To πνευματικό Ρέθυμνο τιμήθηκε ξανά από την Ακαδημία Αθηνών αυτή τη φορά χάρις στον Ρεθεμνιώτη συγγραφέα κ. Μελέτη Δρετουλάκη. Ο επιφανής, αλλά τόσο σεμνός λόγιος του τόπου μας, τιμήθηκε στην κατηγορία «Τάξη των Γραμμάτων και Καλών Τεχνών» με το βραβείο του Κέντρου Ερεύνης των Νεοελληνικών Διαλέκτων και Ιδιωμάτων – Ι.Λ.Ν.Ε. της Ακαδημίας Αθηνών, για την ανέκδοτη μελέτη του με τίτλο «Λεξικό ερμηνευτικό και ετυμολογικό του Ρεθυμνιώτικου γλωσσικού ιδιώματος».
Η βράβευσή του έγινε στην πανηγυρική συνεδρίαση της Ακαδημίας Αθηνών την Τρίτη 20 Δεκεμβρίου. Κι ήταν μια δικαίωση για τον κ. Μελέτη Δρετουλάκη, που ζει τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα, αλλά ποτέ δεν έχει ξεχάσει το Ρέθυμνο.
Για το έργο του αυτό, ο τιμώμενος αναφέρει στον πρόλογό του μεταξύ άλλων:
«Το παρόν λεξικό, αναφερόμενο κατά κύριο λόγο στο ρεθυμνιώτικο γλωσσικό ιδίωμα, έχει βασικό μεν σκοπό να καλύψει την έλλειψη αντίστοιχου λεξικού, και για το Ρέθυμνο, δευτερευόντως δε να συμπληρώσει προγενέστερες πολύ αξιόλογες λεξικογραφικές εργασίες, σχετικές με το γλωσσικό ιδίωμα διαφόρων άλλων περιοχών της Κρήτης, από την άποψη της, κατά την άμεση γνώση του συγγραφέα, ακριβούς ορθότητας ορισμένων εκ των αναφερομένων σ’ αυτές ρεθυμνιώτικων λέξεων και λοιπών γλωσσικών στοιχείων.
Όσα περιλαμβάνονται σ’ αυτή την εργασία, αποτελούν, κατά το μέγιστο μέρος τους, αποθησαύρισμα, επί σειρά δεκαετιών, προσωπικών ακουσμάτων, καταγεγραμμένων με μαγνητοφωνική σχεδόν ακρίβεια, όχι μόνο στη μνήμη αλλά και σε ογκώδες σημειωματολογικό Αρχείο το οποίο κατόρθωνε να διασώζει και να πλουτίζει με την πάροδο των δεκαετιών και το οποίο αποτέλεσε, μαζί με τα κάθε είδους κείμενα, τα συνταγμένα στο κρητικό και ιδιαίτερα στο Ρεθυμνιώτικο γλωσσικό ιδίωμα και ύφος, διανθισμένα με πλούσια στοιχεία αυτών, το βασικότερο βοήθημά του σ’ αυτή του την εργασία.
Τα περιεχόμενα, ακόμη, σ’ αυτό το λεξικό αποτελούν, επιλεγμένη συγκέντρωση ξεχασμένων λέξεων γνήσιου κρητικού γλωσσικού ύφους διάσπαρτων σε κείμενα κρητικών, και ιδιαίτερα ρεθυμνιωτών συγγραφέων, ή ακόμη, και στην προφορική παράδοση ανώνυμων κι επώνυμων ριμαδόρων, μαντιναδολόγων, λαϊκών παραμυθάδων και χωρατατζήδων ανεκδοτολόγων.
Τούτο ασφαλώς δε σημαίνει ότι το μέρος του γλωσσικού αυτού υλικού δε συναντάται και σε άλλες, εκτός νομού Ρεθύμνου, περιοχές της Κρήτης. Διότι, πέρα από τα επιχωριάζοντα σε κάθε νομό ιδιαίτερα γλωσσικά στοιχεία, υπάρχει και το κοινό κρητικό γλωσσικό ιδίωμα, που μιλιέται σ’ όλη την Κρήτη, το υλικό του οποίου δε μπορούσε, φυσικά, να μη περιληφθεί, έστω και μερικώς, στο παρόν λεξικό.
Γενικά ομολογείται ότι, παρά την καθημερινή πολύωρη και σχολαστική ενασχόληση με το παρόν λεξικό, επί σειράν ετών και ιδιαίτερα κατά την τελευταία δεκαετία, δεν τρέφονται αυταπάτες, για την απόλυτη επιτυχία αυτής της τόσο δύσκολης δουλειάς, που αποπειράθηκα να καταπιαστώ και να φέρω εις πέρας εντελώς μόνος μου. Δηλ. χωρίς τη συλλογική βοήθεια επιστημόνων βοηθών, ως είθισται να γίνεται σ’ αυτές τις προσπάθειες.
Ανεξάρτητα, όμως, από το ποσοστό επιτυχίας των στόχων του έργου, εκείνο, που εγώ τουλάχιστον θεωρώ αισιόδοξο και, ως εκ τούτου, παρήγορο, είναι, κατ’ αρχήν, η ικανοποίησή μου από την πίστη ότι συνέβαλα, με τις όποιες δυνάμεις διαθέτω, καταρχήν μεν στη συμπλήρωση όσων πολύ αξιόλογων εργασιών έχουν γίνει μέχρι τώρα πάνω σ’ αυτόν τον τομέα, ελπίζοντας ότι, στο μέλλον, θα ακολουθήσουν, και άλλοι, ικανότεροί μου, με ανακάλυψη καινούργιων ευρημάτων και αποθησαύρισμά τους, δεδομένου ότι η γλώσσα αποτελεί έναν ανεξάντλητο ωκεανό ερευνητικού υλικού.
Θερμά συγχαρητήρια στον κ. Δρετουλάκη για τη βράβευση του από την Ακαδημία Αθηνών, με την ευχή να εμπλουτίσει τα Κρητικά Γράμματα και με άλλα έργα σημαντικά όπως τα προηγούμενα.
Βιογραφικό
Οι παλιοί Ρεθεμνιώτες θα θυμούνται ασφαλώς τον γιο του παλαιού φιλολόγου γυμνασιάρχη Εμμανουήλ Δρετουλάκη που γεννήθηκε στη Γέννα Αμαρίου του 1931. Τέλειωσε με επιτυχία το γυμνάσιο αριστεύοντας πάντα και κρατώντας με υπερηφάνεια τη σημαία του σχολείου του, τρόπαιο των επιδόσεών του. Σπούδασε κλασσική φιλολογία στο πανεπιστήμιο της Αθήνας (1949-1954). Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία επί διετία (1955-1956) ως έφεδρος αξιωματικός.
Διορίστηκε στη Δημόσια Μέση Εκπαίδευση και υπηρέτησε ως καθηγητής, ως γυμνασιάρχης και ως λυκειάρχης σε διάφορα γυμνάσια και λύκεια της χώρας (1958-1988). Επί 5/ετία (1966-1970) υπηρέτησε και ως Βοηθός Γενικών Επιθεωρητών Μέσης Εκπαιδεύσεως Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε δύο χρόνια στο Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης (1973-1974), λαβών το πτυχίον του με βαθμόν Άριστα. Έχει δημοσιεύσει σε διάφορα περιοδικά, εφημερίδες και την Εγκυκλοπαίδεια Χάρη Πάτση πολλά άρθρα και μελέτες, επιστημονικού, κοινωνικού, και πολιτικού περιεχομένου. Για την εκπαιδευτική και κοινωνική του δράση έχει βραβευθεί από διάφορους εκπαιδευτικούς και αυτοδιοικητικούς φορείς, από δε την Αρχιεπισκοπή Κρήτης έχει τιμηθεί με τον Σταυρό των Αποστόλων Παύλου και Τίτου, ιδιαίτερα για την αποφασιστική προσωπική πρωτοβουλία και συμβολή του στην εξασφάλιση των απαιτουμένων κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση της ανέγερσης του περικαλλούς ιερού ναού της Αγίας Φωτεινής Συβρίτου Αμαρίου.
Στον χώρο της Λογοτεχνίας παρουσιάστηκε με το μυθιστόρημα «Φωνές από τα μνήμα τα τ’ Άι Νούφρη», (α΄εκδ. Αθήνα 1973), β΄ έκδ. Ιανός, Αθήνα 2017. Άλλα του έργα είναι: «Αναπνοές του Ψηλορείτη» ( διηγήματα, α΄ έκδ., «Δωρικός», Αθήνα 1977, β΄ έκδοση, διηγήματα-ποίηση, «Λευκή Σελίδα», Αθήνα 2013), «Ο Σταυρούλης», (μυθιστόρημα, «Βιβλιοεκδοτική», Αθήνα 2003), «Οι Φευγάτοι»,(μυθιστόρημα, Publibook, Aθήνα 2010), «Ο Παύλος και ο Παυλής» (μυθιστόρημα, Ιανός Αθήνα 2016, «Το ηρωϊκό στοιχείο στο έργο του Καζαντζάκη, ως δύναμη θέωσης του ανθρώπου» (μελέτη, εφημερ. «Ρεθ. Νέα», 2007) κ.π.ά. άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά.
Είναι παντρεμένος με σύζυγο εκπαιδευτικό, της Μ.Ε. επίσης, και διαμένει, μετά τη συνταξιοδότησή του από τη Μ.Ε., μόνιμα στην Αθήνα και κατά σύντομες περιόδους στο Ρέθυμνο, όπου διατηρεί ιδιόκτητες κατοικίες, ασχολούμενος με το επιστημονικό και λογοτεχνικό έργο του.
