθηκε ως κεντρική στη μεγαλύτερη δεξαμενή σκέψης, το Izborsk Club. Στα μέλη του ομίλου συμπεριλαμβάνονταν οι Dugin, Glazyev, και Tikhon Shevkunov – ο αγαπημένος μοναχός του Πούτιν και συνοδός του στον τάφο του Ilyin. Ο Shevkunov ως συγγραφέας ενός bestseller στη Ρωσία το 2012, εισηγήθηκε την κυκλική ιδέα ότι ο Πούτιν αποτελούσε μετενσάρκωση του Volodymyr/Valdemar των Ρως (απόδοση από το αγγλικό κείμενο).
Αυτή την εβδομάδα στο ελληνικό κοινοβούλιο θα μιλήσει ένας άλλος Volodymyr, o Volodymyr Zelenskyy. Θα ζητήσει έμπρακτη συμπαράσταση στον πόλεμο της χώρας του, απέναντι στο καθεστώς Πούτιν που σχεδιάζει μια νέα σοβιετική υπερδύναμη με φασιστικά χαρακτηριστικά, αναλαμβάνοντας προσωπικό ρόλο θεόπνευστου ηγέτη (βλπ. τεκμηρίωση Snyder).
Αρνητικά στην ομιλία Ζελένσκι τοποθετήθηκε η κομμουνιστική αριστερά. Το ΚΚΕ στην ανακοίνωσή του στηρίζει το αφήγημα Πούτιν περί φασιστικής ουκρανικής κυβέρνησης η οποία έχει ενσωματώσει ναζιστικές οργανώσεις και διώκει κομουνιστές. Προφανώς το ΚΚΕ για να ησυχάσει το ελληνικό ακροατήριο που έχει πρόσβαση σε πολλαπλές πηγές πληροφόρησης, σε αντίθεση με αυτό της Ρωσίας και βλέπει τις δολοφονίες αμάχων και τις καταστροφές στην Ουκρανία από τις ρωσικές βόμβες να συνεχίζονται, πετάει στο τραπέζι και μια ίση απόσταση από κάθε ηγέτη, είτε λέγεται Πούτιν, είτε Μπάιντεν. Έτσι το ΚΚΕ θα γυρίσει πλευρό και θα κοιμηθεί ήσυχα περιμένοντας τις επόμενες εκλογές να ξεσκονίσει τα τσιτάτα κατά των ιμπεριαλιστών της Δύσης, τσιτάτα ανατριχιαστικά όμοια με αυτά που ο απολυταρχικός Πούτιν χρησιμοποιεί για να εξηγήσει την εισβολή στην Ουκρανία και τα εγκλήματα πολέμου, για τα οποία κάποια στιγμή θα λογοδοτήσει.
Αρνητικά τοποθετείται και η φασιστική δεξιά. Το κόμμα Βελόπουλου ποντάρει στο χαρτί ενός ιδιότυπου πατριωτισμού. Αναμένει, όπως λέει η ανακοίνωση, με ενδιαφέρον τις εξηγήσεις του κ. Ζελένσκι για την αμυντική συμφωνία που είχε υπογράψει η Ουκρανία πολύ πριν τον πόλεμο με την Τουρκία, κάνοντας αναφορά στη συμπεριφορά του ουκρανικού κράτους έναντι της ελληνικής εθνικής μειονότητας. Ο κ. Βελόπουλος είναι μεγάλος θαυμαστής του Πούτιν. Ίσως σε αυτό να έχουν συμβάλει κοινές «Αγιορίτικες» διαδρομές και θρησκευτικές ανησυχίες. Δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο μεν πρόεδρος Πούτιν παρουσιάζεται ως ο εκλεκτός του Κυρίου που θα σώσει τη χώρα του από την παρακμιακή Δύση, ο δε κ. Βελόπουλος ως κομιστής και πωλητής επιστολών του Ιησού!
Κομμουνιστική αριστερά, φασιστική δεξιά και κάπου ανάμεσα η τοποθέτηση Βαρουφάκη του Μέρα25 που, προφανώς μιλώντας ως οικονομολόγος, καλεί τον ουκρανικό λαό να ζυγίσει απέναντι στην ελευθερία και τη δημοκρατία το στομάχι!
Δε συμφωνώ προσωπικά με κανένα από τα τρία παραπάνω κόμματα και τη στάση τους στο ρωσο-ουκρανικό πόλεμο, αλλά νιώθω αισιοδοξία που σε αυτή την ιστορική στιγμή, στην Ελλάδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ τα κόμματα έχουν το δικαίωμα της γνώμης τους και εγώ την ευκαιρία να δημοσιεύσω τη δική μου.
