Αγαπημένε μου Αϊ Βασίλη, σου γράφω έγκαιρα για να προγραμματίσεις τις δουλειές σου. Εγώ εδώ στην Ελλάδα δεν πρόκειται να σου ζητήσω να μου φέρεις κάτι, αφού συνήθισα τα τρία τελευταία χρόνια μόνο να μου παίρνουν, να με ληστεύουν με εκβιασμούς και να μου λένε ότι κάνω θυσίες. Λοιπόν θέλω φέτος με τον ερχομό σου πρώτα να μου πάρεις κάποια πράγματα και μετά θα σου πω τι θέλω να μου δώσεις.
Σε παρακαλώ καλέ μου Άγιε, που η πολυεθνική αεριούχου ποτού σ’ έκανε χοντρούλη και κοκκινοσκούφη, έλα και πάρε όλους τους απατεώνες που μπορούν να χωρέσουν στον άπατο σάκο σου. Πάρε όλους τους ανόητους που διαπραγματεύονται -λέει- πότε θα μας πάρουν τα σπίτια. Πάρε και κάνε τους ότι θέλεις όλους εκείνους τους χαζοχαρούμενους που θέλουν λέει να διαπραγματευτούν με το πρωτογενές πλεόνασμα, ενώ έχουν φεσώσει όλους τους πολίτες. Πάρε στη Λαπωνία και κλείδωσε στα ιγκλού όλους τους σωτήρες που γαβγίζουν ολημερίς στα τηλεοπτικά παράθυρα και αν χωρέσουν πάρε και μερικούς δημοσιογράφους να παίρνουν συνεντεύξεις με κανένα τάρανδο ή πιγκουίνο, αφού αυτούς ίσως τους πείσουν για την αντικειμενικότητά τους. Είμαι σίγουρος πως θα πείσουν όλα τα ζώα των πάγων για την αναγκαιότητα των «θυσιών» του λαού μας.
Έλα καλέ μου Άγιε, και μην μπεις στον κόπο να περνάς από καμινάδες ή να σκαρφαλώνεις από μπαλκόνια. Θα σου ανοίξω εγώ ορθάνοιχτες όλες τις πόρτες, αρκεί να ξεβρωμίσεις απ’ τους καλικάτζαρους το σπίτι μου, τη χώρα μου. Θα σε φιλέψω ό,τι θέλεις, θα σε φιλοξενήσω το καλοκαίρι σ’ όποιο νησί επιθυμείς, αρκεί να πάρεις μαζί σου κάτι υπουργοειδή φωνασκούντα ή κεκεδίζοντα ή ευτραφή ή τεχνοκρατο-ούφο που μας κάνουν τη ζωή κόλαση. Δε θα μας λείψουν καθόλου, αλλά σε παρακαλώ εκεί που θα τους πας, βάλε τους πολύ-πολύ πάγο, μην τυχόν και ξεμπλέξουμε εμείς και μπλέξουν εκεί τους λίγους Εσκιμώους, που έχουν απομείνει. Αυτοί είναι ικανοί να τους φορολογήσουν και τα παγόβουνα κι είναι κρίμα μεροκαματιάρηδες άνθρωποι.
Όμως Άγιε Βασίλη μια που θα ‘ρθεις θέλω να μου φέρεις και κάποια πράγματα. Όχι δε θα σου ζητήσω τεχνολογικά θαύματα, ηλεκτρονικές συσκευές, μοδάτα γκατζετάκια. Δε θα σε κουράσω καν με φορτίο βαρύ, γιατί έτσι γεράκος και βαρυκόκαλος που είσαι θα ήμουν αγενής να σε δυσκόλευα περισσότερο. Αυτά που θέλω και σου ζητώ για τον καινούριο χρόνο να φέρεις δεν πιάνουν χώρο, δεν έχουν βάρος, δε θα σε δυσκολέψουν καθόλου.
Θέλω καλέ μου Άγιε, να μου φέρεις τη χαμένη μου αξιοπρέπεια, την περηφάνια που έχασα, τα ξενιτεμένα μου παιδιά, τον πληγωμένο εγωισμό των απόμαχων της ζωής, το γέλιο στις αυλές των σχολείων, τη χαρά στους νέους γονείς. Δώσε δύναμη και κουράγιο στους ερωτευμένους να παντρευτούν, στους νιόπαντρους να κάνουν παιδιά, πολλά – πολλά ελληνάκια, φέρε ελπίδα, γαλάζιο τ’ ουρανού και φως του ήλιου στην καρδιά μας. Κάνε μου τη χάρη και κράτα μας και λίγη πίστη, μερικές ιστορίες των παππούδων μας, μερικά εργόχειρα και συνταγές των γιαγιάδων μας. Φέρε μου μερικά ποιήματα του Σεφέρη, στίχους του Ρίτσου και του Γκάτσου, μελωδίες του Μάνου και του Μίκη, χρώματα του Τσαρούχη, Κρητική ψυχή του Καζαντζάκη, του Θεοτοκόπουλου. Μην τσιγκουνευτείς ιστορίες, πολλές-πολλές ιστορίες και πολλά παραμύθια.
Στρίμωξε όσα περισσότερα μπορείς, μυρωδιές, ήχους, κελαϊδίσματα, κρότους από πιστόλες, φέρε ό,τι μπορεί να σηκώσει ένα νεογέννητο κι ένας αιωνόβιος. Κουβάλησε ό,τι δεν έχει βάρος κι όμως είναι τόσο «βαρύ»!!!
Όλα τ’ άλλα πάρε τα…
* Ο Μιχάλης Τζανάκης είναι φιλόλογος-συγγραφέας
istor.tzanakis@gmail.com