Πεθαίνουν οι “Θεοί”; Ίσως πάνε κάπου αλλού. Παρ’ όλα αυτά, ο βιολογικός θάνατος ενός τεράστιου, ενός ξεχωριστού ανάμεσα σε 8 δις κόσμου, τον βοηθάει να γίνει ακόμη πιο σημαντικός, ακόμη πιο μυθικός…
Ο Έντσον Αράντες, Ντο Νασιμένο, ή αλλιώς “Πελέ”, όπως τον “ξέρουν” και οι… πέτρες, πέρασε στην αιωνιότητα.
Για τη Βραζιλία των διακοσίων δεκατριών εκατομμυρίων ανθρώπων αλλά και για κάτι παραπάνω από τρία με τέσσερα δις κόσμου στην υπόλοιπη υφήλιο που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο ή που απλώς το γνωρίζουν ως άθλημα, μόλις έβλεπε κάτι μαγικό σε τρίπλα από κάποιον παίκτη σ’ ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο πετούσε την ατάκα “Μα ποιός είσαι; Ο Πελέ;”, επικρατεί πλέον πένθος από το βράδυ της Πέμπτης. Μπορεί να μην κλαίνε, μπορεί να μην ήταν κάτι σοκαριστικό η αποχώρησή του από τα εγκόσμια όπως π.χ. ο θάνατος του Ντιέγκο Μαραντόνα στο 60 του πριν από δύο χρόνια, όμως ο Πελέ φρόντισε να φύγει ευγενικά στα 82 του χρόνια όπως ακριβώς αγωνιζόταν.
Ο Πελέ υπήρξε ο παμμέγιστος ποδοσφαιριστής που κατάφερε στο πρόσωπό του να αντανακλά όλη δύναμη του διαφορετικού, του αλλιώτικου, του απροσέγγιστου.
Και προσέξτε… Ήταν μαύρος! Σε μια εποχή όπου η διαφορετικότητα ακόμα βρισκόταν σε περίοπτη θέση για πάμπολλες “υψηλές” κοινωνίες. Αυτή η διαφορετικότητά όμως με τον τρόπο που την αντιμετώπιζε μεγάλο μέρος εκείνου του κόσμου, δεν είχε θέση στο ποδόσφαιρο που εκείνος παρουσίαζε και επί της ουσίας, διαφήμιζε.
Για χάρη του, οι στρατοί των αντιμαχόμενων πλευρών στη Νιγηρία, σ’ έναν από τους σαθρούς και αιματοβαμμένους εμφυλίους, συμφώνησαν σε διήμερη κατάπαυση πυρός.
Η μόνη του διαφορά, αυτή που εκείνος ποτέ δεν έφερε στο προσκήνιο αλλά ο ίδιος ο κόσμος γιατί, αρέσουν οι αντιφωνίες, οι ίντριγκες ήταν, για το ποιός υπήρξε καλύτερος ποδοσφαιρικός… Εκείνος ή ο Ντιέγκο;
Συγκρίσιμα μεγέθη δεν υπάρχουν. Η γνωστή άποψη το ότι ο Μαραντόνα πήρε από το χέρι την Αργεντινή και την οδήγησε στο κύπελλο του 1986 ή με τη Νάπολι επίσης, ισχύει…
Υπάρχει όμως κι εκείνη η άποψη που δίχως αμφισβήτηση αναφέρει το εξής: Τρία παγκόσμια κύπελλα, 1000 καταγεγραμμένα γκολ και τρίπλες και επινοήσεις σε μια άλλη εποχή όπου δεν υπήρχε η δύναμη της εικόνας, της τηλεόρασης για να μπορεί εκείνος να καταγράψει κάτι από κάποιον άλλον…
Στους δε αγώνες που έδινε η βάναυση αντιμετώπιση που είχε από κάποιους αμυντικούς ήταν σε καθημερινή βάση. Και προσέξτε! Δεν υπήρχε η κίτρινη κάρτα από τους διαιτητές!
Κοντολογίς, ο Πελέ έζησε μια ζωή γεμάτη αποδεικνύοντας αυτό το κλασικό που ωστόσο πρέπει να γνωρίζουν όλοι… Η μπάλα μέσα της έχει δόξα και χρήμα. Απλά είναι καλά κλειδωμένα. Εκείνος ήταν ο πρώτος που τα ξεκλείδωσε και έζησε μέσα από αυτά τα δύο, σχεδόν τα πάντα.
