Ο Ιούλιος μπαίνει κουβαλώντας πολιτικές επετείους. Αυτό κατά κάποιο τρόπο τον έχει αναβαθμίσει από την απλή κατηγορία του καλοκαιρινού μήνα διακοπών.
Πέντε χρόνια πριν τέτοιες ημέρες το 61,4% των συμπολιτών μας ψήφιζαν ΟΧΙ, χόρευαν και τραγουδούσαν στο Σύνταγμα δημοτικά και αντάρτικα! Ήθελαν να συγκαταλέγονται στα αγρίμια και όχι στις κότες (σύμφωνα με την «πολάκια» μαντινάδα της εποχής). Ο πρωθυπουργός τότε Αλέξης Τσίπρας ζούσε το επαναστατικό αριστερό του όνειρο, μπορεί και ονείρωξη, λαμβάνοντας συγχαρητήρια τηλεγραφήματα από ηγέτες χώρων όπως η Κούβα και η Βενεζουέλα και ως άλλος επαναστάτης, σήκωνε το μπαϊράκι του αγώνα. Στο εξωτερικό απειλούσε τους εταίρους μας στην ΕΕ, μπορούμε να τους αναφέρουμε και ως δανειστές μας, ενώ στο εσωτερικό φρόντιζε να διχάζει τους πολίτες. Από τη μια μεριά οι Έλληνες και από την άλλη οι Μενουμε-ευρώπηδες (δοσίλογοι, μερκελιστές)! Το τι επακολούθησε το θυμόμαστε. Όσοι θα ήθελαν να φρεσκάρουν τη μνήμη τους, δεν έχουν παρά να (ξανα)διαβάσουν την Τελευταία Μπλόφα των Βαρβιτσιώτη και Δενδρινού. Να παινευτούμε ότι συμβάλαμε και πάλι στον εμπλουτισμό του παγκόσμιου λεξιλογίου, αυτή τη φορά με τη λέξη kolotoumpa!
Στο σήμερα, ένα χρόνο μετά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές και την αλλαγή πολιτικής σκυτάλης τέτοιες ημέρες επίσης, διαβάζουμε τα αποτελέσματα μεγάλης έρευνας κοινής γνώμης από την εταιρεία MARC για το «ΘΕΜΑ», για την αξιολόγηση του κυβερνητικού έργου και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Αναμφίβολα διανύουμε μια πρωτοφανή σε παγκόσμια κλίμακα, μια πολύ δύσκολη και αβέβαιη χρονιά με προβλήματα σε όλους τους τομείς: οικονομίας, εργασίας, υγείας, εξωτερικής ασφάλειας. Προβλήματα που πρέπει να διαχειριστεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Το 67% των πολιτών σύμφωνα με την έρευνα, αξιολογούν θετικά ή μάλλον θετικά το κυβερνητικό έργο ενώ το 60% δίνει ψήφο καταλληλόλητας στον νυν πρωθυπουργό. Άντε τώρα ξεχώριζε τα αγρίμια από τις κότες!
Η αντεστραμμένη, σχεδόν σουρεαλιστική, εικόνα που παρουσιάζουν τα παραπάνω νούμερα μπορεί να εξηγηθεί όταν δούμε τον τρόπο που πολιτεύτηκαν και (αντι)πολιτεύονται οι τέως και οι νυν κυβερνώντες, ξεκινώντας από την παραδοχή ότι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν έχει μαζοχιστικές και αυτοκαταστροφικές τάσεις. Από τη μία μεριά ο κ. Τσίπρας επέλεξε τα Π της συμφοράς (Παπάς, Παπαγγελόπουλος, Παπαδημούλης – εδώ κάποιοι μπορούν να εντάξουν και Πολάκης. Το κάθε Π με τη δική του αξία και προσφορά στη διαμόρφωση της πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ) και μια σειρά φίλων, παλιών συμμαθητών για να αναλάβουν το στρατηγικό σχεδιασμό και την πορεία της χώρας. Από την άλλη ο κ. Μητσοτάκης ξεκίνησε ενεργοποιώντας μια ομάδα επιτυχημένων, επιστημόνων και τεχνοκρατών οι οποίοι ανέλαβαν το τιτάνιο έργο να αλλάξουν την εικόνα της χώρας στα μάτια τα δικά μας και του κόσμου. Και μάλλον τα καταφέρνουν, αν κρίνουμε από δημοσιεύματα και αναφορές των διεθνών μέσων, πέρα από τις δικές μας έρευνες γνώμης.
Την ίδια στιγμή ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν αναλαμβάνει ουσιαστικά καμία ευθύνη, ενώ ονειρεύεται ειδικά δικαστήρια μήπως πάρει κάτι από την αίγλη του κυνηγημένου και ξεχάσουμε τον τρόπο και τους ανθρώπους με τους οποίους κυβέρνησε «το μαγαζί»! Σε πρόσφατη συνέντευξή ο κ. Τσίπρας, αφού χαζοχαριτωμένα κατά τη γνώμη μου, συνδυάζει την αλλαγή πρωθυπουργού με την έναρξη της πανδημίας, δηλώνει ότι το κόμμα του και ο ίδιος είναι έτοιμος να «βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά και πάλι αν χρειαστεί» και είμαι σίγουρη ότι εκείνη τη στιγμή ένα ρίγος διαπέρασε τη ραχοκοκαλιά του 61,4% των πολιτών που τον άκουσαν!
