Μια φορά κι έναν καιρό σε μια γωνιά του απέραντου σύμπαντος, σ’ ένα μικρό αλλά φιλόξενο πλανήτη, εμφανίστηκε η ζωή! Είναι τόσο δυνατή που εξακολουθεί να υπάρχει, μετά από δισεκατομμύρια χρόνια που πέρασαν από τότε.
Κατά τη διαδικασία της εξέλιξης των ειδών άρχισε να εμφανίζεται ένα πλάσμα, που σιγά σιγά ολοκληρώθηκε και ονομάστηκε άνθρωπος. Ο άνθρωπος που διέθετε ευφυΐα προόδευσε πολύ και δημιούργησε τις τελευταίες χιλιετίες ένα σπουδαίο πολιτισμό, που συνεχώς εξελίσσεται. Μέχρι και τον 19ο αιώνα ο σοφός άνθρωπος σεβόταν το περιβάλλον της γης που τον φιλοξενούσε. Δεν είχαν ακόμη εφευρεθεί οι μηχανές που προκαλούν την καταστροφή της ζωής, όταν χρησιμοποιούνται αλόγιστα!
Ώσπου ήρθε ο 20ός αιώνας και με τη λεγόμενη βιομηχανική επανάσταση, άλλαξε εντελώς η ζωή στη Γη. Δημιουργήθηκαν πολλές μεγάλες πόλεις, αναπτύχθηκε ο αστικός τρόπος ζωής, κατασκευάζονταν πολλά σπουδαία έργα και βιομηχανικά προϊόντα. Η ζωή των ανθρώπων έγινε ευκολότερη, ανετότερη και πιο ευχάριστη. Όμως όσο αναπτυσσόταν η βιομηχανοποίηση των πάντων, τόσο απομακρυνόταν ο άνθρωπος απ’ τη φύση, που είναι το πραγματικό σπίτι του, όπως και τόσων άλλων πλασμάτων.
Το θλιβερό έργο της καταστροφής του πλανήτη επεκτεινόταν διαρκώς με την αυξανόμενη ρύπανση σε όλα τα φυσικά περιβάλλοντα με τη διατάραξη των οικοσυστημάτων. Συν τοις άλλοις ο ανταγωνισμός και οι διαφορές μεταξύ των κρατών για την επικράτηση εις βάρος των άλλων, προκάλεσαν και εξακολουθούν να προκαλούν ολέθριους πολέμους. Φτάνοντας στον 21ο αιώνα, παρατηρούνται τεράστιες αντιθέσεις σ’ όλο τον κόσμο.
Υπάρχουν πολλές χώρες της Γης που οι κάτοικοί τους ζουν σε πρωτόγονες συνθήκες. Μαστίζονται από πολέμους, φτώχεια, πείνα, αρρώστιες. Αυτό τους αναγκάζει να στρέφονται προς τη μετανάστευση, αναζητώντας μια ζωή ασφαλέστερη. Στο λεγόμενο δυτικό κόσμο διαιωνίζονται επίσης πολλά, διαφορετικά προβλήματα, που αφορούν τον τρόπο ζωής και τα σημερινά αδιέξοδα. Μια μικρή μειοψηφία συγκεντρώνει τον πλούτο της Γης στα χέρια της. Αυτή η τεράστια δύναμη την καθιστά ικανή να αποφασίζει για τις τύχες της ανθρωπότητας.
Η κοινωνική ανισότητα με τις αμείλικτες ταξικές διαφορές ορίζει έναν τρόπο ζωής πολύ άνετο για τους μεν που είναι οι ολίγοι, πολύ δύσκολο για τους δε που είναι οι πολλοί. Ο ηθικός πολιτισμός βρίσκεται στα σπάργανα, αφού 9.000.000 άνθρωποι πεθαίνουν ετησίως από την πείνα. Τα 3.000.000 απ’ αυτούς είναι παιδιά.
Ο σύγχρονος τρόπος ζωής είναι απολύτως καταστροφικός, αφού ο σοφός άνθρωπος δεν κατάφερε να φέρει τον πληθυσμό της Γης σε μια δίκαιη ισορροπία, ώστε να ζουν όλοι ειρηνικά και όμορφα. Κανενός η ζωή δεν είναι ασφαλής, αφού οι ανισότητες βαθαίνουν και οι κίνδυνοι που παραμονεύουν παντού είναι αμέτρητοι. Για να ζήσουν αρμονικότερα πρέπει να μάθουν πως αυτός ο Κόσμος τούς χωράει όλους, αρκεί να φροντίσουν για τη σωστή παιδεία, διαδίδοντας παντού το φως της γνώσης. Αν συνεργαστούν με καλή διάθεση, χωρίς να εκμεταλλεύονται οι μεν τους δε, θα λύσουν τα προβλήματά τους. Ο σωστός καταμερισμός του πλούτου θα λύσει θέματα αιώνων!
Η μικρή Γη μας θα γίνει ένας μεγάλος παράδεισος! Ένας παράδεισος που η ευτυχία του ενός δεν θα στηρίζεται στη δυστυχία του άλλου. Όπως π.χ. γίνεται με τις βιομηχανίες της σοκολάτας που πίσω απ’ τη γλυκιά γεύση της, που απολαμβάνουν οι χορτάτοι, κρύβεται ο πόνος, ο μόχθος και η στυγνή εκμετάλλευση πολλών μικρών παιδιών του 3ου κόσμου.
Κάθε ανθρώπινο πλάσμα επί Γης δικαιούται ένα κομμάτι απ’ την ευτυχία της ζωής. Θα ζήσουμε καλύτερα όλοι, όταν θα καταλάβουμε πως αυτά που μάς ενώνουν και μάς τιμούν ως ανθρώπους είναι σπουδαιότερα απ’ αυτά που μάς χωρίζουν!
